NorSMB - Proverbs - 24

24:1  Misunn ikkje vonde menneskje, og hav ikkje hug til å vera med deim.

24:2  For hjarta deira tenkjer på vald, og um ulukka talar lipporne deira.

24:3  Med visdom byggjer ein hus, og med vit grunngfester ein det,

24:4  og med kunnskap fær ein romi fulle av alle slag dyre og gilde ting.

24:5  Ein vis mann er sterk, og ein kunnig er veldug i kraft.

24:6  Klok styring skal du bruka når du fører krig, hev du mange rådvise menn gjeng det godt.

24:7  Visdom heng for høgt for fåmingen, i porten let han ikkje upp sin munn.

24:8  Den som tenkjer på å gjere vondt, honom kallar me ein fuling.

24:9  Synd er dårskaps råd, og spottaren er ei gruv for folk.

24:10  Misser du modet når trengsla kjem, då er di kraft for trong.

24:11  Berga deim som dei fører til dauden, og dei som vinglar til rettarstaden, haldt deim att!

24:12  Um du segjer: «Me visste det ikkje, ser du,» tru ikkje han som veg hjarto, skynar det, og han som agtar på sjæli di, veit det, og han løner mannen etter hans gjerning?

24:13  Et honning, son min, for den er god, og sjølvrunnen honning er søt for din gom.

24:14  Lær sameleis visdom for sjæli di! Finn du honom, so hev du ei framtid, og di von skal ikkje verta til inkjes.

24:15  Lur ikkje, du gudlause, på rettferdig manns bustad, legg ikkje heimen hans i øyde!

24:16  For sju gonger dett den rettferdige og stend upp att, men dei gudlause stuper når ulukka kjem.

24:17  Når din fiend’ fell, so gled deg ikkje, og når han stupar, fegnast ei ditt hjarta!

24:18  Elles vil Herren sjå det og mislika det og venda frå honom vreiden sin.

24:19  Harmast ei yver illgjerdsmenner, misunn ikkje dei gudlause!

24:20  For den vonde hev ingi framtid; lampa åt gudlause sloknar.

24:21  Ottast Herren, son min, og kongen! Gakk ikkje i lag med upprørsmenner!

24:22  For brått kjem ulukka yver deim, og kven veit når åri deira fær ein usæl ende?

24:23  Desse ordi er og av vismenner. Det er ikkje godt når ein gjer mannemun i domen.

24:24  Den som segjer til den skuldige: «Du er uskuldig.» Honom vil folkeslag banna og folk forbanna;

24:25  men deim som refsar han, gjeng det vel, og velsigning av godt kjem yver deim.

24:26  Ein kyss på lipporne er det når einkvan gjev det rette svaret.

24:27  Fullfør yrket ditt ute, og gjer det ferdigt for deg på marki! Sidan kann du byggja deg hus

24:28  ver ikkje vitne mot næsten din utan grunn, for du vil vel ’kje svika med lipporne dine?

24:29  Seg ikkje: «Som han hev gjort med meg, so vil eg gjera med han. Eg vil løna mannen etter hans gjerning.»

24:30  Eg gjekk framum ein lat manns mark, og vinhagen til eit vitlaust menneskje,

24:31  og sjå, han var vaksen full av tistlar, grunnen var yvergrodd med netlor, og steingarden kringom var riven ned.

24:32  Og eg skygnde på det og agta på det, eg såg det, og denne lærdomen tok eg:

24:33  «Endå litt soving, endå litt blunding, endå litt kvild med henderne i kross!

24:34  So kjem armodi di som ein farande fant, og naudi som skjoldvæpna mann.»