VulgSistine - Matthew - 12

12:1  In illo tempore abiit Iesus per sata sabbato: discipuli autem eius esurientes coeperunt vellere spicas, et manducare.

12:2  Pharisaei autem videntes, dixerunt ei: Ecce discipuli tui faciunt quod non licet eis facere sabbatis.

12:3  At ille dixit eis: Non legistis quid fecerit David, quando esuriit, et qui cum eo erant?

12:4  quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis comedit, quos non licebat ei edere, neque his, qui cum eo erant, nisi solis sacerdotibus?

12:5  Aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant, et sine crimine sunt?

12:6  Dico autem vobis, quia templo maior est hic.

12:7  Si autem sciretis, quid est: Misericordiam volo, et non sacrificium: numquam condemnassetis innocentes:

12:8  Dominus enim est filius hominis etiam sabbati.

12:9  Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum.

12:10  Et ecce homo manum habens aridam, et interrogabant eum, dicentes: Si licet sabbatis curare? ut accusarent eum.

12:11  Ipse autem dixit illis: Quis erit ex vobis homo, qui habeat ovem unam, et si ceciderit haec sabbatis in foveam, nonne tenebit, et levabit eam?

12:12  Quanto magis melior est homo ove? Itaque licet sabbatis benefacere.

12:13  Tunc ait homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est sanitati sicut altera.

12:14  Exeuntes autem Pharisaei, consilium faciebant adversus eum, quo modo perderent eum.

12:15  Iesus autem sciens recessit inde: et secuti sunt eum multi, et curavit eos omnes:

12:16  et praecepit eis ne manifestum eum facerent.

12:17  Ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam, dicentem:

12:18  Ecce puer meus, quem elegi, dilectus meus, in quo bene complacuit animae meae. Ponam spiritum meum super eum, et iudicium gentibus nunciabit.

12:19  Non contendet, neque clamabit, neque audiet aliquis in plateis vocem eius:

12:20  arundinem quassatam non confringet, et linum fumigans non extinguet, donec eiiciat ad victoriam iudicium:

12:21  et in nomine eius Gentes sperabunt.

12:22  Tunc oblatus est ei daemonium habens, caecus, et mutus, et curavit eum ita ut loqueretur, et videret.

12:23  Et stupebant omnes turbae, et dicebant: Numquid hic est filius David?

12:24  Pharisaei autem audientes, dixerunt: Hic non eiicit daemones nisi in Beelzebub principe daemoniorum.

12:25  Iesus autem sciens cogitationes eorum, dixit eis: Omne regnum divisum contra se, desolabitur: et omnis civitas, vel domus divisa contra se, non stabit.

12:26  Et si satanas satanam eiicit, adversus se divisus est: quomodo ergo stabit regnum eius?

12:27  Et si ego in Beelzebub eiicio daemones, filii vestri in quo eiiciunt? Ideo ipsi iudices vestri erunt.

12:28  Si autem ego in spiritu Dei eiicio daemones, igitur pervenit in vos regnum Dei.

12:29  aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis, et vasa eius diripere, nisi prius alligaverit fortem? Et tunc domum illius diripiet.

12:30  Qui non est mecum, contra me est: et qui non congregat mihi, spargit.

12:31  Ideo dico vobis: Omne peccatum, et blasphemia remittetur hominibus, spiritus autem blasphemiae non remittetur.

12:32  Et quicumque dixerit verbum contra filium hominis, remittetur ei: qui autem dixerit contra Spiritum sanctum, non remittetur ei neque in hoc saeculo, neque in futuro.

12:33  Aut facite arborem bonam, et fructum eius bonum: aut facite arborem malam, et fructum eius malum: siquidem ex fructu arbor agnoscitur.

12:34  Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali? ex abundantia enim cordis os loquitur.

12:35  Bonus homo de bono thesauro profert bona: et malus homo de malo thesauro profert mala.

12:36  Dico autem vobis quoniam omne verbum otiosum, quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die iudicii.

12:37  Ex verbis enim tuis iustificaberis, et ex verbis tuis condemnaberis.

12:38  Tunc responderunt ei quidam de Scribis et Pharisaeis, dicentes: Magister, volumus a te signum videre.

12:39  Qui respondens ait illis: Generatio mala, et adultera signum quaerit: et signum non dabitur ei, nisi signum Ionae prophetae.

12:40  Sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus, et tribus noctibus; sic erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus, et tribus noctibus.

12:41  Viri Ninivitae surgent in iudicio cum generatione ista, et condemnabunt eam: quia poenitentiam egerunt in praedicatione Ionae. Et ecce plus quam Ionas hic.

12:42  Regina austri surget in iudicio cum generatione ista, et condemnabit eam: quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis, et ecce plus quam Salomon hic.

12:43  Cum autem immundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca arida, quaerens requiem, et non invenit.

12:44  Tunc dicit: Revertar in domum meam, unde exivi. Et veniens invenit eam vacantem, scopis mundatam, et ornatam.

12:45  Tunc vadit, et assumit septem alios spiritus secum nequiores se, et intrantes habitant ibi: et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus. Sic erit et generationi huic pessimae.

12:46  Adhuc eo loquente ad turbas, ecce mater eius, et fratres stabant foris, quaerentes loqui ei.

12:47  Dixit autem ei quidam: Ecce mater tua, et fratres tui foris stant quaerentes te.

12:48  At ipse respondens dicenti sibi, ait: Quae est mater mea, et qui sunt fratres mei?

12:49  Et extendens manum in discipulos suos, dixit: Ecce mater mea, et fratres mei.

12:50  Quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei, qui in caelis est: ipse meus frater, et soror, et mater est.