Dari - Titus

Chapter 1

1:1  این رساله از طرف پولُس، بندۀ خدا و رسول عیسی مسیح است. من وظیفه یافتم که ایمان برگزیدگان خدا را تقویت کنم و حقیقتی را که با خدا شناسی یکی است، بیان نمایم.

1:2  این حقیقت بر اساس امید به زندگی ابدی است. خدا که هرگز دروغ نمی گوید، در ازل وعدۀ آن زندگی را به ما داد

1:3  و در زمان معین آن وعده در پیامی که اعلام آن به امر نجات دهندۀ ما خدا، به من سپرده شد، آشکار شد.

1:4  به تیتوس فرزند حقیقی ام که هر دوی ما در یک ایمان شریک هستیم، از طرف خدای پدر و مسیح عیسی نجات دهندۀ ما به تو فیض و سلامتی باد.

1:5  تو را برای این در جزیره کریت گذاشتم تا کارهای با قی مانده را سر و سامان دهی و چنانکه شخصاً به تو امر کردم، رهبرانی برای کلیساها در هر شهر تعیین کنی.

1:6  رهبران باید اشخاص بی عیب و بی آلایش و صاحب یک زن و دارای فرزندان با ایمانی باشند که نتوان آن ها را به هرزگی و سرکشی ملامت ساخت.

1:7  زیرا رهبر کلیسا چون مسئول کار خداست باید بی عیب باشد، نه خودخواه، نه تندخو، نه مست باده، نه جنگجو و نه پول پرست.

1:8  بلکه باید مهمان نواز، نیکخواه، روشن بین، عادل، پاک و خویشتن دار باشد.

1:9  باید به پیامی که قابل اعتماد و با تعالیم صحیح یکی است، محکم بچسپد تا بتواند دیگران را با تعلیمی درست و صحیح تشویق کرده و مخالفان را جواب دندان شکن بدهد.

1:10  زیرا مردان سرکش، پرگوی و گمراه کننده بسیارند. این اشخاص مخصوصاً در بین نو ایمانان یهودی نژاد پیدا می شوند.

1:11  لازم است که زبان آن ها بسته شود، زیرا به خاطر به دست آوردن سودهای ننگ آور، با تعلیم چیزهایی که نباید آن ها را تعلیم داد، خانواده ها را تباه می سازند.

1:12  یکی از انبیای کریتی که یک نفر از خود آنهاست گفت: «اهالی کریت همیشه دروغگو و حیوان های پلید، پُر خور و تنبلی هستند.»

1:13  این درست است. به این دلیل آن ها را سخت سرزنش کن تا در ایمان سالم باشند

1:14  و به افسانه های یهود و احکام مردمانی که حقیقت را رد کرده اند گوش ندهند.

1:15  برای پاکان همه چیز پاک است، اما برای کسانی که آلوده و بی ایمان هستند، هیچ چیز پاک نیست. زیرا هم افکار شان و هم وجدان شان آلوده است.

1:16  ادعا دارند که خدا را می شناسند، اما اعمال شان این ادعا را رد می کند. آن ها نفرت انگیز و نافرمانند و برای انجام کار نیک کاملاً بی فایده هستند.

Chapter 2

2:1  اما تو، مطالبی را که مطابق تعالیم صحیح است به آن ها بگو.

2:2  به پیر مردان امر کن که خویشتندار و سنگین، روشن بین و در ایمان و محبت و پایداری سالم و قوی باشند.

2:3  هم چنین به پیر زنان امر کن که رفتاری خداپسند داشته باشند و غیبت نکنند و اسیر شراب نباشند، بلکه آنچه را که نیکوست تعلیم دهند.

2:4  تا زنان جوان را تربیت کنند که شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند.

2:5  و روشن بین، پاک دامن، خانه دار، مهربان و مُطیع شوهران خود باشند تا هیچ کس از پیام خدا بدگویی نکند.

2:6  همچنین به مردان جوان اصرار کن که روشن بین باشند.

2:7  زندگی تو در هر مورد باید نمونه ای از اعمال نیک باشد و در تعلیم خود صمیمی و با وفا باش.

2:8  طوری سخن بگو که مورد انتقاد واقع نشوی تا دشمنان ما از اینکه دلیلی برای بدگویی از ما نمی یابند، شرمسار گردند.

