ABPGRK - Habakkuk

Chapter 1

1:1  το λήμμα ο είδεν Αμβακούκ ο προφήτης

1:2  έως πότε κύριε κεκράξομαι και ου μη εισακούσης βοήσομαι προς σε αδικούμενος και ου σώσης

1:3  ινατί έδειξάς μοι πόνους και κόπους επιβλέπειν ταλαιπωρίαν και ασέβειαν εξεναντίας μου γέγονε κρίσις και ο κριτής λαμβάνει

1:4  διά τούτο διεσκέδασται νόμος και ου διεξάγεται εις τέλος κρίμα ότι ασεβής καταδυναστεύει τον δίκαιον ένεκεν τούτου εξελεύσεται το κρίμα διεστραμμένον

1:5  ίδετε οι καταφρονηταί και επιβλέψατε και θαυμάσατε θαυμάσια και αφανίσθητε διότι έργον εγώ εργάζομαι εν ταις ημέραις υμών ο ου μη πιστεύσητε εάν τις εκδιηγήται

1:6  διότι ιδού εγώ εξεγείρω τους Χαλδαίους το έθνος το πικρόν και το ταχινόν το πορευόμενον επί τα πλάτη της γης του κατακληρονομήσαι σκηνώματα ουκ αυτού

1:7  φοβερός και επιφανής εστιν εξ αυτού το κρίμα αυτού έσται και το λήμμα αυτού εξ αυτού εξελεύσεται

1:8  και εξαλούνται υπέρ παρδάλεις οι ίπποι αυτού και οξύτεροι υπέρ τους λύκους της Αραβίας και εξιππάσονται οι ιππείς αυτού και ορμήσουσι μακρόθεν και πετασθήσονται ως αετός πρόθυμος εις το φαγείν

1:9  συντέλεια εις ασεβείς ήξει ανθεστηκότας προσώποις αυτών εξεναντίας και συνάξει ως άμμον αιχμαλωσίαν

1:10  και αυτός εν βασιλεύσιν εντρυφήσει και τύραννοι παίγνια αυτού και αυτός εις παν οχύρωμα εμπαίξεται και βαλεί χώμα και κρατήσει αυτού

1:11  τότε μεταβαλεί το πνεύμα και διελεύσεται και εξιλάσεται άυτη η ισχύς τω θεώ μου

1:12  ουχί συ απ΄ αρχής κύριε ο θεός μου ο αγιός μου ου μη αποθάνωμεν κύριε εις κρίμα τέταχας αυτόν και έπλασέ με του ελέγχειν παιδείαν αυτού

1:13  καθαρός ο οφθαλμός του μη οράν πονηρά και επιβλέπειν επί πονηρούς ου δυνήση ινατί επιβλέπεις επί καταφρονούντας παρασιωπήση εν τω καταπίνειν ασεβή τον δίκαιον

1:14  και ποιήσεις τους ανθρώπους ως τους ιχθύας της θαλάσσης και ως τα ερπετά ουκ έχοντα ηγούμενον

1:15  συντέλειαν εν αγκίστρω ανέσπασε και είλκυσεν αυτόν εν αμφιβλήστρω αυτού και συνήγαγεν αυτόν εν ταις σαγήναις αυτού ένεκεν τούτου ευφρανθήσεται και χαρήσεται

1:16  ένεκεν τούτου θύσει τη σαγήνη αυτού και θυμιάσει τω αμφιβλήστρω αυτού ότι εν αυτοίς ελίπανε μερίδα αυτού και τα βρώματα αυτού εκλεκτά

1:17  διά τούτο αμφιβαλεί αμφίβληστρον αυτού και διαπαντός αποκτείνειν έθνη ου φείσεται

Chapter 2

2:1  επί της φυλακής μου στήσομαι και επιβήσομαι επί πέτραν και αποσκοπεύσω του ιδείν τι λαλήση εν εμοί και τι αποκριθώ επί τον έλεγχόν μου

