UyCyr - I Samuel - 17

17:1  Филистийәликләр җәң қилиш үчүн қошунлирини жиғип, Йәһуда зиминиға тәвә Сокоһ дегән шәһәрдә җәм болди. Улар Сокоһ вә Азеқа шәһәрлириниң оттурисидики Әфәс-Даммим дегән йәрдә баргаһ қурди.

17:2  Саул билән Исраил ләшкәрлириму бирлишип, Елаһ җилғисида баргаһ қуруп, қошунлирини тизип, филистийәликләр билән җәң қилишқа тәйярланди.

17:3  Филистийәликләр бу тәрәптики тағда, исраиллар болса у тәрәптики тағда турушти, уларниң оттурисида бир җилға бар еди.

17:4  Филистийәликләр тәрәптин Голят дегән бир қавул оттуриға чиқти. У Гат шәһиридин болуп, бойиниң егизлиги үч метрға йеқин еди.

17:5  Бешиға мис дубулға, учисиға зәнҗир савут кийип қуралланған болуп, зәнҗир савутниң еғирлиғи атмиш килоға йеқин келәтти.

17:6  Пачиғиға мистин йөгәк бағлап, арқисиға бир мис нәйзә есивалған еди.

17:7  Қолидики нәйзисиниң сепи рәхт тоқуйдиған дәстигаһниң оқидәк йоған еди, төмүр учиниң еғирлиғи болса тәхминән йәттә кило келәтти. Голятниң алдида бир ләшкәр униң чоң қалқинини көтирип маңатти.

17:8  Голят исраилларға қарап туруп, мундақ дәп вақириди: — Силәр сәп түзүп немә қилмақчисиләр? Мана мән филистийәликқу, силәр пәқәтла Саулниң қуллири әмәсму? Қени, ичиңлардин бирини таллап, мениң йенимға кәлтүрүңлар.

17:9  Әгәр у мән билән елишип мени өлтүрүветәлисә, биз силәргә қул болайли; әгәр уни мән йеңип өлтүрүветәлисәм, силәр бизгә қул болуп хизмитимизни қилиңлар.

17:10  У филистийәлик сөзини йәнә давамлаштурди: — Мән бүгүн Исраил қошунини шәрмәндә қилимән. Қени, мән билән елишқили бир адәм чиқириңлар!

17:11  Саул вә пүтүн исраиллар бу филистийәликниң гәплирини аңлап, алақзадә болуп, қорқушуп кәтти.

17:12  Давут Йәһуда зимининиң Бәйтләһәм шәһиридики Әврата җамаитидин болған Йишай дегән адәмниң балиси болуп, Йишайниң сәккиз оғли бар еди. Саул һөкүм сүргән дәвирдә Йишай қерип қалған болуп, көпчилик уни һөрмәтләтти.

17:13  Йишайниң үч чоң оғли Саул билән җәңгә чиққан еди. Җәңгә чиққан тунҗа оғлиниң ети Әлиаб, иккинчисиниң ети Абинадаб, үчинчисиниң болса Шаммаһ еди.

17:14  Давут оғулларниң әң кичиги болуп, униң үч чоң акиси Саул билән биллә җәңгә чиққан еди.

17:15  Давут бәзидә Саулдин айрилип Бәйтләһәмгә қайтип, атисиниң қойлирини беқип келәтти.

17:16  Һелиқи филистийәлик Голят қириқ күнгичә әтигини вә ахшими чиқип, урушушқа дәвәт қилип турди.

17:17  Бир күни Йишай оғли Давутқа: — Оғлум, сән мону бир халта қомач билән он нанни баргаһқа жүгрәп берип, акилириңға апирип бәргин.

17:18  Йәнә мону он болақ иримчикни уларниң команданиға бәр һәм акилириңниң һал-әһвалини уқуп, улардин аманлиғини билдүридиған бирәр бәлгү алғач кәл, — деди.

17:19  Давутниң үч акиси Саул падиша вә башқа исраиллар билән бирликтә Елаһ җилғисида филистийәликләргә қарши җәң қиливататти.

17:20  Давут әтиси сәһәр туруп, қойлирини башқа бир падичиға тапшуруп қоюп, атиси Йишайниң сөзи бойичә йемәкликләрни елип йолға чиқти. У баргаһқа кәлгәндә исраиллар қошуни җәңгә чиқиватқан болуп, һәммиси чуқан көтиривататти.

