NorthernAzeri - Job - 39

39:1  Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?

39:2  Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?

39:3  Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.

39:4  Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.

39:5  Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?

39:6  Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.

39:7  O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.

39:8  Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.

39:9  Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?

39:10  Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?

39:11  Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?

39:12  Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?

39:13  Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.

39:14  Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.

39:15  Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.

39:16  Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.

39:17  Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.

39:18  Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.

39:19  Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?

39:20  Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.

39:21  Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.

39:22  Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.

39:23  Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.

39:24  Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.

39:25  Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.

39:26  Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?

39:27  Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?

39:28  Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.

39:29  Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.

39:30  Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».