NorthernAzeri - Job - 3

3:1  Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.

3:2  Dilə gəlib belə dedi:

3:3  «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.

3:4  O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.

3:5  O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.

3:6  O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.

3:7  Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!

3:8  Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.

3:9  Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.

3:10  Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.

3:11  Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?

3:12  Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?

3:13  Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim

3:14  Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,

3:15  Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.

3:16  Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?

3:17  Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,

3:18  Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.

3:19  Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.

3:20  Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?

3:21  Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,

3:22  Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.

3:23  Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?

3:24  Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.

3:25  Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.

3:26  Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».