NorSMB - Proverbs - 26

26:1  Som snø um sumaren og regn i skurden, so høver ikkje æra for ein dåre.

26:2  Som sporven flaksar burt og svala flyg, so råkar ikkje grunnlaus forbanning.

26:3  Svipa til hesten, taum til asnet, og ris til ryggen på dårar.

26:4  Svar ikkje dåren etter hans dårskap, so du ei skal verta lik han, du og!

26:5  Svara dåren etter hans dårskap, so han ei skal tykkja han sjølv er vis!

26:6  Føterne høgg han av seg, og vald fær han drikka, han som sender bod med ein dåre.

26:7  Visne heng vanfør manns føter, so og ordtak i munnen på dårar

26:8  som å binda ein stein i slyngja, soleis er det å gjeva ein dåre æra.

26:9  Som klungergrein i handi på drukken mann, so er ordtak i munnen på dårar.

26:10  Som ein skyttar som sårar alle, so er den som leiger dåren og kvar som fer framum.

26:11  Som hund som snur seg til si eigi spya, so er ein dåre som kjem att til narreskapen sin.

26:12  Ser du ein mann som tykkjer sjølv at han er vis, då er det større von for dåren enn for honom.

26:13  Letingen segjer: «D’er villdyr på vegen, ei løva i gatorne.»

26:14  Døri snur seg på gjengi, og letingen snur seg i sengi.

26:15  Stikk den late si hand i fatet, han evast med å ta ho upp til munnen att.

26:16  Letingen tykkjest visare vera enn sju som gjev vituge svar.

26:17  Han triv i øyro på framumfarande hund, han som ryk upp i sinne for trætta som ikkje kjem han ved.

26:18  Som ein galen som skyt med brennende pilar - drepande skot -

26:19  so er ein mann som svik sin næste og segjer: «Eg gjorde det berre på gaman.»

26:20  Når veden tryt, so sloknar elden, er baktalar burte, stoggar striden.

26:21  Som kol vert til gløder og ved til eld, so kveikjer kranglaren kiv.

26:22  Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.

26:23  Som sylv-glasering på skålbrot er brennande lippor når hjarta er vondt.

26:24  Med lipporne skaper ein uven seg til, men inni seg gøymer han svik.

26:25  Gjer han seg blidmælt, tru honom ei, for sju slag styggedom bur i hans hjarta.

26:26  Hatet dyl seg i svik, men lyt syna sin vondskap i folkemugen.

26:27  Den som grev ei grav, skal stupa nedi, den som velter ein stein, skal få han yver seg att.

26:28  Den falske tunga hatar deim som ho hev krasa, og den sleipe munnen fører til fall.