Vulgate - Genesis - 32

32:1  Iacob quoque abiit itinere quo coeperat fueruntque ei obviam angeli Dei

32:2  quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et appellavit nomen loci illius Manaim id est Castra

32:3  misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir regionis Edom

32:4  praecepitque eis dicens sic loquimini domino meo Esau haec dicit frater tuus Iacob apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem

32:5  habeo boves et asinos oves et servos atque ancillas mittoque nunc legationem ad dominum meum ut inveniam gratiam in conspectu tuo

32:6  reversi sunt nuntii ad Iacob dicentes venimus ad Esau fratrem tuum et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris

32:7  timuit Iacob valde et perterritus divisit populum qui secum erat greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas

32:8  dicens si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam alia turma quae reliqua est salvabitur

32:9  dixitque Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Domine qui dixisti mihi revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae et benefaciam tibi

32:10  minor sum cunctis miserationibus et veritate quam explesti servo tuo in baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior

32:11  erue me de manu fratris mei de manu Esau quia valde eum timeo ne forte veniens percutiat matrem cum filiis

32:12  tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut harenam maris quae prae multitudine numerari non potest

32:13  cumque dormisset ibi nocte illa separavit de his quae habebat munera Esau fratri suo

32:14  capras ducentas hircos viginti oves ducentas arietes viginti

32:15  camelos fetas cum pullis suis triginta vaccas quadraginta et tauros viginti asinas viginti et pullos earum decem

32:16  et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis antecedite me et sit spatium inter gregem et gregem

32:17  et praecepit priori dicens si obvium habueris Esau fratrem meum et interrogaverit te cuius es et quo vadis et cuius sunt ista quae sequeris

32:18  respondebis servi tui Iacob munera misit domino meo Esau ipse quoque post nos venit

32:19  similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis qui sequebantur greges dicens hisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum

32:20  et addetis ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur dixit enim placabo illum muneribus quae praecedunt et postea videbo forsitan propitiabitur mihi

32:21  praecesserunt itaque munera ante eum ipse vero mansit nocte illa in Castris

32:22  cumque mature surrexisset tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc

32:23  transductisque omnibus quae ad se pertinebant

32:24  remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque mane

32:25  qui cum videret quod eum superare non posset tetigit nervum femoris eius et statim emarcuit

32:26  dixitque ad eum dimitte me iam enim ascendit aurora respondit non dimittam te nisi benedixeris mihi

32:27  ait ergo quod nomen est tibi respondit Iacob

32:28  at ille nequaquam inquit Iacob appellabitur nomen tuum sed Israhel quoniam si contra Deum fortis fuisti quanto magis contra homines praevalebis

32:29  interrogavit eum Iacob dic mihi quo appellaris nomine respondit cur quaeris nomen meum et benedixit ei in eodem loco

32:30  vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuhel dicens vidi Deum facie ad faciem et salva facta est anima mea

32:31  ortusque est ei statim sol postquam transgressus est Phanuhel ipse vero claudicabat pede

32:32  quam ob causam non comedunt filii Israhel nervum qui emarcuit in femore Iacob usque in praesentem diem eo quod tetigerit nervum femoris eius et obstipuerit