NorSMB - Luke - 4

4:1  Full av den Heilage Ande vende Jesus att ifrå Jordan, og Anden dreiv honom kring i øydemarki

4:2  i fyrti dagar, alt med han vart freista av djevelen. I dei dagarne åt han ingen ting, og då dei var lidne, kjende han seg svolten.

4:3  Då sagde djevelen til honom: «Er du Guds Son, so seg til denne steinen at han skal verta brød.»

4:4  Jesus svara honom so: «Det stend skrive: «Menneskja liver ikkje berre av brød, men av kvart eit Guds ord.»»

4:5  So førde djevelen honom upp på eit høgt fjell, og synte honom alle heimsens rike i ein augneblink,

4:6  og sagde til honom: «Deg vil eg gjeva magt yver alt dette og alt gjævt og gildt som finst i desse riki; for det er lagt i mi hand, og eg gjev det åt kven eg vil;

4:7  fell du no på kne og tilbed meg, so skal det vera ditt alt saman.»

4:8  Men Jesus svara: «Det stend skrive: «Herren, din Gud, skal du tilbeda; honom og ingen annan skal du tena!»»

4:9  So førde djevelen honom til Jerusalem, og sette honom ytst på tempeltaket og sagde til honom: «Er du Guds son, so kasta deg ned herifrå!

4:10  For det stend skrive: «Han englarne sine bjoda skal at dei tek vare på deg vel,»

4:11  og: «På hender dei deg bera skal, so aldri du på nokon stein skal turva støyta foten din.»»

4:12  Då svara Jesus: «Det er sagt: «Du skal ikkje freista Herren, din Gud.»»

4:13  Då djevelen soleis hadde freista honom på alle vis, gjekk han ifrå honom, og let honom vera i fred ei tid.

4:14  So for Jesus attende til Galilæa, fyllt av den krafti som Anden gav honom, og ordet um honom kom ut yver alle bygderne der ikring.

4:15  Han lærde i synagogorne deira, og alle rosa honom.

4:16  Soleis kom han og ein gong til Nasaret, der han var uppalen, og gjekk inn i synagoga på kviledagen, som han var van med; han reiste seg og vilde lesa åt deim,

4:17  og dei gav honom boki åt profeten Jesaja. Då han slo henne upp, fann han den staden der det stend:

4:18  «Ja, Herrens Ånd er yver meg, for han hev salva meg te bera ut eit fagnadbod åt fatige; sendt hev han meg te ropa ut for fangar fridoms dag og lova blinde augneljoset klårt, te løysa deim som trælka er, or tvang,

4:19  Te lysa ut eit hugnads-år frå Herren.»

4:20  Då han hadde late att boki og gjeve henne til tenaren, sette han seg, og alle som i synagoga var, heldt augo sine feste på honom.

4:21  So tok han til ords og byrja soleis: «I dag hev dette skriftordet sannast, som de sjølve kann høyra.»

4:22  Og alle let vel um honom, og undra seg yver dei ovfagre ordi som kom frå hans munn. «Er ’kje dette son åt Josef?» sagde dei.

4:23  Då sagde han til deim: «De vil visst segja med meg som det stend i ordtøket: «Lækjar, læk deg sjølv! Me hev høyrt um alt det som er gjort i Kapernaum - gjer no like eins her i fødesheimen din!»

4:24  Men eg segjer dykk for sant,» heldt han fram: «Ingen profet er velkomen i heimbygdi si.

4:25  Og det segjer eg dykk med sannom: Det var mange enkjor i Israel i Elias’ dagar, då himmelen var stengd i tri år og seks månader, so det vart stor svolt og naud i heile landet,

4:26  og endå vart ’kje Elias send til nokor av deim, men berre til Sarepta i Sidonarlandet, til ei enkja der.

4:27  Og det var mange spilte i Israel den tid profeten Elisa livde, og endå vart ingen av deim rein att, men berre Na’aman, syraren.»

4:28  Då dei i synagoga høyrde det, vart dei alle brennande harme.

4:29  Dei for upp og dreiv honom ut or byen og førde honom burt på bruni av det fjellet som byen deira var bygd på; der vilde dei støyta honom utyver.

4:30  Men han gjekk midt igjenom flokken og for sin veg.

4:31  So kom han ned til Kapernaum, ein by i Galilæa. Der lærde han folket på kviledagen;

4:32  og dei var reint tekne av det han lærde deim, for det var magt i talen hans.

4:33  I synagoga var det ein mann som hadde ei urein ånd i seg. Han sette i og ropa so høgt han kunde:

4:34  «Hu! Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende på oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud!»

4:35  Jesus truga den vonde åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!» So kasta åndi honom ned på jordi midt ibland deim og for ut or honom, men skadde honom ikkje.

4:36  Då kom det ein otte yver alle, og dei sagde seg imillom: «Kva er dette for ord? Med mynd og magt talar han til dei ureine ånderne, og dei fer ut!»

4:37  Og det gjekk gjetordet av honom utyver alle bygderne der ikring.

4:38  So tok han ut frå synagoga, og gjekk heim til Simon. Vermor åt Simon låg sjuk og hadde sterke hiteflagor, og dei bad han vilde hjelpa henne.

4:39  Han gjekk innåt, og stod uppyver henne og truga sotti; då slepte sotti henne, og straks reis ho upp og stelte for deim.

4:40  Då soli gladde, kom alle til honom med sine sjuke, kva sjukdom dei so drogst med, og han lagde henderne på kvar ein av deim og lækte deim.

4:41  Mange for det og vonde ånder utor, og dei hua og ropa: «Du er Guds son!» Men han truga deim og gav deim ikkje lov til å tala, av di dei visste han var Messias.

4:42  Då det vart dag, drog han ut og for til ein øydestad. Folket leita etter honom, og då dei kom dit han var, freista dei å halda honom att, so han ikkje skulde ganga frå deim.

4:43  Då sagde han til deim: «Eg lyt bera ut fagnadbodet um Guds rike til dei andre byarne og; for det vart eg send for.»

4:44  Og han heldt ved og tala ordet i synagogorne i Galilæa.