Esperanto - Proverbs - 17

17:1  Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

17:2  Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

17:3  Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

17:4  Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

17:5  Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

17:6  Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

17:7  Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

17:8  Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

17:9  Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

17:10  Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

17:11  Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

17:12  Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

17:13  Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

17:14  La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

17:15  Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

17:16  Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

17:17  En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

17:18  Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

17:19  Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

17:20  Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

17:21  Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

17:22  Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

17:23  Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

17:24  Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

17:25  Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

17:26  Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

17:27  Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

17:28  Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.