VulgHetzenauer - Numbers - 15

15:1  Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:

15:2  Loquere ad filios Israel, et dices ad eos: Cum ingressi fueritis Terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis,

15:3  et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus:

15:4  offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin:

15:5  et vinum ad liba fundenda eiusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos

15:6  et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin:

15:7  et vinum ad libamentum tertiæ partis eiusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino.

15:8  Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas,

15:9  dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin:

15:10  et vinum ad liba fundenda eiusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino.

15:11  Sic facies

15:12  per singulos boves et arietis et agnos et hœdos.

15:13  Tam indigenæ quam peregrini

15:14  eodem ritu offerent sacrificia.

15:15  Unum præceptum erit atque iudicium tam vobis quam advenis terræ.

15:16  Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:

15:17  Loquere filiis Israel, et dices ad eos:

15:18  Cum veneritis in terram, quam dabo vobis,

15:19  et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino

15:20  de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis,

15:21  ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino.

15:22  Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen,

15:23  et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit iubere et ultra,

15:24  oblitaque fuerit facere multitudo: offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum eius ac liba, ut ceremoniæ postulant, hircumque pro peccato:

15:25  et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israel: et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo:

15:26  et dimittetur universæ plebi filiorum Israel, et advenis, qui peregrinantur inter eos: quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.

15:27  Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo:

15:28  et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino: impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi.

15:29  Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.

15:30  Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus, (quoniam adversus Dominum rebellis fuit) peribit de populo suo:

15:31  verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum: idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.

15:32  Factum est autem, cum essent filii Israel in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die Sabbati,

15:33  obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini.

15:34  Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent.

15:35  Dixitque Dominus ad Moysen: Morte moriatur homo iste, obruat eum lapidibus omnis turba extra castra.

15:36  Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.

15:37  Dixit quoque Dominus ad Moysen:

15:38  Loquere filiis Israel, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas:

15:39  quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes,

15:40  sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo.

15:41  Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de Terra Ægypti, ut essem Deus vester.