2:9  به غلامان بگو که در هر امر مُطیع اربابان خود باشند و بدون جر و بحث، ایشان را راضی سازند

2:10  و دزدی نکنند بلکه کاملاً امین باشند تا با اعمال نیکوی خود بتوانند به شهرت و جلال کلام نجات دهندۀ ما خدا، بیفزایند.

2:11  زیرا فیض خدا ظاهر شده و نجات را در برابر همه قرار داده است

2:12  و به ما می آموزد که راه های شرارت آمیز و شهوات دنیوی را ترک کرده و با روشن بینی و عدالت و خدا ترسی در این دنیا زندگی کنیم.

2:13  و در عین حال، در انتظار امید متبارک خود، یعنی ظهور پُر شکوه خدای بزرگ و نجات دهندۀ ما عیسی مسیح باشیم.

2:14  او جان خود را در راه ما داد تا ما را از هرگونه شرارت آزاد سازد و ما را قومی پاک بگرداند که فقط به خودش تعلق داشته و علاقه به نیکوکاری داشته باشیم.

2:15  دربارۀ این مطالب سخن بگو و وقتی شنودگانت را دلگرم می سازی و یا سرزنش می کنی، از تمام اختیارات خود استفاده کن. اجازه نده کسی تو را حقیر بشمارد.

Chapter 3

3:1  به آن ها خاطر نشان ساز که مُطیع حکمرانان و اولیاء امور بوده و از آن ها اطاعت کنند و برای انجام هرگونه نیکوکاری آماده باشند.

3:2  به آن ها بگو که از هیچ کس بدگویی نکنند و از مجادله دوری جسته، ملایم و آرام باشند. با تمام مردم کاملاً مؤدب و فروتن باشند،

3:3  زیرا خود ما هم زمانی نادان و نافرمان و گمراه و بردگان انواع شهوات و عیاشی بودیم و روزهای خود را به کینه جویی و حسادت می گذرانیدیم. دیگران از ما نفرت داشتند و ما از آن ها متنفر بودیم،

3:4  اما هنگامی که مِهر و محبت نجات دهندۀ ما خدا، آشکار شد،

3:5  او ما را نجات داد. اما این نجات به خاطر اعمال نیکویی که ما کردیم نبود، بلکه به سبب رحمت او و از راه شستشویی بود که به وسیلۀ آن، روح القدس به ما تولد تازه و زندگی تازه بخشید.

3:6  زیرا خدا روح القدس را به وسیلۀ عیسی مسیح نجات دهندۀ ما، به فراوانی به ما عطا فرمود

3:7  تا به وسیلۀ فیض او عادل شمرده شده و مطابق امید خود وارث زندگی ابدی گردیم.

3:8  این سخن درست است و می خواهم که به این مطلب اهمیت مخصوصی بدهی تا آنانی که به خدا ایمان دارند فراموش نکنند که خود را وقف نیکوکاری نمایند، زیرا این چیزها برای آدمیان خوب و مفیدند.

3:9  اما از مباحثات احمقانه دربارۀ شجره نامه و اختلافات و نزاع ها بر سر شریعت دوری کن، زیرا اینها بی فایده و بی ارزش هستند.

3:10  اگر شخصی ستیزه جو باشد یکی دو بار به او گوشزد کن و بعد از آن، دیگر کاری با او نداشته باش

3:11  چون می دانی که چنین شخصی گمراه شده و گناهانش نشان می دهند که او خود را ملامت کرده است.

3:12  هروقت که «ارتیماس» یا «تخیکاس» را نزد تو فرستادم، عجله کن که به شهر «نیکوپولیس» پیش من بیایی، زیرا تصمیم گرفته ام زمستان را در آنجا بگذرانم.

3:13  و تا می توانی به «زیناسِ وکیل» و «اَپُلُس» کمک کن تا به سفر خود ادامه دهند و ببین که به چیزی محتاج نشوند.

3:14  اعضای کلیساهای ما باید یاد بگیرند که چگونه خود را وقف نیکوکاری نمایند تا بتوانند نیازمندی های واقعی مردم را رفع کنند و زندگی آن ها بی ثمر نباشد.

3:15  تمام کسانی که با من هستند به تو سلام می رسانند. به دوستانی که با ما در ایمان یکی هستند، سلام برسان. فیض خدا با همۀ شما باد.