UyCyr - Acts - 7

7:1  Баш роһаний Истипандин: — Уларниң әризилири растму? — дәп сориди.

7:2  Истипан мундақ җавап бәрди: — Атилар вә ака-укилар, сөзүмгә қулақ селиңлар! Әҗдадимиз Ибраһим техи Месопотамийә районидин Һаран шәһиригә көчүп бармиған вақитта, шану-шәвкәтлик Худа униңға көрүнүп:

7:3  «Сән өз жутуң вә уруқ-җамаитиңдин айрилип, Мән көрсәтмәкчи болған йәргә барғин», дегән еди.

7:4  Буниң билән әҗдадимиз Ибраһим калдани­ларниң зимини болған өз жутини ташлап, Һаран шәһиригә берип орунлашти. Атиси өлгәндин кейин, Худа уни бу җайға, йәни силәр һазир туруватқан җайға йөткәп кәлди.

7:5  У вақитта Худа униңға тәвә бир ғеричму йәр бәрмигән еди. Бирақ Ибраһимниң техичә пәрзәнди болмиған болсиму, Худа вәдә қилип, бу зиминни униңға вә униң әвлатлириға бәрмәкчи болди.

7:6  Худа әҗдадимиз Ибраһимға мундақ деди: «Сениң әвлатлириң мәлум бир чәт дөләттә мусапирлиққа төрт йүз жил қул болуп, хорлуқта яшайду.

7:7  Бирақ уларни қул қилған хәлиққә җаза беримән. Униңдин кейин әвлатлириң у йәрдин чиқип, бу йәрдә Маңа ибадәт қилиду».

7:8  Кейин Худа Ибраһимға: «Сән билән түзгән келишимимниң бәлгүси хәтнә қилиш болсун», деди. Әҗдадимиз Ибраһимдин Исһақ төрәлди. У туғулуп сәккизинчи күни хәтниси қилинди. Исһақтин исраил­ларниң атиси болған Яқуп төрәлди. Яқуптин исраилларниң он икки қәбили­синиң бовилири болған он икки оғул төрәлди. Улар­ниңму хәтниси қилинди.

7:9  Кейин әҗдадимиз Яқупниң оғуллири иниси Йүсүптин көрәлмәс­лик қилип, уни Мисирға баридиған содигәрләргә қул орнида сети­вәтти. Лекин Худа униң билән биллә болғачқа,

7:10  уни пүтүн тартқан қийинчилиқтин қутқузуп, униңға данишмәнлик ата қилип, Мисир падишасиниң һөрмитигә ериштүрди. Падиша уни Мисирға баш вәзир вә ординиң баш ғоҗидари қилди.

7:11  Кейин пүтүн Мисир вә Қанан йәрлиридә еғир ачарчилиқ йүз берип, зор апәт болди. Әҗдатлиримиз озуқ-түлүксиз қалди.

7:12  Мисирниң амбирида ашлиқ барлиғини аңлиған Яқуп оғуллирини, йәни әҗдатлиримизни у йәргә әвәтти. Биринчи қетим барғинида, улар инимиз Йүсүп өлгән дәп, уни тонумиған еди.

7:13  Шуңа иккинчи қетим барғанда, әҗдадимиз Йүсүп акилириға өзиниң ким екәнлигини ашкарилиди вә уларниму падишаға тонуштурди.

7:14  Шуниң билән әҗдадимиз Йүсүп атиси әҗдадимиз Яқупниң алдиға акилирини әвәтип, уни пүтүн аилә-җамаити билән, җәми йәтмиш бәш кишини Мисирға тәклип қилди.

7:15  Әҗдадимиз Яқуп Мисирға берип, кейин әвлатлири билән шу йәрдә аләмдин өтти.

7:16  Уларниң җәсәтлири Шәкәм шәһиригә қайтурулуп, әҗдадимиз Ибраһим бурун Һамурниң оғуллиридин сетивалған йәрликкә қоюлди.

7:17  Худа әҗдадимиз Ибраһимға: «Сениң әвлатлириңни қуллуқтин азат қилимән», дегән вәдисини әмәлгә ашуридиған вақит йетип келишкә аз қалғанда, Мисирдики йәһудийларниң нопуси хелә көпәйгән еди.

7:18  У вақитта әҗдадимиз Йүсүпниң Мисир хәлқигә қилған яхши ишлиридин хәвири болмиған йеңи бир падиша Мисирда тәхткә чиқти.

7:19  Бу падиша әҗдатлиримизни һейлә-микирләр билән езип хорлиди, һәтта уларни өз бовақлирини ташлаветишкә мәҗбур қилди.

7:20  Муса пәйғәмбәр мана шу чағларда туғулған еди. У Худаниң нәзәридә алаһидә бала еди. Ата-аниси уни өйдә үч ай баққандин кейин,

7:21  сиртқа ташлаветишкә мәҗбур болди. Бирақ падишаниң қизи уни қутқузуп, өз оғли қилип чоң қилди.