17:21  Исраиллар билән филистийәликләр җәң қилиш үчүн йүзму-йүз сәп түзүп турушти.

17:22  Давут нәрсилирини тәминат башқурғучиға тапшуруп, өзи қошунниң йениға жүгрәп берип акилириға салам қилди.

17:23  У улар билән сөзлишип турғанда, гатлиқ қавул Голят филистийәликләрниң қошунидин чиқип, авалқи сөзлирини тәкрар вақириди. Давут униң сөзлирини аңлап турди.

17:24  Исраилларниң һәммиси Голятни көрүш биләнла наһайити қорқуп қечишти.

17:25  Исраиллар бир-биригә: «Әйнә уни көрдүңларму? Йәнә исраилларни һақарәтләватиду. Падиша уни өлтүргән адәмгә җиқ байлиқ соға қилип, өз қизиниму хотунлуққа беридикән, у адәмниң атисиниң аилисини болса һәр хил баҗ-селиқтин халас қилидикән», дейишивататти.

17:26  Давут йенида турғанлардин: — Бу филистийәликни өлтүрүп, исраилларни бу һақарәттин халас қилған киши немигә еришидикән? Мәңгү һаят Худаниң қошуниға һақарәт қилидиған бу хәтнисиз филистийәлик өзини ким дәп ойлайдикән? — дәп сориди.

17:27  Кишиләр униңға Голятни өлтүргән кишигә берилидиған соғиларни дәп бәрди.

17:28  Давутниң әң чоң акиси Әлиаб Давутниң кишиләр билән қилишқан гепини аңлап, униңға аччиқлинип: — Немидәп бу йәргә кәлдиң? Даладики бар-йоқи бирқанчә қойларни кимгә тапшурдуң? Мән сениң һакавурлуғуңни вә көңлүңдики яман оюңни билимән. Сән әмәлиятта җәңни көргили кәлдиң, — деди.

17:29  Давут болса: — Мән немә қилдим, соал сорашқа болмамду? — дәп җавап қайтурди

17:30  вә акисиниң йенидин кетип башқа адәмләрдин шу соални тәкрар сориди, йәнила охшаш җавапқа еришти.

17:31  Давутниң гәплирини аңлиғанлар униң дегинини Саулға йәткүзгәнти, Саул Давутни қичқирип келишкә адәм әвәтти.

17:32  Давут Саулға: — Алийлири, һечкимниң әшу филистийәликтин қорқуп, алақзадә болушиниң һаҗити йоқ. Мән, қуллири у филистийәлик билән елишишқа чиқимән, — деди.

17:33  — Сән қандақму у филистийәлик билән елишишқа чиқалайсән? Сән техи кичик турсаң, у болса яш вақтидин бери җәңчи, — деди Саул.

17:34  — Алийлири, мән, қуллири атамниң қойлирини беқип келиватимән, шир яки ейиқ келип қойлардин бирәрсини елип қачса,

17:35  уларни қоғлап берип уруп, еғизлиридин қойларни тартивалимән. Улар қопуп маңа янса, яйлиридин тутувелип уруп өлтүрүветимән.

17:36  Мән, қуллири ширниму өлтүргән, ейиқниму өлтүргән, мәңгү һаят Худаниң қошуниға һақарәт қиливатқан әву хәтнисиз филистийәликниң ақивити әшу шир вә ейиқтәк болсун, — деди Давут вә гепини давамлаштуруп,

17:37  — Пәрвәрдигар мени шир вә ейиқниң чаңгилидин қутқузувалғандәк, әшу филистийәликниң чаңгилидинму қутқузувалиду, — деди. — Бопту әмсә, барғин! Пәрвәрдигар саңа яр болсун, — деди Саул Давутқа вә

17:38  униңға өзиниң җәң кийимлирини, йәни учисиға зәнҗир савутни вә бешиға мис дубулғисини кийдүрүп қойди.

17:39  Давут Саулниң қиличини җәң кийимлириниң үстидин асти-дә, меңип бақмақчи болди, амма бурун җәң кийимлирини кийип бақмиғачқа, түзүк маңалмиди, у Саулға: — Мән бу кийимләрни кийип җәң қилалмаймән, чүнки мән уларға адәтләнмигән, — деди вә уларни селивәтти.