2:2  και απεκρίθη προς με κύριος και είπε γράψον όρασιν σαφώς εις πυξίον όπως διώκη ο αναγινώσκων αυτά

2:3  διότι έτι όρασις εις καιρόν και ανατελεί εις πέρας και ουκ εις κενόν εάν υστερήση υπόμεινον αυτόν ότι ερχόμενος ήξει και ου μη χρονίση

2:4  εάν υποστείληται ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ ο δε δίκαιος εκ πίστέως μου ζήσεται

2:5  ο δε κατοιόμενος και καταφρονητής ανήρ αλαζών ουθέν ου μη περάνη ος επλάτυνε καθώς ο άδης την ψυχήν αυτού και όυτος ως θάνατος ουκ εμπιπλάμενος και επισυνάξει προς αυτόν πάντα τα έθνη και εισδέξεται προς αυτόν πάντας τούς λαούς

2:6  ουχί ταύτα πάντα παραβολήν κατ΄ αυτού λήψονται και πρόβλημα εις διήγησιν αυτού και ερούσιν ουαί ο πληθύνων εαυτώ τα ουκ όντα αυτού έως τίνος και βαρύνων τον κλοιόν αυτού στιβαρώς

2:7  ότι εξαίφνης αναστήσονται δάκνοντες αυτόν και εκνήψουσιν οι επίβουλοί σου και έση εις διαρπαγήν αυτοίς

2:8  διότι συ εσκύλευσας έθνη πολλά σκυλεύσουσί σε πάντες οι υπολελειμμένοι λαοί δι΄ αίματα ανθρώπων και ασεβείας γης και πόλεως και πάντων των κατοικούντων αυτήν

2:9  ω ο πλεονεκτών πλεονεξίαν κακήν τω οίκω αυτού του τάξαι εις ύψος νοσσιάν αυτού του εκσπασθήναι εκ χειρός κακών

2:10  εβουλεύσω αισχύνην τω οίκω σου συνεπέρανας πολλούς λαούς και εξήμαρτεν η ψυχή σου

2:11  διότι λίθος εκ τοίχου βοήσεται και κάνθαρος εκ ξύλου φθέγξεται αυτά

2:12  ουαί ο οικοδομών πόλιν εν αίμασι και ετοιμάζων πόλιν εν αδικίαις

2:13  ου ταύτά εστι παρά κυρίου παντοκράτορος και εξέλιπον λαοί ικανοί εν πυρί και έθνη πολλά και ωλιγοψύχησαν

2:14  ότι πλησθήσεται η γη του γνώναι την δόξαν κυρίου ως ύδωρ κατακαλύψαι θαλάσσας

2:15  ω ο ποτίζων τον πλησίον αυτού ανατροπήν θολεράν και μεθύσκων όπως επιβλέπη επί τα σπήλαια αυτών

2:16  πλησμονήν ατιμίας εκ δόξης πίε και διασαλεύθητι εκύκλωσέν σε ποτήριον δεξιάς κυρίου και συνήχθη ατιμία επί την δόξαν σου

2:17  διότι ασέβεια του Λιβάνου καλύψει σε και ταλαιπωρία θηρίων πτοήσει σε δι΄ αίματα ανθρώπων και ασεβείας γης και πόλεως και πάντων των κατοικούντων αυτήν

2:18  τι ωφελεί γλυπτόν ότι έγλυψαν αυτό έπλασεν αυτό χώνευμα φαντασίαν ψευδή ότι πέποιθεν ο πλάσας επί το πλάσμα αυτού του ποιήσαι είδωλα κωφά

2:19  ουαί ο λέγων τω ξύλω έκνηψον εγέρθητι και τω λίθω υψώθητι και αυτό εστι φαντασία και έστιν έλασμα χρυσίου και αργυρίου και παν πνεύμα ουκ έστιν εν αυτώ

2:20  ο δε κύριος εν ναώ αγίω αυτού ευλαβείσθω από προσώπου αυτού πάσα η γη

Chapter 3

3:1  προσευχή Αμβακούκ του προφήτου μετ΄ ωδής

3:2  κύριε εισακήκοα την ακοήν σου και εφοβήθην κύριε κατενόησα τα έργα σου και εξέστην εν μέσω δυό ζώων γνωσθήση εν τω εγγίζειν τα έτη επιγνωσθήση εν τω παρείναι τον καιρόν αναδειχθήση εν τω ταραχθήναι την ψυχήν μου εν οργή ελέους μνησθήση

3:3  ο θεός από Θεμάν ήξει και ο άγιος εξ όρους κατασκίου Φαράν διάψαλμα εκάλυψεν τους ουρανούς η αρετή αυτού και της αινέσεως αυτού επλήσθη η γη

3:4  και φέγγος αυτού ως φως έσται και κέρατα εν χερσίν αυτού και έθετο αγάπησιν κραταιάν ισχύος αυτού

3:5  προ προσώπου αυτού πορεύσεται λόγος και εξελεύσεται εις πεδία

3:6  κατά πόδας αυτού έστη και εσαλεύθη η γη επέβλεψε και διετάκη έθνη διεθρύβη τα όρη βία ετάκησαν βουνοί του αιώνος αι οδοί αιώνιαι αυτού

3:7  αντί κόπων είδον τας σκηνάς Αιθιόπων ταραχθήσονται και τα σκηνώματα της γης Μαδιάν

3:8  μη εν ποταμοίς ωργίσθης κύριε η εν ποταμοίς ο θυμός σου η εν θαλάσση η ορμή σου ο αναβησόμενος επί τους ίππους σου και η ιππασία σου σωτηρία

3:9  εντείνας εκτενείς το τόξον σου επί τα σκήπτρα λέγει κύριος διάψαλμα ποταμών ραγήσεται γη

3:10  ειδόν σε και ωδινήσουσι λαοί διασπερείς ύδατα της πορείας έδωκεν η άβυσσος την φωνήν αυτής το ύψος της φαντασίας αυτού

3:11  υψώθη ο ήλιος και η σελήνη έστη εν τη τάξει αυτής εις φως βολίδες σου πορεύσονται και εν φέγγι αστραπής των όπλων σου

3:12  εν απειλή ολιγώσεις την γην και εν θυμώ κατάξεις έθνη

3:13  εξήλθες εις σωτηρίαν λαού σου του σώσαι τον χριστόν σου έβαλες εις κεφαλάς ανόμων θάνατον εξήγειρας δεσμούς έως του τραχήλου εις το τέλος

3:14  διέκοψας εν εκστάσει κεφαλάς δυναστών σεισθήσονται εν αυτή διανοίξουσι χαλινούς αυτών ως ο έσθων πτωχός λάθρα διεμέρισας εν θάμβει τας κεφαλάς των δυνατών σαλευθήσονται εν αυτή ανοίξουσι τας ηνίας αυτών ως τρώγλων πτωχόν εν αποκρύφω

3:15  και επεβίβασας εις θάλασσαν τους ίππους σου ταράσσοντας ύδωρ πολύ

3:16  εφυλαξάμην και επτοήθη η κοιλία μου από φωνής προσευχής χειλέων μου και εισήλθε τρόμος εις τα οστά μου και υποκάτωθέν μου εταράχθη η έξις μου αναπαύσομαι εν ημέρα της θλιψεώς μου του αναβήναι με προς τον λαόν της παροικίας μου

3:17  διότι συκή ου καρποφορήσει και ουκ έσται γεννήματα εν ταις αμπέλοις ψεύσεται το έργον της ελαίας και τα πεδία ου ποιήσει βρώσιν εξέλιπεν από βρώσεως πρόβατα και ουχ υπάρξουσι βόες επί φάτναις

3:18  εγώ δε εν τω κυρίω αγαλλιάσομαι χαρήσομαι επί τω θεώ τω σωτηρί μου

3:19  κύριος ο θεός δύναμίς μου και τάξει τους πόδας μου εις συντέλειαν και επί τα υψηλά επιβιβά με του νικήσαι με εν τη ωδή αυτού