Bela - Mark - 1

1:1  Пачатак Дабравесьця Ісуса Хрыста, Сына Божага,

1:2  як напісана ў прарокаў: "вось, Я пасылаю анёла Майго перад Табою".

1:3  "Голас таго, хто кліча ў пустыні: падрыхтуйце шлях Госпаду, простымі зрабеце сьцежкі Яму".

1:4  Зьявіўся Ян, хрысьцячы ў пустыні і прапаведуючы хрышчэньне пакаяньня на дараваньне грахоў.

1:5  І выходзілі да яго ўся краіна Юдэйская і Ерусалімляне; і хрысьціліся ў яго ўсе ў рацэ Ярдане, спавядаючыся ў грахах сваіх.

1:6  А ў Яна была вопратка зь вярблюджага воласу і скураны пояс на паясьніцы ягонай, і еў акрыды і дзікі мёд.

1:7  І прапаведаваў, кажучы: ідзе за мною Мацнейшы за мяне, у Якога я ня варты, нахіліўшыся, разьвязаць рэмень абутку Ягонага;

1:8  я хрысьціў вас вадою, а Ён будзе хрысьціць вас Духам Сьвятым.

1:9  І было ў тыя дні, прыйшоў Ісус з Назарэта Галілейскага і хрысьціўся ў Яна ў Ярдане.

1:10  І калі выходзіў з вады, убачыў адразу Ян , як адчыніліся нябёсы, і Духа, як голуба, Які сыходзіў на Яго.

1:11  І голас быў зь нябёсаў: "Ты Сын Мой Любасны, Якога Я ўпадабаў".

1:12  І адразу пасьля гэтага Дух вядзе Яго ў пустыню.

1:13  І быў Ён там у пустыні сорак дзён, спакушаны сатаною, і быў са зьвярамі; і анёлы слугавалі Яму.

1:14  А пасьля таго, як прададзены быў Ян, прыйшоў Ісус ў Галілею, прапаведуючы Дабравесьце Царства Божага,

1:15  і кажучы, што прыйшоў час і наблізілася Царства Божае: пакайцеся і веруйце ў Дабравесьце.

1:16  А праходзячы каля мора Галілейскага, убачыў Сымона і Андрэя, брата ягонага, якія закідвалі мярэжы ў мора, бо яны былі рыбакі.

1:17  І сказаў ім Ісус: ідзеце за Мною, і Я зраблю вас лаўцамі людзей.

1:18  І яны адразу, пакінуўшы мярэжы свае, пайшлі за Ім.

1:19  І прайшоўшы адтуль далей, Ён угледзеў Якава Зевядзеевага і Яна, брата ягонага, таксама ў лодцы; яны ладзілі мярэжы,

1:20  і адразу заклікаў іх. І яны, пакінуўшы бацьку свайго Зевядзея ў лодцы з работнікамі, пайшлі за Ім.

1:21  І прыходзяць у Капернаум; і неўзабаве ў суботу ўвайшоў Ён у сынагогу і вучыў.

1:22  І зьдзіўляліся з вучэньня Ягонага, бо Ён вучыў іх як той, хто ўладу мае, а не як кніжнікі.

1:23  У сынагозе іхняй быў чалавек, апанаваны духам нячыстым, і закрычаў:

1:24  кінь, што Табе да нас, Ісусе Назаранін? Ты прыйшоў пагубіць нас! ведаю Цябе, хто Ты, Сьвяты Божы.

1:25  Але Ісус загразіў яму, кажучы: змоўкні і выйдзі зь яго.

1:26  Тады дух нячысты, скалануўшы яго і закрычаўшы зычным голасам, выйшаў зь яго.

1:27  І жахнуліся ўсе, і пыталіся адзін у аднаго: што гэта? што гэта за вучэньне новае, што Ён і духам нячыстым загадвае і яны слухаюцца Яго.

1:28  І хутка разышлася пра Яго пагалоска па ўсіх землях вакол Галілеі.

1:29  Выйшаўшы неўзабаве з сынагогі, прыйшлі ў дом Сымона і Андрэя зь Якавам і Янам.

1:30  А Сымонава цешча ляжала ў гарачцы; і адразу кажуць Яму пра яе.

1:31  Падышоўшы, Ён падняў яе, узяў яе за руку; і гарачка адразу пакінула яе, і яна пачала слугаваць ім.

1:32  А як зьмяркалася, калі заходзіла сонца, прыносілі да Яго ўсіх хворых і апанаваных дэманамі.

1:33  І ўвесь горад сабраўся да дзьвярэй.

1:34  І Ён ацаліў многіх, што цярпелі ад розных хваробаў; выгнаў шмат дэманаў і не дазваляў дэманам гаварыць, бо яны ведалі, што Ён Хрыстос.

1:35  А нараніцу, устаўшы на досьвітку, выйшаў і пайшоў у пустэльнае месца, і там маліўся.

1:36  Сымон і тыя, хто быў зь Ім, пайшлі за Ім;

1:37  і, знайшоўшы Яго, кажуць Яму: усе шукаюць Цябе.

1:38  Ён кажа ім: хадзем у бліжэйшыя селішчы і гарады, каб Мне і там зьвеставаць, бо Я на тое і прыйшоў.

1:39  І Ён зьвеставаў у сынагогах іхніх па ўсёй Галілеі, і выганяў дэманаў.

1:40  Прыходзіць да Яго пракажоны і, просячы Яго на каленях, кажа Яму: калі хочаш, можаш мяне ачысьціць.

1:41  Ісус, умілажаліўшыся зь яго, працягнуў руку, дакрануўся да яго і сказаў яму: хачу, ачысьціся.

1:42  Пасьля гэтага слова праказа адразу сыйшла зь яго, і ён стаўся чыстым.

1:43  І гнеўна выгаварыўшы яму, адразу прагнаў яго

1:44  і сказаў яму: глядзі, нікому нічога не кажы; а ідзі, пакажыся сьвятару і ахвяруй за ачышчэньне тваё, што загадаў Майсей, на сьведчаньне ім.

1:45  А ён, выйшаўшы, пачаў абвяшчаць і расказваць пра тое, што адбылося, так што Ісус ня мог ужо адкрыта ўвайсьці ў горад, а быў звонку, у мясьцінах пустэльных. І прыходзілі да Яго адусюль.