7:22  Муса пәйғәмбәр мисирлиқларниң алий билимлири билән тәрбийилинип, сөз қабилийити вә иш беҗириш қабилийитигә егә адәм болуп чиқти.

7:23  У қириқ яшларға киргәндә, өз қериндашлири болған йәһудийлар­ниң һалидин хәвәр елиш қарариға кәлди.

7:24  У бир мисирлиқниң бир йәһудий қулни сәвәпсизла бозәк қиливатқанлиғини көрүп, уни қоғдап, йолсизлиқ қилған мисирлиқни өлтүрүп, униң интиқа­мини елип бәрди.

7:25  У Худаниң мән арқилиқ йәһудийларни қутқузиди­ған­лиғини йәһудий қериндашлирим чүшинидиғу, дәп ойлиған еди, лекин улар буни чүшәнмиди.

7:26  Әтиси Муса пәйғәмбәр икки йәһудий қериндашниң урушуватқанлиғини көрүп, уларни яраштурмақчи болуп: «Силәр қериндаш туруп, немишкә бир-бириңларға йолсизлиқ қилисиләр?» деди.

7:27  Қериндишини бозәк қилған киши Муса пәйғәмбәрни иштири­ветип: «Ким сени бизгә башлиқ яки сорақчи болсун дәпту?!

7:28  Мениму түнүгүнки мисирлиқни өлтүргәндәк өлтүрмәкчимусән?» деди.

7:29  Муса пәйғәмбәр бу сөзләрни аңлап, бу ишни башқиларму билиди­ған охшайду, дәп қорқуп, Мисирдин Мидиян райониға қечип барди вә у йәрдә мусапир болуп туруп қелип, икки оғулға ата болди.

7:30  Қириқ жилдин кейин Муса пәйғәмбәргә Синай теғиниң йени­дики чөлдә көйүватқан тикәнликниң от ялқунида бир периштә көрүнди.

7:31  Бу һални көргән Муса пәйғәмбәр интайин һәйран болуп, теги-тәктини билиш үчүн тикәнликниң йениға барди. Бу чағда у Худаниң:

7:32  «Мән сениң әҗдатлириң Ибраһим, Исһақ вә Яқуп етиқат қилип кәлгән Худа болимән», дегән авазини аңлиди. Муса пәйғәмбәр қорқунучта титрәп, қарашқиму җүръәт қилалмиди.

7:33  Худа униңға йәнә: «Сән туруватқан йәр муқәддәстур. Шуңа айиғиңни селивәт!

7:34  Мән Мисирдики бәндилиримниң харлиниватқанлиғини көрдүм. Уларниң налә-пәриятлирини һәқиқәтән аңлидим. Шуңа Мән уларни қутқузғили чүштүм. Әнди барғин, Мән сени Мисирға әвәтәй», деди.

7:35  Мана шу Муса пәйғәмбәрни һелиқи йәһудийлар: «Ким сени бизгә башлиқ яки сорақчи болсун дәпту?!» дәп рәт қилған еди. Лекин Муса пәйғәмбәргә Худаниң периштәси көйүватқан тикәнликтә көрүнүп: «Исраил хәлқини қутқузуп, уларға йетәкчилик қилисән», дәп уни Мисирға әвәтти.

7:36  Әйнә шу Муса пәйғәмбәр хәлиққә йетәкчилик қилип, уларни Мисирдин чиқарған еди һәм Мисирда Қизил деңизниң бойида вә қириқ жилни өткүзгән шу чөлләрдә әҗайип зор мөҗүзә вә карамәтләрни көрсәткән еди.

7:37  Шу Муса пәйғәмбәр өзи уларға: «Худа қериндашлиримиз арисидин маңа охшаш бир Пәйғәмбәрни тикләйду», дегән еди.

7:38  У чөлләрдә әҗдатлиримизға башчилиқ қилған вақитларда Синай теғида Худаниң периштәси униңға йәнә көрүнүп, сөз қилди. Муса пәйғәмбәр һаятлиқ бәхш етидиған сөзләрни аңлап, уни әҗдатлиримизға вә улар арқилиқ бизгә йәткүзди.

7:39  Шундақ болсиму, әҗдатлиримиз Муса пәйғәмбәрниң гепигә кирмәй, уни рәт қилип, көңлидә Мисирға қайтишни арзу қилди.

7:40  Муса пәйғәмбәр Синай теғидин техи чүшмигән вақитта, улар униң акиси Һарунға: «Бизгә йол башлайдиған бутлар ясап бериң! Бизни Мисирдин елип чиққан һелиқи Мусаниң немә болуп кәткәнлигини билмәймиз», деди.

7:41  Шуниң билән улар мозай сүритидә бир бут ясап, униңға атап қурванлиқ қилип, сәҗдә қилди. Өз қоллири билән ясиған бу бутни хошал-хорамлиқ билән тәбрикләшти.

