Esperanto - Psalms - 69

69:1  Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

69:2  Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

69:3  Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

69:4  Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

69:5  Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

69:6  Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

69:7  Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

69:8  Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

69:9  Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

69:10  Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

69:11  Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

69:12  Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

69:13  Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

69:14  Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

69:15  Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

69:16  Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

69:17  Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

69:18  Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

69:19  Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

69:20  Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

69:21  Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

69:22  Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

69:23  Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

69:24  Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

69:25  Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

69:26  Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

69:27  Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

69:28  Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

69:29  Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

69:30  Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

69:31  Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

69:32  Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

69:33  Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

69:34  Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

69:35  Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

69:36  Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.