PolUGdanska - John - 4

4:1  A gdy Pan poznał, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus więcej ludzi czynił uczniami i chrzcił niż Jan;

4:2  (Chociaż sam Jezus nie chrzcił, lecz jego uczniowie);

4:3  Opuścił Judeę i odszedł znowu do Galilei.

4:4  A musiał iść przez Samarię.

4:5  I przyszedł do miasta w Samarii, zwanego Sychar, blisko pola, które Jakub dał swemu synowi Józefowi.

4:6  A była tam studnia Jakuba. Jezus więc, zmęczony drogą, usiadł sobie na studni. A było około godziny szóstej.

4:7  I przyszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus powiedział do niej: Daj mi pić.

4:8  Jego uczniowie bowiem poszli do miasta, aby nakupić żywności.

4:9  Wtedy Samarytanka powiedziała do niego: Jakże ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, o coś do picia? Gdyż Żydzi nie obcują z Samarytanami.

4:10  Jezus jej odpowiedział: Gdybyś znała ten dar Boży i wiedziała, kim jest ten, który ci mówi: Daj mi pić, ty prosiłabyś go, a dałby ci wody żywej.

4:11  I powiedziała do niego kobieta: Panie, nie masz czym naczerpać, a studnia jest głęboka. Skąd więc masz tę wodę żywą?

4:12  Czy ty jesteś większy niż nasz ojciec Jakub, który nam dał tę studnię i sam z niej pił, a także jego synowie i jego dobytek?

4:13  Odpowiedział jej Jezus: Każdy, kto pije tę wodę, znowu będzie pragnął.

4:14  Lecz kto by pił wodę, którą ja mu dam, nigdy nie będzie pragnął, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu.

4:15  Kobieta powiedziała do niego: Panie, daj mi tej wody, abym nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać.

4:16  Jezus jej powiedział: Idź, zawołaj swego męża i przyjdź tu.

4:17  Odpowiedziała kobieta: Nie mam męża. Jezus jej powiedział: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.

4:18  Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. Prawdę powiedziałaś.

4:19  Kobieta mu powiedziała: Panie, widzę, że jesteś prorokiem.

4:20  Nasi ojcowie na tej górze czcili Boga, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy go czcić.

4:21  Jezus powiedział do niej: Kobieto, wierz mi, że nadchodzi godzina, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca.

4:22  Wy czcicie to, czego nie znacie, a my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów.

4:23  Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy będą go czcić.

4:24  Bóg jest duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.

4:25  Kobieta mu powiedziała: Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. Gdy on przyjdzie, oznajmi nam wszystko.

4:26  Jezus jej powiedział: Ja, który mówię z tobą, jestem nim.

4:27  A wtem przyszli jego uczniowie i dziwili się, że rozmawia z kobietą. Nikt jednak nie powiedział: O co się pytasz? albo: Dlaczego z nią rozmawiasz?

4:28  I zostawiła kobieta swoje wiadro, poszła do miasta i powiedziała ludziom:

4:29  Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co zrobiłam. Czy to nie jest Chrystus?

4:30  Wyszli więc z miasta i przyszli do niego.

4:31  A tymczasem uczniowie prosili go: Mistrzu, jedz.

4:32  A on im powiedział: Ja mam pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie.

4:33  Uczniowie więc mówili między sobą: Czy ktoś przyniósł mu jedzenie?

4:34  Jezus im powiedział: Moim pokarmem jest wypełniać wolę tego, który mnie posłał, i dokonać jego dzieła.

4:35  Czyż nie mówicie, że jeszcze cztery miesiące, a przyjdzie żniwo? Oto mówię wam: Podnieście wasze oczy i przypatrzcie się polom, że już są białe, gotowe do żniwa.

4:36  A kto żnie, otrzymuje zapłatę i zbiera owoc na życie wieczne, aby i ten, kto sieje, i ten, kto żnie, razem się radowali.

4:37  W tym właśnie prawdziwe jest przysłowie: Kto inny sieje, a kto inny żnie.

4:38  Ja was posłałem żąć to, nad czym nie pracowaliście. Inni pracowali, a wy weszliście w ich pracę.

4:39  Wtedy wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w niego z powodu opowiadania tej kobiety, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, co zrobiłam.

4:40  Gdy więc Samarytanie przyszli do niego, prosili go, aby u nich został. I został tam przez dwa dni.

4:41  I o wiele więcej ich uwierzyło z powodu jego słowa.

4:42  A tej kobiecie mówili: Wierzymy już nie z powodu twojego opowiadania. Sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że to jest prawdziwie Zbawiciel świata, Chrystus.

4:43  A po dwóch dniach odszedł stamtąd i poszedł do Galilei.

4:44  Sam Jezus bowiem dał świadectwo, że prorok nie doznaje czci w swojej ojczyźnie.

4:45  A gdy przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli go, widząc wszystko, co uczynił w Jerozolimie w święto. Oni bowiem też przyszli na święto.

4:46  Wtedy Jezus znowu przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin królewski, którego syn chorował.

4:47  Ten, usłyszawszy, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił go, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, gdyż był umierający.

4:48  I powiedział do niego Jezus: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie.

4:49  Dworzanin królewski powiedział do niego: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko.

4:50  Jezus mu powiedział: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus, i poszedł.

4:51  A gdy już szedł, jego słudzy wyszli mu naprzeciw i oznajmili: Twoje dziecko żyje.

4:52  Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuło się lepiej. I odpowiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka.

4:53  Wówczas ojciec poznał, że to była ta godzina, w której Jezus powiedział do niego: Twój syn żyje. I uwierzył on sam i cały jego dom.

4:54  To był drugi cud, który Jezus uczynił, przyszedłszy z Judei do Galilei.