ABPGRK - Matthew - 22

22:1  και αποκριθείς ο Ιησούς πάλιν είπεν αυτοίς εν παραβολαίς λέγων

22:2  ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί όστις εποίησε γάμους τω υιώ αυτού

22:3  και απέστειλε τους δούλους αυτού καλέσαι τους κεκλημένους εις τους γάμους και ουκ ήθελον ελθείν

22:4  πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους λέγων είπατε τοις κεκλημένοις ιδού το άριστόν μου ητοίμασα οι ταύροί μου και τα σιτιστά τεθυμένα και πάντα έτοιμα δεύτε εις τους γάμους

22:5  οι δε αμελήσαντες απήλθον ο μεν εις τον ίδιον αγρόν ο δε εις την εμπορίαν αυτού

22:6  οι δε λοιποί κρατήσαντες τους δούλους αυτού ύβρισαν και απέκτειναν

22:7  και ακούσας ο βασιλεύς εκείνος ωργίσθη και πέμψας τα στρατεύματα αυτού απώλεσεν τους φονείς εκείνους και την πόλιν αυτών ενέπρησε

22:8  τότε λέγει τοις δούλοις αυτού ο μεν γάμος έτοιμός εστιν οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι

22:9  πορεύεσθε ουν επί τας διεξόδους των οδών και όσους εάν εύρητε καλέσατε εις τους γάμους

22:10  και εξελθόντες οι δούλοι εκείνοι εις τας οδούς συνήγαγον πάντας όσους εύρον πονηρούς τε και αγαθούς και επλήσθη ο γάμος ανακειμένων

22:11  εισελθών δε ο βασιλεύς θεάσασθαι τους ανακειμένους είδεν εκεί άνθρωπον ουκ ενδεδυμένον ένδυμα γάμου

22:12  και λέγει αυτώ εταίρε πως εισήλθες ώδε μη έχων ένδυμα γάμου ο δε εφιμώθη

22:13  τότε είπεν ο βασιλεύς τοις διακόνοις δήσαντες αυτού πόδας και χείρας άρατε αυτόν και εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων

22:14  πολλοί γαρ εισι κλητοί ολίγοι δε εκλεκτοί

22:15  τότε πορευθέντες οι Φαρισαίοι συμβούλιον έλαβον όπως αυτόν παγιδεύσωσιν εν λόγω

22:16  και αποστέλλουσιν αυτώ τους μαθητάς αυτών μετά των Ηρωδιανών λέγοντες διδάσκαλε οίδαμεν ότι αληθής ει και την οδόν του θεού εν αληθεία διδάσκεις και ου μέλει σοι περί ουδενός ου γαρ βλέπεις εις πρόσωπον ανθρώπων

22:17  ειπέ ουν ημίν τι σοι δοκεί έξεστι δούναι κήνσον Καίσαρι η ου

22:18  γνους δε ο Ιησούς την πονηρίαν αυτών είπε τι με πειράζετε υποκριταί

22:19  επιδείξατέ μοι το νόμισμα του κήνσου οι δε προσήνεγκαν αυτώ δηνάριον

22:20  και λέγει αυτοίς τίνος η εικών αύτη και η επιγραφή

22:21  λέγουσιν αυτώ Καίσαρος τότε λέγει αυτοίς απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του θεού τω θεώ

22:22  και ακούσαντες εθαύμασαν και αφέντες αυτόν απήλθον

22:23  εν εκείνη τη ημέρα προσήλθον αυτώ Σαδδουκαίοι οι λέγοντες μη είναι ανάστασιν και επηρώτησαν αυτόν

22:24  λέγοντες διδάσκαλε Μωσής είπεν εάν τις αποθάνη μη έχων τέκνα επιγαμβρεύσει ο αδελφός αυτού την γυναίκα αυτού και αναστήσει σπέρμα τω αδελφώ αυτού

22:25  ήσαν δε παρ΄ ημίν επτά αδελφοί και ο πρώτος γαμήσας ετελεύτησεν και μη έχων σπέρμα αφήκεν την γυναίκα αυτού τω αδελφώ αυτού

22:26  ομοίως και ο δεύτερος και το τρίτος έως των επτά

22:27  ύστερον δε πάντων απέθανε και η γυνή

22:28  εν τη ουν αναστάσει τίνος των επτά έσται γυνή πάντες γαρ έσχον αυτήν

22:29  αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του θεού

22:30  εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται αλλ΄ ως άγγελοι του θεού εν ουρανώ εισι

22:31  περί δε της αναστάσεως των νεκρών ουκ ανέγνωτε το ρηθέν υμίν υπό του θεού λέγοντος

22:32  εγώ ειμι ο θεός Αβραάμ και ο θεός Ισαάκ και ο θεός Ιακώβ ουκ έστιν ο θεός νεκρών αλλά ζώντων

22:33  και ακούσαντες οι όχλοι εξεπλήσσοντο επί τη διδαχή αυτού

22:34  οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες ότι εφίμωσε τους Σαδδουκαίους συνήχθησαν επί το αυτό

22:35  και επηρώτησεν εις εξ αυτών νομικός πειράζων αυτόν και λέγων

22:36  διδάσκαλε ποία εντολή μεγάλη εν τω νόμω

22:37  ο δε Ιησούς έφη αυτώ αγαπήσεις κύριον τον θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου

22:38  αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή

22:39  δευτέρα δε ομοία αυτή αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν

22:40  εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται

22:41  συνηγμένων δε των Φαρισαίων επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς

22:42  λέγων τι υμίν δοκεί περί του Χριστού τίνος υιός εστι λέγουσιν αυτώ του Δαβίδ

22:43  λέγει αυτοίς πως ουν Δαβίδ εν πνεύματι κύριον αυτόν καλεί λέγων

22:44  είπεν ο κύριος τω κυρίω μου κάθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου

22:45  ει ουν Δαβίδ καλεί αυτόν κύριον πως υιός αυτού εστι

22:46  και ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον ουδέ ετόλμησέ τις απ΄ εκείνης της ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι