VulgSistine - Mark - 5

5:1  Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.

5:2  Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,

5:3  qui domicilium habebat in monumentis, et neque catenis iam quisquam poterat eum ligare:

5:4  quoniam saepe compedibus et catenis vinctus, dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare.

5:5  et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat, clamans, et concidens se lapidibus.

5:6  Videns autem Iesum a longe, cucurrit, et adoravit eum:

5:7  et clamans voce magna dixit: Quid mihi, et tibi, Iesu fili Dei altissimi? adiuro te per Deum, ne me torqueas.

5:8  Dicebat enim illi: Exi spiritus immunde ab homine isto.

5:9  Et interrogabat eum: Quod tibi nomen est? Et dicit ei: Legio mihi nomen est, quia multi sumus.

5:10  Et deprecabantur eum multum, ne se expelleret extra regionem.

5:11  Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus, pascens in agris.

5:12  Et deprecabantur eum spiritus, dicentes: Mitte nos in porcos ut in eos introeamus.

5:13  Et concessit eis statim Iesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos: et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari.

5:14  Qui autem pascebant eos, fugerunt, et nunciaverunt in civitatem, et in agros. Et egressi sunt videre quid esset factum:

5:15  et veniunt ad Iesum: et vident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum, et sanae mentis, et timuerunt.

5:16  Et narraverunt illis, qui viderant, qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de porcis.

5:17  Et rogare coeperunt eum ut discederet de finibus eorum.

5:18  Cumque ascenderet navim, coepit illum deprecari, qui a daemonio vexatus fuerat, ut esset cum illo,

5:19  et non admisit eum, sed ait illi: Vade in domum tuam ad tuos, et annuncia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui.

5:20  Et abiit, et coepit praedicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Iesus: et omnes mirabantur.

5:21  Et cum ascendisset Iesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.

5:22  Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus: et videns eum, procidit ad pedes eius,

5:23  et deprecabatur eum multum, dicens: Quoniam filia mea in extremis est, Veni, impone manum tuam super eam, ut salva sit, et vivat.

5:24  Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum.

5:25  Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim,

5:26  et fuerat multa perpessa a compluribus medicis: et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat:

5:27  cum audisset de Iesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum eius:

5:28  dicebat enim: Quia si vel vestimentum eius tetigero, salva ero.

5:29  Et confestim siccatus est fons sanguinis eius: et sensit corpore quia sanata esset a plaga.

5:30  Et statim Iesus in semetipso cognoscens virtutem, quae exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat: Quis tetigit vestimenta mea?

5:31  Et dicebant ei discipuli sui: Vides turbam comprimentem te, et dicis: Quis me tetigit?

5:32  Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.

5:33  Mulier vero timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.

5:34  Ille autem dixit ei: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace, et esto sana a plaga tua.

5:35  Adhuc eo loquente, veniunt nuncii ad archisynagogum, dicentes: Quia filia tua mortua est: quid ultra vexas Magistrum?

5:36  Iesus autem audito verbo, quod dicebatur, ait archisynagogo: Noli timere: tantummodo crede.

5:37  Et non admisit quemquam se sequi nisi Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem Iacobi.

5:38  Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et eiulantes multum.

5:39  Et ingressus, ait illis: Quid turbamini, et ploratis? puella non est mortua, sed dormit.

5:40  Et irridebant eum. Ipse vero eiectis omnibus assumit patrem, et matrem puellae, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat iacens.

5:41  Et tenens manum puellae, ait illi: Talitha cumi, quod est interpretatum: Puella (tibi dico) surge.

5:42  et confestim surrexit puella, et ambulabat: erat autem annorum duodecim: et obstupuerunt stupore magno.

5:43  Et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret: et iussit dari illi manducare.