VulgConte - Matthew - 14

14:1  In illo tempore audivit Herodes tetrarcha fama Iesu:

14:2  et ait pueris suis: Hic est Ioannes Baptista: ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo.

14:3  Herodes enim tenuit Ioannem, et alligavit eum: et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui.

14:4  Dicebat enim illi Ioannes: Non licet tibi habere eam.

14:5  Et volens illum occidere, timuit populum: quia sicut prophetam eum habebant.

14:6  Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi.

14:7  Unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo.

14:8  At illa præmonita a matre sua, Da mihi, inquit, hic in disco caput Ioannis Baptistæ.

14:9  Et contristatus est rex: propter iuramentum autem, et eos, qui pariter recumbebant, iussit dari.

14:10  Misitque et decollavit Ioannem in carcere.

14:11  Et allatum est caput eius in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ.

14:12  Et accedentes discipuli eius, tulerunt corpus eius, et sepelierunt illud: et venientes nunciaverunt Iesu.

14:13  Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum: et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus.

14:14  Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum.

14:15  Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli eius, dicentes: Desertus est locus, et hora iam præteriit: dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas.

14:16  Iesus autem dixit eis: Non habent necesse ire: date illis vos manducare.

14:17  Responderunt ei: Non habemus hic nisi quinque panes, et duos pisces.

14:18  Qui ait eis: Afferte mihi illos huc.

14:19  Et cum iussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus, et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis.

14:20  Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos.

14:21  Manducantium autem fuit numerus, quinque millia virorum, exceptis mulieribus, et parvulis.

14:22  Et statim compulit Iesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas.

14:23  Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi.

14:24  Navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus: erat enim contrarius ventus.

14:25  Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare.

14:26  Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes: Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt.

14:27  Statimque Iesus locutus est eis, dicens: Habete fiduciam: ego sum, nolite timere.

14:28  Respondens autem Petrus dixit: Domine, si tu es, iube me ad te venire super aquas.

14:29  At ipse ait: Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum.

14:30  Videns vero ventum validum, timuit: et cum cœpisset mergi, clamavit dicens: Domine, salvum me fac.

14:31  Et continuo Iesus extendens manum, apprehendit eum: et ait illi: Modicæ fidei, quare dubitasti?

14:32  Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus.

14:33  Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes: Vere, Filius Dei es.

14:34  Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar.

14:35  Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes:

14:36  et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.