VulgHetzenauer - Leviticus - 25

25:1  Locutusque est Dominus ad Moysen in monte Sinai, dicens:

25:2  Loquere filiis Israel, et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis, sabbatizes sabbatum Domino.

25:3  Sex annis seres agrum tuum, et sex annis putabis vineam tuam, colligesque fructus eius:

25:4  septimo autem anno sabbatum erit terræ, requietionis Domini: agrum non seres, et vineam non putabis.

25:5  Quæ sponte gignet humus, non metes: et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam: annus enim requietionis terræ est:

25:6  sed erunt vobis in cibum, tibi et servo tuo, ancillæ et mercenario tuo, et advenæ qui peregrinantur apud te:

25:7  iumentis tuis et pecoribus omnia quæ nascuntur, præbebunt cibum.

25:8  Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est, septies septem, quæ simul faciunt annos quadraginta novem:

25:9  et clanges buccina mense septimo, decima die mensis, propitiationis tempore, in universa terra vestra.

25:10  Sanctificabisque annum quinquagesimum, et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terræ tuæ: ipse est enim iubilæus. Revertetur homo ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam:

25:11  quia iubilæus est et quinquagesimus annus. Non seretis, neque metetis sponte in agro nascentia, et primitias vindemiæ non colligetis,

25:12  ob sanctificationem iubilæi, sed statim oblata comedetis.

25:13  Anno iubilæi redient omnes ad possessiones suas.

25:14  quando vendes quippiam civi tuo, vel emes ab eo, ne contristes fratrem tuum, sed iuxta numerum annorum iubilei emes ab eo,

25:15  et iuxta supputationem frugum vendet tibi.

25:16  Quanto plures anni remanserint post iubilæum, tanto crescet et pretium: et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit. tempus enim frugum vendet tibi.

25:17  Nolite affligere contribules vestros, sed timeat unusquisque Deum suum, quia ego Dominus Deus vester.

25:18  Facite præcepta mea, et iudicia custodite, et implete ea, ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,

25:19  et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, nullius impetum formidantes.

25:20  Quod si dixeritis: Quid comedemus anno septimo, si non severimus, neque collegerimus fruges nostras?

25:21  Dabo benedictionem meam vobis anno sexto, et faciet fructus trium annorum:

25:22  seretisque anno octavo, et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum: donec nova nascantur, edetis vetera.

25:23  Terra quoque non vendetur in perpetuum: quia mea est, et vos advenæ et coloni mei estis.

25:24  unde cuncta regio possessionis vestræ sub redemptionis conditione vendetur.

25:25  Si attenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam, et voluerit propinquus eius, potest redimere quod ille vendiderat.

25:26  sin autem non habuerit proximum, et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire:

25:27  computabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit: et quod reliquum est, reddet emptori, sicque recipiet possessionem suam.

25:28  quod si non invenerit manus eius ut reddat pretium, habebit emptor quod emerat, usque ad annum iubileum. In ipso enim omnis venditio redibit ad dominum, et ad possessorem pristinum.

25:29  Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.

25:30  si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam, et posteri eius in perpetuum, et redimi non poterit, etiam in iubileo.

25:31  Sin autem in villa domus, quæ muros non habet, agrorum iure vendetur. si ante redempta non fuerit, in iubileo revertetur ad dominum.

25:32  Ædes Levitarum, quæ in urbibus sunt, semper possunt redimi:

25:33  si redemptæ non fuerint, in iubileo revertentur ad dominos, quia domus urbium Levitarum pro possessionibus sunt inter filios Israel.

25:34  Suburbana autem eorum non veneant, quia possessio sempiterna est.

25:35  Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirmus manu, et susceperis eum quasi advenam, et peregrinum, et vixerit tecum,

25:36  ne accipias usuras ab eo, nec amplius quam dedisti. Time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te.

25:37  Pecuniam tuam non dabis ei ad usuram, et frugum superabundantiam non exiges.

25:38  Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de Terra Ægypti, ut darem vobis Terram Chanaan, et essem vester Deus.

25:39  Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute famulorum,

25:40  sed quasi mercenarius et colonus erit: usque ad annum iubileum operabitur apud te,

25:41  et postea egredietur cum liberis suis, et revertetur ad cognationem ad possessionem patrum suorum.

25:42  mei enim servi sunt, et ego eduxi eos de Terra Ægypti. non veneant conditione servorum:

25:43  ne affligas eum per potentiam, sed metuito Deum tuum.

25:44  Servus et ancilla sint vobis de nationibus quæ in circuitu vestro sunt.

25:45  Et de advenis qui peregrinantur apud vos, vel qui ex his nati fuerint in terra vestra, hos habebitis famulos:

25:46  et hereditario iure transmittetis ad posteros, ac possidebitis in æternum. fratres autem vestros filios Israel ne opprimatis per potentiam.

25:47  Si invaluerit apud vos manus advenæ atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei, aut cuiquam de stirpe eius:

25:48  post venditionem potest redimi. Qui voluerit ex fratribus suis, redimet eum,

25:49  et patruus, et patruelis, et consanguineus, et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimet se,

25:50  supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suæ usque ad annum iubileum: et pecunia, qua venditus fuerat, iuxta annorum numerum et rationem mercenarii supputata.

25:51  Si plures fuerint anni qui remanent usque ad iubileum, secundum hos reddet et pretium.

25:52  si pauci, ponet rationem cum eo iuxta annorum numerum, et reddet emptori quod reliquum est annorum,

25:53  quibus ante servivit mercedibus imputatis: non affliget eum violenter in conspectu tuo.

25:54  Quod si per hæc redimi non potuerit, anno iubileo egredietur cum liberis suis.

25:55  Mei enim sunt servi, filii Israel, quos eduxi de Terra Ægypti.