7:42  Буни көргән Худа әҗдатлиримиздин нәзәрини йөткәп, уларни өз ихтияриға қоюп бәрди. Улар асмандики юлтузларға ибадәт қилишқа башлиди. Шуниң билән пәйғәмбәрләр Муқәддәс Язмиларда хатирилигәндәк, Худа улар­ни мундақ әйиплиди: «Әй исраиллар! Силәр қириқ жил җәриянида чөлдә қурванлиқ қилғиниңларда, Маңа әмәс, бәлки өз қоллириңлар билән ясиған бутларға,

7:43  Йәни ‹ Молохниң › чедири вә ‹ Рифанниң › юлтуз шәкиллик сүритини көтирип меңип, уларға сәҗдә қилдиңлар! Шуңлашқа силәрни Бабил шәһириниң чәтлиригә қоғлап, сүргүн қилимән!»

7:44  Әҗдатлиримиз чөлдә яшиған вақтида, келишим чедири дәпму аталған ибадәт чедири тиккән еди вә қәйәргә барса уни өзлири билән биллә йөткәп, униңда Худаға ибадәт қилатти. Ибадәт чедири Худа Муса пәйғәмбәргә көрсәткән нусха бойичә ясалған еди.

7:45  Әҗдатлиримиз ибадәт чедириға әвлатму-әвлат егидарчилиқ қилған вә кейин Йәшуниң йетәкчилигидә Худа қоғлиған милләтләрниң зиминлирини бесивелип, ибадәт чедирини бу йәргә елип кәлгән. Һәтта падиша Давутниң заманиғичә шу чедирда Худаға ибадәт қилған.

7:46  Падиша Давут Худаниң, Яқуп етиқат қилип кәлгән Худаниң шапаитигә еришип, Униң үчүн бир ибадәтхана селишқа Униң Өзидин иҗазәт сориған.

7:47  Бирақ Худа қошулмиған. Кейин падиша Сулайман Худа үчүн бир ибадәтхана салған.

7:48  Һалбуки, улуқ Худа адәм салған ибадәтханиларда турмайду! Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ Худа мундақ дегән еди:

7:49  «Асман Мениң тәхтим болиду. Зимин Мениң пут қоюдиған йеримдур. Силәр Маңа буниңдинму яхши ибадәтхана салаламсиләр?! Буниңдинму яхши арамгаһ ясаламсиләр?! Асман-зиминдики мәвҗудатларни Мән яраттимғу!»

7:50  «Асман Мениң тәхтим болиду. Зимин Мениң пут қоюдиған йеримдур. Силәр Маңа буниңдинму яхши ибадәтхана салаламсиләр?! Буниңдинму яхши арамгаһ ясаламсиләр?! Асман-зиминдики мәвҗудатларни Мән яраттимғу!»

7:51  Истипан сөзини аяқлаштуруп: — Әй бойни, жүриги вә қулиғи қаттиқлар! Силәр хәтнә қилин­ми­ған капирларға охшаш җаһил. Силәр әҗдатлириңларға охшаш Худаниң Муқәддәс Роһиға дайим қаршилиқ қиливатисиләр.

7:52  Силәрниң әҗдат­лириңлар зиянкәшлик қилмиған бирәр пәйғәмбәр барму һә? Улар «Худаниң Адаләтчиси» болған һәзрити Әйсаниң келидиғанли­ғини алдин-ала җакалиғанларниму өлтүрүшкән. Әнди У Өзи кәлгәндә, силәр Униңға сатқунлуқ қилип, Униму өлтүрдүңлар.

7:53  Һәҗәп иш һә! Худаниң қанунини периштәләр өзи силәргә йәткүзгән болсиму, силәр униңға әмәл қилмидиңлар! — деди.

7:54  Истипанниң бу сөзлирини аңлиған алий кеңәшмә башлиқлири интайин ғәзәплинип, униңға чишлирини ғучурлатти.

7:55  Муқәддәс Роһқа чөмгән Истипан болса, көзлирини көккә тикип, Худаниң парлақ нурини вә Униң оң йенида турған һәзрити Әйсани көрди.

7:56  — Қараңлар! Асман ечилип, Инсан Оғли һәзрити Әйсаниң Худа­ниң оң йенида турғанлиғини көрдүм! — деди у.

7:57  Буни аңлиған башчилар қоллири билән қулақлирини йепиве­лишип, чуқан селишти вә етилип берип,

7:58  уни шәһәрниң сиртиға иштирип чиқирип, чалма-кесәк қилишқа башлиди. Истипанни гунакар дәп гувалиқ бәргәнләр уни чалма-кесәк қилиштин бурун, чапанлирини Саул исимлиқ бир жигитниң йениға қоюп қойған еди.

7:59  Истипан ямғурдәк йеғиватқан ташниң астида туруп: — Әй Рәббим Әйса, мениң роһумни қобул қилғайсән! — дәп вақириди.

7:60  Кейин у тизлинип туруп қаттиқ аваз билән: — Әй Рәббим, бу гунани дәп уларни җазалимиғайсән, — деди. У бу сөзни қилип болупла, җан үзди.