17:40  У қолиға тайиғини елип, җилғидин бәш силиқ ташни теривалди вә уларни падичи халтисиға салди. Қолиға болса салғисини елип, у филистийәлик тәрәпкә қарап маңди.

17:41  У филистийәлик Голятму Давут тәрәпкә қарап йеқинлишип кәлди, қалқан көтәргүчиси болса униң алдида маңди.

17:42  Давут икки мәңзи қизил, келишкән яш бала болғачқа, у филистийәлик униңға зәң селип қарап қоюп, мәнситмиди.

17:43  Филистийәлик Давутқа: — Сән қолуңға таяқ елип, мениң йенимға келипсән, мән иштмидим? — деди вә өзиниң илаһлириниң намлири билән Давутни қарғиди.

17:44  У йәнә Давутқа мундақ деди: — Келивәр, мән тениңни һавадики қарға-қузғунларға, даладики явайи һайванларға берәй!

17:45  — Сән нәйзә-қилич билән маңа қарши кәлдиң, — деди Давут у филистийәликкә, — лекин мән болсам сән һақарәтләп турған Исраил қошуниниң Худаси — қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигарниң нами билән саңа қарши кәлдим.

17:46  Мана бүгүн Пәрвәрдигар сени мениң қолумға тапшуриду, сени өлтүрүп каллаңни тениңдин җуда қилимән, шундақла филистийәлик ләшкәрләрниң җәсәтлирини һавадики қарға-қузғунларға вә йәр йүзидики һайванларға беримән. Шуниң билән пүтүн аләмдикиләр исраилларниң Пәрвәрдигариниң барлиғини билип қалиду.

17:47  Йәнә бу йәргә жиғилған һәммиси шуни билидуки, Пәрвәрдигар Өз хәлқини қутқузушта қилич билән нәйзигә таянмайду, У җәңдә шүбһисиз ғалип кәлгүчидур, У силәрни бизниң қолумизға тапшуриду.

17:48  Голят Давутқа һуҗум қилғили униң алдиға қарап тохтимай маңғанда, Давут у филистийәлик билән елишиш үчүн у тәрәпкә қарап иштик жүгәрди.

17:49  Давут халтисидин бир ташни елип салғисиға селип бир етиведи, у таш филистийәликниң дәл пешанисигә тегип, петип кирди. Филистийәлик йәргә дүм чүшти.

17:50  Шундақ қилип, Давут у филистийәликни салға вә таш билән йәңди. У чағда Давутниң қолида қилич йоқ еди.

17:51  У жүгрәп келип филистийәликниң ғиливидин қиличини суғирип елип, униң бешини кесивалди. Шуниң билән Давут у филистийәликни өлтүрди. Филистийәликләр өз палвининиң өлгәнлигини көрүп қачти.

17:52  Йәһуда қәбилисидин вә Исраилниң башқа қәбилилиридин кәлгән ләшкәрләр қия-җия қилишип филистийәликләрни Гатқичә вә Әқрон қовуғиғичә қоғлап барди. Өлтүрүлгән филистийәликләрниң җәсәтлири Шаарайимға баридиған йолғичә, һәтта Гат вә Әқронғичә йетип кәтти.

17:53  Исраиллар филистийәликләрни қоғлап қайтип кәлгәндин кейин, уларниң баргаһини булап-талиди.

17:54  Давут Голятниң бешини Йерусалимға елип барди, униң қурал-яриғини болса өз чедирида қалдурди.

17:55  Саул Давутниң һелиқи филистийәликниң алдиға елишишқа чиққанлиғини көрүши һаман, қошунниң беши Абнердин: — Һәй Абнер, бу жигит кимниң оғли екән? — дәп сориди. — Әй падишайи аләм, намиңиз билән қәсәм қилимәнки, мән расттинла билмәйдикәнмән, — деди Абнер.

17:56  — Сән берип сорап бақ, у жигит зади кимниң оғли екән, — деди падиша.

17:57  Давут филистийәликни өлтүрүп кәлгәндә, Абнер уни Саулниң һозуриға башлап кирди, филистийәликниң беши униң қолида еди.

17:58  — Һәй жигит! Сән кимниң оғли болисән? — дәп сориди Саул. — Мән бәйтләһәмлик қуллири Йишайниң оғли болимән, — деди Давут.