NlCanisius1939 - Psalms - 138

138:1  Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;

138:2  Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.

138:3  Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;

138:4  Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!

138:5  Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.

138:6  Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.

138:7  Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?

138:8  Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er!

138:9  Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:

138:10  Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.

138:11  Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:

138:12  Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!

138:13  Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:

138:14  Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.

138:15  Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.

138:16  Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.

138:17  Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;

138:18  Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!

138:19  Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven:

138:20  Die zich tegen uw plannen verzetten, En uw raadsbesluiten willen verijdelen.

138:21  Zou ik niet haten, die U haten, o Jahweh, Niet walgen van wie tegen U opstaan?

138:22  Ik haat ze zo fel, als ik haten kan, Mijn eigen vijanden zullen ze zijn!

138:23  Beproef mij, o God, en doorgrond mijn hart, Toets mij, en ken mijn gedachten:

138:24  Zie, of ik op de weg der ongerechtigheid ben; Breng mij dan terug op het eeuwige pad!