Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
I SAMUEL
Prev Up Next
Chapter 20
I Sa UyCyr 20:1  42Давут Рамаһтики Найоттин қечип чиқип, Йонатанниң қешиға келип униңға: — Мән немә қилиптимән, немә гунайим бар екән, атаңниң алдида җенимни алғудәк немә хаталиқ өткүзүптимән? — деди.
I Sa UyCyr 20:2  — Худа сақлисун, сән өлтүрүлмәйсән. Мәйли чоң, мәйли кичик иш болсун, атам маңа билдүрмәй қилмайду. У бу ишни мәндин йошурмайду, сән дегәндәк болмайду, — деди Йонатан.
I Sa UyCyr 20:3  Давут қәсәм қилип: — Атаң сениң мени қанчилик яхши көридиғанлиғиңни убдан билиду. Шуңа у ичидә: «Буни Йонатанға билдүрмәй, болмиса у қайғуруп кетиду», дәп ойлиған гәп. Мән мәңгү һаят Пәрвәрдигар алдида сениң җениң билән қәсәм қилимәнки, өлүмгә бир қәдәмла йеқинлиқта туримән, — деди.
I Sa UyCyr 20:4  Йонатан Давутқа: — Сән немә қил десәң, шуни қилай, — дегәнти,
I Sa UyCyr 20:5  Давут униңға мундақ деди: — Әтә йеңи ай мәйрими, падиша билән һәмдәстихан болушум керәк, лекин сән мениң өгүн ахшамғичә далада йошурунуп турушумға рухсәт қилғин.
I Sa UyCyr 20:6  Мабада атаң мениң дәстиханда йоқлуғумни билип сорап қалса, сән: «Давут ялвуруп ‹маңа өз шәһирим Бәйтләһәмгә чаққан беришимға иҗазәт бәргин, чүнки у йәрдә пүтүн уруқ-җамаитимиз билән жиллиқ қурванлиқ өткүзәттуқ› дегән еди», дәп ейтқин.
I Sa UyCyr 20:7  Әгәр у: «Убдан бопту!» десә, мән теч-аман қалимән; әгәр у қаттиқ хапа болса, билгинки, у маңа зиянкәшлик қилиш нийитигә қәтъий кәлгән болиду.
I Sa UyCyr 20:8  Пәрвәрдигар алдида түзгән достлишиш һәққидики келишимимизни есиңгә елип, маңа меһир-муһәббәт көрситип турғайсән. Лекин мәндә гуна болса, мени атаңға тутуп берип немә қилаттиң? Өзәңла өлтүрүвәт.
I Sa UyCyr 20:9  — Худа сақлисун, — деди Йонатан, — әгәр мән атамниң саңа зиянкәшлик қилиш нийитигә кәлгәнлигини билип қалсам, саңа ейтмасмәнму?
I Sa UyCyr 20:10  — Әгәр атаң саңа ғәзәптә җавап бәрсә, ким маңа хәвәр бериду? — деди Давут Йонатанға.
I Sa UyCyr 20:11  — Җүрә, далаға чиқайли, — деди Йонатан Давутқа вә иккиси далаға чиқип кәтти.
I Sa UyCyr 20:12  — Пәрвәрдигар — исраилларни таллиған Худа маңа гува болсунки, әтә яки өгүнлүккә тәхминән мошу вақитта атамниң немә нийәттә екәнлигини билип чиқимән. Әгәр атам саңа яхши нийәттә болса, мән саңа хәвәр беримән.
I Sa UyCyr 20:13  Әгәр у саңа зиянкәшлик қилиш нийитидә болуп, лекин мән сени хәвәрдар қилип, аман-есән қечишиңға ярдәм бәрмисәм, Пәрвәрдигар мени қаттиқ җазалисун! Пәрвәрдигар илгири атамға яр болғандәк, саңиму яр болсун!
I Sa UyCyr 20:14  Пәрвәрдигар маңа меһир-муһәббәт көрсәткинидәк, сәнму һаятимниң ахириғичә һәр дайим маңа меһир-муһәббәт көрсәткин. Әгәр мән өлүп кәтсәм,
I Sa UyCyr 20:15  Пәрвәрдигар һәтта барлиқ әвлатлириңни йәр йүзидин йоқатқан тәғдирдиму, сән меһир-муһәббитиңни әвлатлиримдин мәңгүгә үзмигин, — деди Йонатан Давутқа вә
I Sa UyCyr 20:16  Давут билән келишим қилди. Йонатан йәнә: — Әгәр әвлатлириң келишимимизгә вапасизлиқ қилса, Пәрвәрдигар улардин һесап алғай, — деди.
I Sa UyCyr 20:17  Йонатан Давутни өз җенидәк яхши көргәчкә, униң өзигә болған достлуғини йәнә бир қетим тәстиқлитиш үчүн уни вәдә қилдурди.
I Sa UyCyr 20:18  Йонатан Давутқа: — Әтә йеңи ай мәйрими, дәстихандики орнуң бош қалса, сениң йоқлуғуң билинип қалиду.
I Sa UyCyr 20:19  Өгүнлүккә сән илгири йошурунған йәргә берип, таш догилириниң арқисида күтүп турғин.
I Sa UyCyr 20:20  Мән таш догилириниң йениға худди нишанға атқандәк үч пай я-оқини атимән.
