UyCyr - Zephaniah

Chapter 1

1:1  Бу Зифаниягә Пәрвәрдигардин кәлгән сөздур. Зифания Кушиниң оғли, Куши Гидаляниң оғли, Гидаля Амаряниң оғли, Амаря Хизкияниң оғлидур. Шу вақитта Амонниң оғли Йошия Йәһудийәгә падиша еди.

1:2  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән йәр йүзидики һәммә нәрсини сүпүрүп ташлаймән.

1:3  Инсанларни, һайванларни, асмандики қушларни, деңиздики белиқларни һалак қилимән. Яманларни жиқитимән. Йәр йүзидин инсанларни йоқ қилимән. Буни Мән Пәрвәрдигар җакалидим.

1:4  Мән Йәһудийә вә Йерусалимда яшаватқанларни җазалаш үчүн қол көтиримән. Илаһ Баалға чоқунидиғанларниң һәммисини йоқ қилимән, Бутпәрәс роһанийлар һечкимниң есидә қалмайду.

1:5  Өгүзләргә чиқивелип, күн, ай вә юлтузларға чоқунидиғанларни, Маңа сәҗдә қилип, Мениң намимда қәсәм қилған туруп, Йәнә илаһ Моләкниң нами билән қәсәм қилғанларни һалак қилимән.

1:6  Мәндин ваз кәчкән, Мени издимигән, Мәндин мәслиһәт соримиғанларни йоқ қилимән».

1:7  Егимиз Пәрвәрдигарниң алдида җим туруңлар, Чүнки Пәрвәрдигарниң сорақ күни келидиғанға аз қалди. У Өз хәлқини қурванлиққа тәйярлап, қурванлиқ қилғучиларни таллиди.

1:8  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Маңа қурванлиқ қилинидиған күни әмәлдарларни, хан җамаитидикиләрни вә Ят хәлиқләрниң урпи-адәтлиригә берилгәнләрни җазалаймән.

1:9  У күни бутпәрәсләрниң адәтлиридәк босуға атлиғанларни вә Ғоҗайинлириниң өйлиридә Зораванлиқ вә алдамчилиқ қилғанларни җазалаймән».

1:10  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «У күни силәр Белиқ дәрвазисидин жиға авазини, Шәһәрниң йеңи мәһәллисидин пәрият авазини Вә тағлардин гүлдүрлигән авазни аңлайсиләр.

1:11  Әй базардики халайиқ, пәрият қилиңлар, Чүнки пүтүн содигәрләр һалак болиду, Сетиқчилар йоқитилиду.

1:12  У чағда мән Йерусалимни чирақ билән йорутуп, тәкшүрүп чиқимән. Гунаға петип олтарған бепәрва гунакарларни, Йәни ‹Худа яхшилиқму қилмайду, яманлиқму қилмайду› дегүчиләрни җазалаймән.

1:13  Уларниң мал-дуниялири булаң-талаңға учрайду, Өйлири харабиликкә айландурулиду. Улар һечқачан өзлири салған өйләрдә олтиралмайду. Уларға өз үзүмзарлиғидин чиққан шарапни ичиш несип болмайду».

1:14  Пәрвәрдигарниң чоң сорақ күниниң келишигә аз қалди, Аз қалди, у күн наһайити тезла келиду! У азаплиқ бир күндур! У чағда әң батур палванму пәрият қилиду!

1:15  У ғәзәп, дәрт-әләм күнидур, Харап болидиған, вәйран болидиған күндур, Қараңғу зулмәт вә қара булутлар қаплайдиған күндур.

1:16  У бурғилар челинип, чуқан-сүрәнләр селинип, Мустәһкәм шәһәрләр вә егиз мунариларға һуҗум қилинидиған күндур.

1:17  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән инсанларға балаю-апәт әкелип, Уларни қарғулардәк тәмтилитип маңдуримән. Чүнки улар Маңа қарши гуна қилди. Уларниң қанлири жундидәк төкүлүп, Җәсәтлири чиритилип ташлиниду».

1:18  Пәрвәрдигарниң ғәзиви кәлгән күни, Алтун-күмүчлириму уларни қутқузалмайду. Униң қизғиниш оти пүтүн зиминни көйдүрүп, Йәр йүзидики һәммә инсанларни дәһшәтлик һалда һалак қилиду.

Chapter 2

2:1  Әй номуссиз хәлиқ, уйқуңни ач!

