NlCanisius1939 - Job - 13

13:1  Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.

13:2  Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.

13:3  Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!

13:4  Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!

13:5  Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.

13:6  Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.

13:7  Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;

13:8  Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?

13:9  Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?

13:10  Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.

13:11  Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?

13:12  Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!

13:13  Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!

13:14  Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.

13:15  Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!

13:16  Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!

13:17  Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.

13:18  Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!

13:19  Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.

13:20  Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:

13:21  Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.

13:22  Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:

13:23  Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!

13:24  Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?

13:25  Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:

13:26  Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;

13:27  Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?

13:28  —