I Sa UyCyr 20:21  Андин мән хизмәтчи балиға: «Сән берип я оқлирини тапқин», дәймән. Әгәр мән униңға: «Қара! Я оқлири сениң бу тәрипиңдә, уларни әкәл» десәм, сән чиқсаң болиду. Мән мәңгү һаят Пәрвәрдигар алдида қәсәм қилимәнки, сән аман қалисән, саңа ховуп-хәтәр кәлмәйду;
I Sa UyCyr 20:22  әгәр мән хизмәтчи балиға: «Қара! Я оқлири сениң у тәрипиңдә» десәм, сән кәткин, чүнки у чағда Пәрвәрдигар сени йолға салған болиду.
I Sa UyCyr 20:23  Бир-биримизгә қилған келишимимизгә Пәрвәрдигар мәңгү гува болсун, — деди.
I Sa UyCyr 20:24  Шундақ қилип, Давут далаға чиқип йошурунди. Йеңи ай мәйримидә падиша ғизаланғили дәстиханға олтарди
I Sa UyCyr 20:25  вә адәт бойичә там йенидики орундин җай алди. Йонатан падишаниң удулида, Абнер падишаниң йенида олтарди, Давутниң орни болса бош қалди.
I Sa UyCyr 20:26  Лекин шу күни падиша һечнемә демәй: «У бир иш қилип напак болуп қалғанду... чоқум пак әмәс», дәп хиял сүрүп олтарди.
I Sa UyCyr 20:27  Йеңи ай мәйриминиң иккинчи күниму Давутниң орниниң бош турғанлиғини көргән Саул Йонатандин: — Йишайниң оғлиниң түнүгүнму, бүгүнму ғизаға кәлмәслиги немә сәвәптин? — дәп сориди.
I Sa UyCyr 20:28  Йонатан мундақ җавап қайтурди: — Давут «Бәйтләһәмгә барсам» дәп мәндин рухсәт сорап ялвурған еди.
I Sa UyCyr 20:29  У «Маңа иҗазәт бәргин, чүнки у шәһәрдә уруқ-җамаитимиз билән қурванлиқ қилаттуқ, акам беришимни буйруған еди. Әгәр сән мени яхши көрсәң, акилирим билән көрүшкили иҗазәт бәргин», дәп маңа йелинған еди. Шу сәвәптин у падишайимиз билән һәмдәстихан болалмиди.
I Sa UyCyr 20:30  Бу чағда Саул Йонатанға қаттиқ аччиқлинип: — Һәй бузуқ, вапасиз хотунниң балиси, мени сениң Йишайниң оғли билән бир тәрәптә туруватқанлиғиңни билмәйду демә, сән бу қилиғиң билән өзәңни вә сени туққан анаңни шәрмәндә қиливатисән.
I Sa UyCyr 20:31  Йишайниң оғли дунияда һаятла болидикән нә өзәң, нә падишалиғиң мустәһкәм туралмайду. Шуңа адәм әвәтип, уни тутуп, мениң алдимға әкәл. У өлүши керәк, — деди.
I Sa UyCyr 20:32  — У немишкә өлүши керәк, у немә гуна қилди? — деди Йонатан атиси Саулға.
I Sa UyCyr 20:33  Саул бу гәпни аңлап, оғли Йонатанни өлтүрүш үчүн нәйзини униңға қаритип атти. Йонатан атисиниң Давутни қәтъий өлтүрүш нийитидә екәнлигини билди.
I Sa UyCyr 20:34  Йонатан қаттиқ аччиқлинип, дәстихандин ирғип туруп кетип қалди һәм атисиниң Давутни һақарәтлигәнлигидин көңли ғәмкин болди. У йеңи ай мәйриминиң иккинчи күни бир күн ғиза йемиди.
I Sa UyCyr 20:35  Йонатан әтиси әтигәндә Давут билән келишип қойған вақитта бир балини әгәштүрүп далаға чиқти.
I Sa UyCyr 20:36  — Сән жүгрә, мән атқан я оқини тап, — деди Йонатан балиға. Бала жүгрәп кетиведи, Йонатан я оқини бала кетиватқан йәрниң нерисиға атти.
I Sa UyCyr 20:37  Бала Йонатан я оқини атқан йәргә барған еди, Йонатан униңға: — Я оқи сениң у тәрипиңдиғу?
I Sa UyCyr 20:38  Тез жүгрә, тохтап қалма! — дәп вақириди. Бала я оқлирини жиғип ғоҗайиниға әкелип бәрди.
I Sa UyCyr 20:39  Бала һеч нәрсидин хәвәрсиз еди, ейтилған сөзләрниң мәнасини пәқәтла Йонатан билән Давут биләтти.
I Sa UyCyr 20:40  Йонатан өзиниң оқ-ясини балиға берип униңға: — Буларни шәһәргә елип кирип кәткин, — деди.
I Sa UyCyr 20:41  Бала кәткәндин кейин Давут таш догилириниң арқисидин чиқип, йәргә баш қоюп, үч мәртәм тазим қилди. Иккиси сөйүшүп жиғлашти, Давут болса қаттиқ жиғлап кәтти.
I Sa UyCyr 20:42  — Пәрвәрдигарниң алдида қәсәм қилип, «Бир-биримизгә қилған қәсимимизгә таки әвлатлиримизғичә Пәрвәрдигар мәңгү гува болсун» дегән едуқ. Әнди сән теч-аман йолуңға маң! — деди Йонатан Давутқа.
I Sa UyCyr 20:43  Шуниң билән Давут кәтти, Йонатанму шәһәргә қайтти.