ABPGRK - Genesis - 31

31:1  ήκουσε δε Ιακώβ τα ρήματα των υιών Λάβαν λεγόντων είληφεν Ιακώβ πάντα τα του πατρός ημών και εκ των του πατρός ημών πεποίηκε πάσαν την δόξαν ταύτην

31:2  και είδεν Ιακώβ το πρόσωπον του Λάβαν και ιδού ουκ ην προς αυτόν ωσεί χθες και τρίτην ημέραν

31:3  είπε δε κύριος προς Ιακώβ αποστρέφου εις την γην του πατρός σου και εις την γενεάν σου και έσομαι μετά σου

31:4  αποστείλας δε Ιακώβ εκάλεσε Λείαν και Ραχήλ εις το πεδίον ου ην τα ποίμνια

31:5  και είπεν αυταίς ορώ εγώ το πρόσωπον του πατρός υμών ότι ουκ έστι προς εμού ως χθες και τρίτην ημέραν ο δε θεός του πατρός μου ην μετ΄ εμού

31:6  και αυταί δε οίδατε ότι εν πάση τη ισχύϊ μου δεδούλευκα τω πατρί υμών

31:7  ο δε πατήρ υμών παρεκρούσατο με και ήλλαξε τον μισθόν μου των δέκα αμνών και ουκ έδωκεν αυτώ ο θεός του πατρός μου κακοποιήσαί με

31:8  εάν ούτως είπη τα ποικίλα έσται σου μισθός και τέξεται πάντα τα πρόβατα ποικίλα εάν δε είπη τα λευκά έσται σου μισθός και τέξεται πάντα τα πρόβατα λευκά

31:9  και αφείλετο ο θεός πάντα τα κτήνη του πατρός υμών και έδωκέ μοι αυτά

31:10  και εγένετο ηνίκα ενεκίσσων τα πρόβατα εν γαστρί λαμβάνοντα και είδον τοις οφθαλμοίς μου αυτά εν τω ύπνω και ιδού οι τράγοι και οι κριοί αναβαίνοντες επί τα πρόβατα και τας αίγας διάλευκοι και ποικίλοι και σποδοειδείς ραντοί

31:11  και είπέ μοι ο άγγελος του θεού καθ΄ ύπνον Ιακώβ εγώ δε είπα τι εστι

31:12  και είπεν ανάβλεψον τοις οφθαλμοίς σου και ίδε τους τράγους και τους κριούς αναβαίνοντας επί τα πρόβατα και τας αίγας διαλεύκους και ποικίλους και σποδοειδείς ραντούς εώρακα γαρ όσα σοι Λάβαν ποιεί

31:13  εγώ ειμι ο θεός ο οφθείς σοι εν τόπω θεού ου ήλειψάς μοι εκεί στήλην και ηύξω μοι εκεί ευχήν νυν ουν ανάστηθι και έξελθε εκ της γης ταύτης και άπελθε εις την γην της γενέσεώς σου

31:14  και αποκριθείσαι Ραχήλ και Λεία είπον αυτώ μη έστιν ημίν έτι μερίς η κληρονομία εν τω οίκω του πατρός ημών

31:15  ουχ ως αι αλλότριαι λελογίσμεθα αυτώ πέπρακε γαρ ημάς και κατέφαγε καταβρώσει το αργύριον ημών

31:16  πάντα τον πλούτον και την δόξαν ην αφείλετο ο θεός του πατρός ημών ημίν έσται και τοις τέκνοις ημών νυν ουν όσα σοι είρηκεν ο θεός ποίει

31:17  αναστάς δε Ιακώβ έλαβε τας γυναίκας αυτού και τα παιδία αυτού επί τας καμήλους

31:18  και απήγαγε πάντα τα υπάρχοντα αυτού και πάσαν την αποσκευήν αυτού ην περιεποιήσατο εν τη Μεσοποταμία και πάντα τα αυτού απελθείν προς Ισαάκ τον πατέρα αυτού εις γην Χαναάν

31:19  Λάβαν δε ώχετο κείραι τα πρόβατα αυτού έκλεψε δε Ραχήλ τα είδωλα του πατρός αυτής

31:20  έκρυψε δε Ιακώβ Λάβαν τον Σύρον του μη αναγγείλαι αυτώ ότι αποδιδράσκει

31:21  και απέδρα αυτός και τα αυτού πάντα και διέβη τον ποταμόν και ώρμησεν εις το όρος Γαλαάδ

31:22  ανηγγέλη δε Λάβαν τω Σύρω τη ημέρα τη τρίτη ότι απέδρα Ιακώβ

31:23  και παραλαβών πάντας τους αδελφούς αυτού μεθ΄ εαυτού εδίωξεν οπίσω αυτού οδόν ημερών επτά και κατέλαβεν αυτόν εν τω όρει Γαλαάδ

31:24  ήλθε δε ο θεός προς Λάβαν τον Σύρον καθ΄ ύπνον την νύκτα και είπεν αυτώ φύλαξαι μή ποτε λαλήσης προς Ιακώβ πονηρά

31:25  και κατέλαβε Λάβαν τον Ιακώβ Ιακώβ δε έπηξε την σκηνήν αυτού εν τω όρει Λάβαν δε έστησε τους αδελφούς αυτού εν τω όρει Γαλαάδ

31:26  είπε δε Λάβαν τω Ιακώβ τι εποίησας ινατί κρυφή απέδρας και εκλοποφόρησάς με και απήγαγες τας θυγατέρας μου ως αιχμαλώτιδας μαχαίρα

31:27  και ει ανήγγειλάς μοι εξαπέστειλα αν σε μετά ευφροσύνης και μετά μουσικών και τυμπάνων και κιθάρας

31:28  και ουκ ηξιώθην καταφιλήσαι τα παιδία μου και τας θυγατέρας μου νυν δε αφρόνως έπραξας

31:29  και νυν ισχύει η χειρ μου κακοποιήσαί σε ο δε θεός του πατρός σου χθες είπε προς με λέγων φύλαξον σεαυτόν μή ποτε λαλήσης μετά Ιακώβ πονηρά

31:30  νυν ουν πεπόρευσαι επιθυμία γαρ επεθύμησας απελθείν εις τον οίκον του πατρός σου ινατί έκλεψας τους θεούς μου

31:31  αποκριθείς δε Ιακώβ είπε τω Λάβαν είπα γαρ μή ποτε αφέλη τας θυγατέρας σου απ΄ εμού και πάντα τα εμά

31:32  και είπεν Ιακωβ παρ΄ ω αν εύρης τους θεούς σου ου ζήσεται εναντίον των αδελφών ημών επίγνωθι τι εστι παρ΄ εμοί των σων και λάβε και ουκ επέγνω παρ΄ αυτώ ουδέν ουκ ήδει δε Ιακώβ ότι Ραχήλ η γυνή αυτού έκλεψεν αυτούς

31:33  εισελθών δε Λάβαν ηρεύνησεν εις τον οίκον Λείας και ουχ εύρεν και εξήλθεν εκ του οίκου Λείας και ηρεύνησε τον οίκον Ιακώβ και εν τω οίκω των δύο παιδισκών και ουχ εύρεν εισήλθε δε και εις τον οίκον Ραχήλ

31:34  Ραχήλ δε έλαβε τα είδωλα και ενέβαλεν αυτά εις τα σάγματα της καμήλου και επεκάθισεν αυτοίς

31:35  και είπε τω πατρί αυτής μη βαρέως φέρε κύριε ου δυνησομαι αναστήναι ενώπιόν σου ότι τα κατ΄ εθισμόν των γυναικών μοι εστίν ηρεύνησε δε Λαβαν εν όλω τω οίκω και ουχ εύρε τα είδωλα

31:36  ωργίσθη δε Ιακώβ και εμαχέσατο τω Λάβαν αποκριθείς δε Ιακώβ είπε τω Λάβαν τι το αδίκημά μου και τι το αμάρτημά μου ότι κατεδίωξας οπίσω μου

