PolUGdanska - I Chronicles - 16

16:1  A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.

16:2  A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię Pana.

16:3  I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina.

16:4  Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką Pana, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali Panu, Bogu Izraela:

16:5  Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;

16:6  A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.

16:7  Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili Pana tym psalmem:

16:8  Wysławiajcie Pana, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.

16:9  Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

16:10  Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających Pana.

16:11  Szukajcie Pana i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

16:12  Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.

16:13  Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

16:14  On jest Panem, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.

16:15  Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

16:16  O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

16:17  Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;

16:18  Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

16:19  Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej.

16:20  I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

16:21  Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc;

16:22  Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

16:23  Śpiewaj Panu, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.

16:24  Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;

16:25  Wielki bowiem jest Pan i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;

16:26  Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a Pan uczynił niebiosa.

16:27  Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.

16:28  Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i moc.

16:29  Oddajcie Panu chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie Panu pokłon w ozdobie świętości.

16:30  Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.

16:31  Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: Pan króluje!

16:32  Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich.

16:33  Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed Panem, bo idzie, aby sądzić ziemię.

16:34  Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

16:35  I mówcie: Zbaw nas, Boże naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

16:36  Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił Pana.

16:37  I Dawid zostawił tam przed arką przymierza Pana Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;

16:38  Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę uczynił odźwiernymi.

16:39  Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów pozostawił przed przybytkiem Pana na wyżynie w Gibeonie;

16:40  Aby składali Panu nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie Pana, które nadał on Izraelowi;

16:41  A z nimi pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili Pana, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

16:42  I u nich, u Hemana i Jedutuna, pozostawił trąby i cymbały dla grających na tych i na innych instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna byli odźwiernymi.

16:43  Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.