VulgHetzenauer - Job - 39

39:1  Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?

39:2  Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?

39:3  Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.

39:4  Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.

39:5  Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?

39:6  Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.

39:7  Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.

39:8  Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.

39:9  Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?

39:10  Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?

39:11  Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?

39:12  Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?

39:13  Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.

39:14  Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?

39:15  Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.

39:16  Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.

39:17  Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.

39:18  Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.

39:19  Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?

39:20  Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.

39:21  Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.

39:22  Contemnit pavorem, nec cedit gladio.

39:23  Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.

39:24  Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.

39:25  Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.

39:26  Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?

39:27  Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?

39:28  In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.

39:29  Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,

39:30  Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

39:31  Et adiecit Dominus, et locutus est ad Iob:

39:32  Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

39:33  Respondens autem Iob Domino, dixit:

39:34  Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.

39:35  Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.