2:2  Вақтиңлар самандәк тозуп, бәлгүләнгән вақит йетип кәлмәстә, Пәрвәрдигарниң ғәзәп оти янмаста, Униң қәһир-ғәзәп күни йетип кәлмәстә, Уйқуңни ач!

2:3  Әй Пәрвәрдигарниң әмирлиригә кәмтарлиқ билән қулақ салғучилар, Пәрвәрдигарни издәңлар! Адаләтни қоғлишип, Кәмтар болуңлар. Пәрвәрдигарниң сорақ күнидә, Бәлким силәр Пәрвәрдигарниң ғәзивидин қоғдилип қалисиләр.

2:4  Газа шәһиридә һечким қалмайду, Ашқилон қақаслишип кетиду. Ашдодлуқлар чүшкичә қоғлап чиқирилиду. Әқрон аһалилириму шәһәрдин йилтизи билән қомуруп ташлиниду.

2:5  Әй деңиз бойидики киретләр, һалиңларға вай! Әй Қананда туридиған филистийәликләр, Пәрвәрдигар силәргә қарши мундақ дәйду: «Мән силәрни вәйран қилимән, Бириңларниму қоймай йоқ қилимән».

2:6  Деңиз бойидики җайиңлар баяванға айлинип, Пәқәт малчиларниң кәпилири билән қой қоралирила қалиду.

2:7  Йәр-зиминлириңларни аман қалған Йәһуда қәбилисидикиләр егиләйду. Улар у йәрләрдә қой беқип, Ашқилондики өйләрдә кечиси ятиду. Пәрвәрдигар Худа уларниң һалидин хәвәр елип, Илгирики паравән һаятини әслигә кәлтүриду.

2:8  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән моабларниң мәсқирилири Вә аммонларниң һақарәтлирини аңлидим. Улар хәлқимни мәсқирә қилип, Зиминлирини бесивалидиғанлиғи һәққидә җар салди. Мән — исраиллар етиқат қилип кәлгән Худа мәңгү моҗутлуғум билән қәсәм қилимәнки, Моаб җәзмән Содомдәк, Аммонлар Гоморадәк вәйран болиду. Уларниң йәрлирини шор вә чеқир тикән бесип, Мәңгүлүк чөл-баяванға айлиниду. Аман қалған хәлқим уларни булаң-талаң қилип, Зиминлирини бесивалиду».

2:9  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән моабларниң мәсқирилири Вә аммонларниң һақарәтлирини аңлидим. Улар хәлқимни мәсқирә қилип, Зиминлирини бесивалидиғанлиғи һәққидә җар салди. Мән — исраиллар етиқат қилип кәлгән Худа мәңгү моҗутлуғум билән қәсәм қилимәнки, Моаб җәзмән Содомдәк, Аммонлар Гоморадәк вәйран болиду. Уларниң йәрлирини шор вә чеқир тикән бесип, Мәңгүлүк чөл-баяванға айлиниду. Аман қалған хәлқим уларни булаң-талаң қилип, Зиминлирини бесивалиду».

2:10  Моаб вә аммонлар тәкәббурлишип, Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигарниң хәлқини мәсқирә қилип, һақарәтлиди. Шуниң үчүн улар җазасини тартиду.

2:11  Пәрвәрдигар уларни алақзадә қиливетиду. У дуниядики сахта илаһларни йоқитиду. Андин дуниядики һәрбир хәлиқ өз йеридә Униңға ибадәт қилиду.

2:12  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Әй кушлар, силәрму урушта өлисиләр».

2:13  Пәрвәрдигар шималдики Ассурийәгә қарши қол көтирип, Нинәви шәһирини қақас чөл-баяванға айландуруветиду.

2:14  У йәр кала, қой вә һәрхил һайванларниң макани болуп қалиду. Харабиликләрдики түврүкләрни һуқушлар макан қилип, Деризилиридә һувлишиду. Қарғилар босуғиларда қақилдишиду. Имарәтләрниң кедир яғачлири қомурулуп кетиду.

2:15  Бу шәһәрниң ақивити мана мошундақ болиду. Бу шәһәр: «Мән бүйүк шәһәрдурмән, мениң тәңдишим йоқтур», дәп махтинип, Өзини хатирҗәм һис қилиду, Бирақ у қақаслишип, явайи һайванларниң маканиға айлиниду. У йәрдин өткән-кәчкәнләр қоллирини шилтишип, мәсқирә қилишиду.

Chapter 3

3:1  Худаға вапасиз, бузулған вә зулумға толған Йерусалимниң һалиға вай!

