Bela - Proverbs - 23

23:1  Калі сядзеш есьці ежу з валадаром, дык уважай, што перад табою;

23:2  і пастаў заслону ў горле тваім, калі ты ненаедны.

23:3  Не спакушайся ласнымі прысма­камі; гэта — уяўная ежа.

23:4  Ня турбуйся пра тое, каб набыць багацьце; адкінь такія думкі твае.

23:5  Зьвернеш вочы твае на яго, і — яго ўжо няма; бо яно зробіць сабе крылы і, як арол, паляціць да неба.

23:6  Не каштуй ежы ў чалавека зайзд­росьлівага, і не спакушайся ласнымі прысмакамі ягонымі,

23:7  бо, якія думкі ў душы ў яго, такі і ён сам; "еж і пі", кажа ён табе, а сэрца яго не з табою.

23:8  Кавалак, які ты зьеў, вырыгнеш, і добрыя словы твае ты ўжывеш марна.

23:9  У вушы неразумнаму не кажы, бо ён занядбае разумныя словы твае.

23:10  Не перасоўвай мяжы даўняй і на поле сіротаў не заходзь;

23:11  бо Абаронца ў іх моцны; Ён за­ступіцца за справу іхнюю перад табою.

23:12  Прыхілі сэрца тваё да вучэньня і вушы твае — да разумных слоў.

23:13  Не пакідай юнака без пакараньня; калі пакараеш яго дубцом, ён не памрэ:

23:14  ты пакараеш яго дубцом і ўратуеш душу яго ад пекла.

23:15  Сыне мой! калі сэрца тваё будзе мудрае, парадуецца і маё сэрца;

23:16  і душа мая будзе радавацца, калі вусны твае будуць казаць слушна.

23:17  Хай не зайздросьціць сэрца тваё грэшнікам; а хай будзе яно ва ўсе дні ў ст­раху Гасподнім;

23:18  бо ёсьць будучыня, і надзея твая ня страчана.

23:19  Слухай, сыне мой, і будзь мудры, і кіруй сэрца тваё на просты шлях.

23:20  Ня будзь сярод тых, што ўпіваюцца віном, сярод тых, што аб’ядаюцца мясам:

23:21  бо п’яніца і ненаяда зьбяднеюць, а санлівец апранецца ў рызманы.

23:22  Слухайся бацькі твайго: ён спа­радзіў цябе; і не пагарджай маці тваёй, калі яна будзе старая.

23:23  Купі ісьціну, і не прадавай муд­расьці і разумнага вучэньня.

23:24  Радуецца бацька праведніка, і, хто нарадзіў мудрага — радуецца зь яго.

23:25  Хай весяліцца бацька твой і хай радуецца маці твая, якая цябе нарадзіла.

23:26  Сыне мой! аддай сэрца тваё мне, а вочы твае хай сочаць за шляхамі маімі:

23:27  бо распусьніца — глыбокая про­рва, а чужая жонка — вузкі калодзеж;

23:28  яна, як разбойнік, сядзіць у за­садзе і памнажае сярод людзей здраднікаў.

23:29  У каго гора? у каго нядоля? у каго бяспрычынныя раны? у каго чырвоныя вочы?

23:30  У тых, што доўга сядзяць за віном, што прыходзяць скаштаваць віна нераз­баўленага.

23:31  Не глядзі на віно, як яно чырванее, як яно прамяніцца ў келіху, як яно роўненька ліецца;

23:32  пазьней яно ўкусіць, як змей, і ўджаліць, як асьпід;

23:33  вочы твае будуць глядзець на чу­жых жонак, і сэрца тваё загаворыць рас­пуснае;

23:34  і ты будзеш, як заснулы сярод мора і як на версе мачты.

23:35  І скажаш : "білі мяне, мне не ба­лела, штурхалі мяне, і я не адчуваў. Калі прачнуся, зноў буду рабіць тое самае."