NorSMB - Luke - 7

7:1  So tala Jesus, og folket lydde på honom; då han hadde tala til endes, gjekk han inn i Kapernaum.

7:2  Ein hovudsmann hadde ein dreng som låg so sjuk at det leid åt med honom, og den drengen heldt han svært gjæv.

7:3  Han hadde høyrt um Jesus, og no sende han nokre av rådsmennerne åt jødarne til honom, og bad at vilde koma og berga livet åt drengen.

7:4  Då dei kom til Jesus, bad dei honom so mykje at han skulde gjera det. «Han er verd at du gjer dette for honom,» sagde dei;

7:5  «for han elskar folket vårt, og det er han som hev bygt synagoga åt oss.»

7:6  Jesus gjekk med deim; men då han ikkje hadde langt att til huset, sende hovudsmannen nokre vener til honom med det bodet: «Herre, du skal ’kje umaka deg! Eg er for ring til at du skulde stiga inn under taket mitt;

7:7  difor heldt eg meg heller ikkje verdig til å koma til deg. Men seg eit ord, so guten min vert god att!

7:8  For eg er og ein mann som må lyda deim som større er, og sjølv hev eg hersveinar under meg, og segjer eg til ein av deim: «Gakk!» so gjeng han, og til ein annan: «Kom!» so kjem han, og til tenaren min: «Gjer det!» so gjer han det.»

7:9  Då Jesus høyrde det, undra han seg yver mannen; han snudde seg, og sagde til folket som fylgde honom: «Det segjer eg dykk: Ikkje ein gong i Israel hev eg funne so stor ei tru.»

7:10  Då dei som hovudsmannen hadde sendt, kom attende til huset hans, fekk dei sjå at drengen var god att.

7:11  Snart etter bar det so til at Jesus for til ein by som heiter Nain, og læresveinarne hans og ein stor folkehop var med honom.

7:12  Då han kom nær innåt byporten, såg han at liket av ein ung mann vart bore ut; det var einaste sonen åt ei enkja; og mykje folk frå byen var med henne.

7:13  Då Herren vart var enkja, tykte han hjarteleg synd um henne og sagde til henne: «Gråt ikkje!»

7:14  Han gjekk innåt og tok i båri, og dei som bar, stana. So sagde han: «Unge mann, eg segjer deg: Statt upp!»

7:15  Og med ein gong reiste den daude seg upp og tok til å tala, og han gav honom åt mori.

7:16  Då vart alle tekne av otte; dei lova Gud og sagde: «Ein stor profet hev stade fram millom oss!» og: «Gud hev vitja sitt folk!»

7:17  Og det ordet um honom kom ut yver heile Jødeland og bygderne ikring.

7:18  Alt dette fekk Johannes bod um av læresveinarne sine. Då kalla han tvo av deim til seg,

7:19  og sende deim til Herren med dei ordi: «Er du den som skal koma, eller lyt me venta ein annan?»

7:20  Då mennerne kom til Jesus, sagde dei: «Johannes, døyparen, sender oss til deg og spør: «Er du den som skal koma, eller lyt me venta ein annan?»»

7:21  I same bilet lækte han mange for sjukdomar og plågor og vonde ånder, og mange blinde gav han syni;

7:22  so svara han deim: «Gakk og ber bod til Johannes um det de hev set og høyrt: Blinde fær att syni si, halte gjeng ikring, spilte vert reine, dauve høyrer, daude stend upp att, og fatige fær høyra fagnadbodet;

7:23  og sæl er den som ikkje styggjest ved meg!»

7:24  Då ærendsveinarne åt Johannes var gjengne, tok Jesus til å tala til folket um Johannes: «Kvi gjekk de ut i øydemarki? Vilde de sjå på ei røyr som svagar att og fram i vinden?

7:25  Kvi gjekk de då der ut? Vilde de sjå ein mann som er klædd i fine klæde? Nei, dei som er gildt klædde og liver sine dagar i ovlivnad, dei held til i kongeslotti.

7:26  Men kvi gjekk de då der ut? Vilde de sjå ein profet? Ja, segjer eg dykk, og det ein som er meir enn profet.

7:27  Det er um honom det er skrive: «Framfyre deg min ærendsvein eg sender; der du vil fara, skal han vegen rydja.»

7:28  Eg segjer dykk: Det finst ingen større profet millom menneskjeborni enn Johannes; og endå er den minste i Guds rike større enn han.

7:29  Og alt folket som høyrde honom, tollmennerne med, gav Gud rett og tok imot dåpen åt Johannes;

7:30  men farisæarane og dei lovkunnige gjorde Guds råd til inkjes for seg, og tok ikkje imot dåpen hans.

7:31  Kven skal eg då likna folki i denne mannsalderen med? kven er det dei likjest?

7:32  Dei likjest borni som sit på torget og ropar til kvarandre: «Me let i fløyta åt dykk, og de dansa ikkje; me song eit syrgjekvæde, og de gret ikkje.»

7:33  For Johannes døyparen er komen; han et ikkje brød og drikk ikkje vin, og so segjer de: «Han er forgjord!»

7:34  Menneskjesonen er komen; han et og drikk, og so segjer de: «Sjå for ein etar og drikkar! Han er godvener med tollmenner og syndarar!»

7:35  Men at visdomen hev rett, det hev alle sveinarne hans sanna.»

7:36  Ein av farisæarane bad honom eta hjå seg, og Jesus gjekk heim til honom og sette seg til bords.

7:37  No var det der i byen ei kvinna som hadde livt eit syndefullt liv; då ho fekk vita at han sat til bords hjå farisæaren, kom ho med ei alabaster-krukka full av myrrasalve

7:38  og sette seg gråtande nedmed føterne hans; so tok ho til å væta føterne hans med tårorne sine, og turka deim med håret sitt; og ho kysste føterne hans og smurde deim med myrrasalven.

7:39  Då farisæaren som hadde bede honom til seg såg det, tenkte han med seg: «Var denne mannen ein profet, so visste han kva det er for ei kvinna som tek i honom, og kva slag menneskje ho er, at ho er ei syndefull kvinna.»

7:40  Då tok Jesus til ords og sagde til honom: «Simon, det er noko eg vil segja deg!» - «Tala, meister!» sagde han.

7:41  «Det var tvo som stod i skuld til ein utlånar; den eine var skuldig hundrad dalar, den andre ti.

7:42  Men dei hadde ikkje noko å greida for seg med, og so ettergav han deim båe skuldi. Kven av deim vil no elska honom mest?»

7:43  «Eg tenkjer, den som han ettergav mest,» svara Simon. «Du dømde rett,» sagde Jesus.

7:44  So snudde han seg mot kvinna og sagde til Simon: «Du ser denne kvinna! Eg kom inn i ditt hus - du gav meg ikkje vatn til føterne mine, men ho vætte føterne mine med tåror, og turka deim med håret sitt;

7:45  du gav meg ingen kyss, men ho hev halde ved og kysst føterne mine frå den stund eg kom inn;

7:46  du salva ikkje hovudet mitt med olje, men ho smurde føterne mine med myrrasalve.

7:47  For den skuld segjer eg deg: Tilgjevne er dei mange synderne hennar; difor er det ho elskar so mykje; men den som lite vert tilgjeve, elskar lite.»

7:48  So sagde han til henne: «Tilgjevne er synderne dine!»

7:49  Dei som sat med til bords, tok til å tenkja med seg: «Kven er han, som jamvel tilgjev synder?»

7:50  Men han sagde til kvinna: «Trui di hev frelst deg! Gakk heim, og liv sæl.»