PolGdanska - Psalms - 37

37:1  Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.

37:2  Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.

37:3  Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

37:4  Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

37:5  Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

37:6  I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

37:7  Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

37:8  Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

37:9  Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.

37:10  Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.

37:11  Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.

37:12  Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.

37:13  Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.

37:14  Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;

37:15  Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.

37:16  Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

37:17  Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.

37:18  Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.

37:19  Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

37:20  Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

37:21  Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

37:22  Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.

37:23  Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

37:24  Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.

37:25  Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.

37:26  Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.

37:27  Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.

37:28  Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

37:29  Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.

37:30  Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

37:31  Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

37:32  Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

37:33  Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

37:34  Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.

37:35  Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

37:36  Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

37:37  Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.

37:38  Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.

37:39  Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.

37:40  Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.