VulgClementine - Proverbs - 17

17:1  Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.

17:2  Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet.

17:3  Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus.

17:4  Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus.

17:5  Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.

17:6  Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum.

17:7  Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens.

17:8  Gemma gratissima exspectatio præstolantis ; quocumque se vertit, prudenter intelligit.

17:9  Qui celat delictum quærit amicitias ; qui altero sermone repetit, separat fœderatos.

17:10  Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.

17:11  Semper jurgia quærit malus : angelus autem crudelis mittetur contra eum.

17:12  Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.

17:13  Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus.

17:14  Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.

17:15  Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.

17:16  Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit ? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.

17:17  Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.

17:18  Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.

17:19  Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.

17:20  Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.

17:21  Natus est stultus in ignominiam suam ; sed nec pater in fatuo lætabitur.

17:22  Animus gaudens ætatem floridam facit ; spiritus tristis exsiccat ossa.

17:23  Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.

17:24  In facie prudentis lucet sapientia ; oculi stultorum in finibus terræ.

17:25  Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.

17:26  Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.

17:27  Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.

17:28  Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.