31:37  και ότι ηρεύνησας πάντα τα σκεύη του οίκου μου τι εύρες από πάντων των σκευών του οίκου σου θες ώδε ενώπιον των αδελφών σου και των αδελφών μου και ελεγξάτωσαν αναμέσον των δύο ημών

31:38  ταύτά μοι είκοσιν έτη εγώ ειμι μετά σου τα πρόβατά σου και αι αίγές σου ουκ ητεκνώθησαν κριούς των προβάτων σου ου κατέφαγον

31:39  θηριάλωτον ουκ ενήνοχά σοι εγώ απετίννυον παρ΄ εμαυτού κλέμματα ημέρας και κλέμματα νυκτός

31:40  εγενόμην της ημέρας συγκαιόμενος τω καύματι και τω παγετώ της νυκτός και αφίστατο ο ύπνος μου από των οφθαλμών μου

31:41  ταύτά μοι είκοσιν έτη εγώ ειμι εν τη οικία σου εδούλευσά σοι δεκατέσσαρα έτη αντί των δύο θυγατέρων σου και εξ έτη εν τοις προβάτοις σου και παρελογίσω τον μισθόν μου δέκα αμνάσιν

31:42  ει μη ο θεός του πατρός μου Αβραάμ και ο φόβος Ισαάκ ην μοι νυν αν κενόν με εξαπέστειλας την ταπείνωσίν μου και το κοπον των χειρών μου είδεν ο θεός και ήλεγξέ σε χθες

31:43  αποκριθείς δε Λάβαν είπε τω Ιακώβ αι θυγατέρες θυγατέρες μου και υιοί υιοί μου και τα κτήνη κτήνη μου και πάντα όσα συ οράς εμά εστι και των θυγατέρων μου τι ποιήσω ταύταις σήμερον η τοις τέκνοις αυτών οις έτεκον

31:44  νυν ουν δεύρο διαθώμεν διαθήκην εγώ και συ και έσται εις μαρτύριον αναμέσον εμού και σου

31:45  λαβών δε Ιακώβ λίθον έστησεν αυτόν στήλην

31:46  είπε δε Ιακώβ τοις αδελφοίς αυτού συλλέγετε λίθους και συνέλεξαν λίθους και εποίησαν βουνόν και έφαγον εκεί επί του βουνού

31:47  και εκάλεσεν αυτόν Λάβαν βουνός της μαρτυρίας ο δε Ιακώβ εκάλεσεν αυτόν βουνός μάρτυς

31:48  είπε δε Λάβαν ο βουνός ούτος μαρτυρεί αναμέσον εμού και σου σήμερον διά τούτο εκλήθη το όνομα του τόπου βουνός μαρτυρεί

31:49  και η όρασις ην είπεν επείδοι ο θεός αναμέσον εμού και σου ότι αποστησόμεθα έτερος από του ετέρου

31:50  ει ταπεινώσεις τας θυγατέρας μου ει λάβης γυναίκας επί ταις θυγατράσι μου όρα ουθείς μεθ΄ ημών εστιν ορων ο θεός μάρτυς μεταξυ εμού και μεταξύ σου

31:51  και είπε Λάβαν τω Ιακώβ ιδού ο βουνός ούτος και η στήλη ην έστησα αναμέσον εμού και σου

31:52  μαρτυρεί ο βουνός ούτος και η στήλη ην έστησα αυτή μαρτυρει εάν τε γαρ διαβώ εγώ προς σε μήδε συ διαβής προς με τον βουνόν τούτον και την στήλην ταύτην επί κακία

31:53  ο θεός Αβραάμ και ο θεός Ναχώρ κρινεί αναμέσον ημών

31:54  και ώμοσεν Ιακώβ κατά του φόβου του πατρός αυτού Ισαάκ και έθυσε θυσίαν εν τω όρει και εκάλεσε τους αδελφούς αυτού και έφαγον και έπιον και εκοιμήθησαν εν τω όρει

31:55  αναστάς δε Λάβαν τοπρωϊ κατεφίλησε τους υιούς και τας θυγατέρας αυτού και ευλόγησεν αυτούς και αποστραφείς Λάβαν απήλθεν εις τον τόπον αυτού