3:2  У һечкимгә бойсунмиди. Һечкимниң тәрбийисини қобул қилмиди. У Пәрвәрдигарға таянмиди, Худаға йеқинлашмиди.

3:3  Униң әмәлдарлири һөкиригән ширларға охшайду; Сорақчилири бир тал сүйәкниму әтигә қалдурмайдиған ач бөриләрдәктур.

3:4  Пәйғәмбәрлири тәкәббур, һелигәрдур. Роһанийлири ибадәтханини булғап, Худаниң қанунини дәпсәндә қилиду.

3:5  Пәрвәрдигар йәнила адаләтликтур, Йерусалим билән биллидур. У адаләтсиз ишларни һәргиз қилмайду. Һәр күни һәқиқәтни үзүлдүрмәй намайән қилсиму, Лекин адаләтсизләр номус қилмайду.

3:6  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Ят хәлиқләрни йоқаттим, Уларниң шәһәр вә сепил мунарилирини гумран қилдим. У йәрдин һечким өтмәйдиған болди. Уларниң шәһәрлирини харабигә айландурдум. Кочилирини чөлләштүрүп, һечкимни қалдурмидим.

3:7  У чағда ‹Хәлқим чоқум Мәндин әйминип тәрбийәмни қобул қилиду. Шундақ болғанда, бәкиткиним бойичә уларниң туралғулирини вәйран қилишимниң зөрүрийити қалмайду›, дәп ойлиған едим. Лекин улар яман ишларға техиму мәптун болуп қалди».

3:8  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Әнди Мени күтүңлар, Мениң сорақ күнүмни күтүңлар! Мән һәммә әлләр вә хәлиқләрни жиғип, Уларға қәһир-ғәзивимни чечиш қарариға кәлдим. Пүтүн дуния ғәзәп отум билән вәйран қилиниду».

3:9  «Кейин пүтүн хәлиқләрниң Маңа бир нийәттә ибадәт қилип, Бирликтә хизмәт қилиши үчүн, Уларниң еғизлирини паклаймән.

3:10  Тарқитиветилгән хәлқим Куш дәриялириниң қарши қирғақлиридин келип, Маңа һәдийә тәғдим қилиду.

3:11  Әй хәлқим, У чағда силәрниң Мәндин йүз өрүгүнүңлар үчүн Номус қилишиңларниң һаҗити қалмайду. Чүнки Мән ичиңлардики тәкәббур вә һакавурларни йоқитимән. Силәр Мениң муқәддәс теғимда қайта чоңчилиқ қилмайсиләр.

3:12  Мән ичиңлардики кәмтар вә мулайим кишиләрни қалдуримән. Улар Мениң намимдин паналиқ издәйду.

3:13  Һаят қалған исраиллар, Яман ишларни қилмайду, Ялған сөзлимәйду, Алдамчилиқ қилмайду. Улар йәп-ичип, хатирҗәм яшайду, Һечким уларни қорқутмайду».

3:14  Әй Сион қизи, тәнтәнә қил, әй Исраил, чуқан сал! Әй Йерусалим қизи, хошаллиққа чөм!

3:15  Пәрвәрдигар сени җазалаштин янди! У сениң дүшмәнлириңни қоғлап чиқарди. Пәрвәрдигар — Исраилниң Падишаси Сән билән биллидур, Сениң әнди бала-қазадин қорқушуң һаҗәтсиздур.

3:16  Шу күни Йерусалимға мундақ дейилиду: «Әй Сион, қорқма! Қоллириң бошишип кәтмисун,

3:17  Пәрвәрдигариң Худа сән билән биллидур, У қудрәтлик Қутқазғучидур. У сәндин хошал болуп, тәнтәнә қилиду. У муһәббити билән саңа тәсәлла бериду. У сәндин шатлинип, нахша ейтиду».

3:18  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Силәр һейт қилалмиғанлиғиңлардин мәйүсләнгән едиңлар, Силәрни әнди жиғип, номуста қалдурмаймән.

3:19  Шу чағда Мән силәргә зулум салғанларниң һәммисини җазалаймән. Аҗизларни қутқузуп, Сүргүндикиләрни жиғимән. Уларниң номусини шәрәпкә айландуруп, Намини пүтүн дунияға тарқитимән.

3:20  У чағда Мән силәрни жиғип, Жутуңларға апиримән. Униңдин кейин, даңқиңларни пүтүн дунияға тарқитимән. Силәрни қайта гүлләндүрүп, мәдһийә вә шан-шәрәпкә сазавәр қилимән».