Alb - Job - 5

5:1  "Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t'i drejtohesh?

5:2  Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

5:3  E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

5:4  Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.

5:5  I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

5:6  Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

5:7  por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.

5:8  Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,

5:9  atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

5:10  që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

5:11  që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

5:12  I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

5:13  i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

5:14  Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

5:15  por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

5:16  Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

5:17  Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

5:18  sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

5:19  Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

5:20  Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

5:21  Do t'i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

5:22  Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

5:23  sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

5:24  Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

5:25  Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

5:26  Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

5:27  Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".