Esperanto - Proverbs - 6

6:1  Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

6:2  Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

6:3  Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

6:4  Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

6:5  Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

6:6  Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

6:7  Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

6:8  Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

6:9  Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

6:10  Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

6:11  Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

6:12  Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

6:13  Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

6:14  Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

6:15  Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

6:16  Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

6:17  Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

6:18  Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

6:19  Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

6:20  Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

6:21  Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

6:22  Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

6:23  Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

6:24  Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

6:25  Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

6:26  Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

6:27  Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

6:28  Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

6:29  Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

6:30  Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

6:31  Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

6:32  Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

6:33  Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

6:34  Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

6:35  Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.