NorSMB - Luke - 18

18:1  Då sagde han deim ei likning um at dei stødt skulde beda og ikkje trøytna.

18:2  «I ein by,» sagde han, «var det ein gong ein domar, som ikkje ottast Gud og ikkje hadde age for noko menneskje.

18:3  I same byen var det ei enkja; ho kom jamleg til domaren og sagde: «Hjelp meg, so eg fær rett på motparten min!»

18:4  Lenge vilde han ikkje, men då det leid på, sagde han med seg: «Endå eg ikkje ottast Gud og ikkje hev age for noko menneskje,

18:5  so vil eg like vel hjelpa denne enkja til retten sin, av di ho plågar meg so; elles kjem ho vel til slutt og legg til meg midt i syni!»

18:6  Høyr kva den urettferdige domaren segjer,» sagde Herren;

18:7  «skulde so ’kje Gud hjelpa sine utvalde til retten sin, dei som ropar til honom dag og natt, um han so drygjer det ut for deim?

18:8  Eg segjer dykk: Han skal hjelpa deim til retten sin, og det fort. Men når Menneskjesonen kjem, skal han då finna trui på jordi?»

18:9  Til nokre som trudde um seg sjølve at dei var rettferdige, og som vanvyrde alle andre, sagde han denne likningi:

18:10  «Det var ein gong tvo menner som gjekk upp i templet og vilde beda; den eine var ein farisæar, og den andre ein tollmann.

18:11  Farisæaren stelte seg upp for seg sjølv og bad soleis: «Eg takkar deg, Gud, for di eg ikkje er som anna folk, ein røvar, svikar, horkar, eller og som den tollmannen der!

18:12  Eg fastar tvo gonger i vika, og gjev tiend av alt eg tek inn.»

18:13  Tollmannen stod langt undan; han vilde ikkje ein gong lyfta augo mot himmelen, men slo seg for bringa og sagde: Å Gud, ver meg syndaren nådig!

18:14  Eg segjer dykk: Han var rettferdiggjord då han gjekk heim til sitt hus, men hin ikkje; for kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt, skal gjerast høg.»

18:15  Dei bar og småborni sine til honom, so han skulde røra ved deim. Då læresveinarne såg det, truga dei deim;

18:16  men Jesus kalla deim til seg og sagde: «Lat småborni koma til meg, og hindra deim ikkje! For Guds rike høyrer slike til.

18:17  Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, skal på ingen måte koma inn i det.»

18:18  Ein synagoge-forstandar spurde honom: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit ævelegt liv?»

18:19  «Kvi kallar du meg god?» sagde Jesus. «Ingen er god utan ein - Gud!

18:20  Du kjenner bodi: «Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal æra far din og mor di!»»

18:21  «Alt det hev eg halde frå eg var ung,» svara han.

18:22  Då Jesus høyrde det sagde han: «Eitt vantar deg endå: sel alt det du hev, og byt det ut åt dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen! Og kom so og fylg meg!»

18:23  Mannen vart sturen då han høyrde dei ordi; for han var svært rik.

18:24  Jesus såg det på honom og sagde: «Kor vandt det er for dei som hev gods og gull å koma inn i Guds rike!

18:25  Ja, ein kamel kjem lettare gjenom eit nålauga enn ein rik kjem inn i Guds rike.»

18:26  «Kven kann då verta frelst?» sagde dei som høyrde på det.

18:27  Han svara: «Det som er umogelegt for menneskje, er mogelegt for Gud.»

18:28  «Enn me som hev skilt oss med alt som var vårt og fylgt deg!» sagde Peter.

18:29  Då sagde han til deim: «Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen som hev skilt seg med hus eller kona eller brør eller foreldre eller born for Gudsriket skuld,

18:30  utan han skal få det att mangdubbelt i denne tidi, og i den verdi som kjem eit ævelegt liv.»

18:31  So kalla han dei tolv innåt seg og sagde til deim: «No fer me upp til Jerusalem, og alt det som profetarne hev skrive um Menneskjesonen, skal ganga fram:

18:32  Han gjevast yver til heidningarne og spottast, og farast ille med og sputtast på,

18:33  og dei skal hudfletta honom og slå honom i hel, og tridje dagen skal han standa upp att.»

18:34  Men dei forstod ikkje noko av dette; det var dult for deim kva som låg i det ordet, og dei skyna ikkje det han sagde.

18:35  Då han no kom burtimot Jeriko, sat ein blind mann attmed vegen og bad seg.

18:36  Då han høyrde det for so mykje folk fram igjenom, spurde han kva var tids.

18:37  Dei fortalde honom at Jesus frå Nasaret for framum.

18:38  Då ropa han: «Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!»

18:39  Dei som gjekk fyre, skjente på honom og sagde han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: «Davids son, gjer sælebot på meg!»

18:40  Då stana Jesus og sagde at dei skulde leida den blinde hit til honom, og då han kom innåt, spurde han:

18:41  «Kva vil du eg skal gjera for deg?» - «Herre, lat meg få att syni mi!» svara han.

18:42  «No fær du att syni! Trui di hev hjelpt deg,» sagde Jesus.

18:43  Og straks fekk han att syni si og fylgde honom alt med han lova Gud; og alt folket som såg det, gav Gud æra og pris.