Vulgate - Job - 37

37:1  super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo

37:2  audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem

37:3  subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae

37:4  post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius

37:5  tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia

37:6  qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae

37:7  qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua

37:8  ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur

37:9  ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus

37:10  flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae

37:11  frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum

37:12  quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum

37:13  sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri

37:14  ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei

37:15  numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius

37:16  numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias

37:17  nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro

37:18  tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt

37:19  ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris

37:20  quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur

37:21  at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas

37:22  ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio

37:23  digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest

37:24  ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes