Alb - Proverbs - 1

1:1  Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,

1:2  për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;

1:3  për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,

1:4  për t'u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.

1:5  I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,

1:6  për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.

1:7  Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.

1:8  Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,

1:9  sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.

1:10  Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,

1:11  në qoftë se thonë: "Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;

1:12  le t'i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë;

1:13  ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t'i mbushim shtëpitë tona me plaçka;

1:14  ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme";

1:15  biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,

1:16  sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.

1:17  Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;

1:18  por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.

1:19  Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.

1:20  Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;

1:21  ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;

1:22  "Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t'ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?

1:23  Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t'ju bëj të njohura fjalët e mia.

1:24  Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,

1:25  përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,

1:26  edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,

1:27  kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t'ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.

1:28  Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.

1:29  Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,

1:30  nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.

1:31  Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.

1:32  Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;

1:33  por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe".