VulgConte - Luke - 23

23:1  Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilatum.

23:2  Cœperunt autem illum accusare, dicentes: Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et prohibentem tributa dare Cæsari, et dicentem se Christum regem esse.

23:3  Pilatus autem interrogavit eum, dicens: Tu es rex Iudæorum? At ille respondens ait: Tu dicis.

23:4  Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum, et turbas: Nihil invenio causæ in hoc homine.

23:5  At illi invalescebant, dicentes: Commovet populum docens per universam Iudæam, incipiens a Galilæa usque huc.

23:6  Pilatus autem audiens Galilæam, interrogavit si homo Galilæus esset.

23:7  Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset, remisit eum ad Herodem, qui et ipse Ierosolymis erat illis diebus.

23:8  Herodes autem viso Iesu, gavisus est valde. Erat enim cupiens ex multo tempore videre eum, eo quod audierat multa de eo, et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri.

23:9  Interrogabat autem eum multis sermonibus. At ipse nihil illi respondebat.

23:10  Stabant autem principes sacerdotum, et scribæ constanter accusantes eum.

23:11  Sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo: et illusit indutum veste alba, et remisit ad Pilatum.

23:12  Et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die: nam antea inimici erant ad invicem.

23:13  Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum, et magistratibus, et plebe,

23:14  dixit ad illos: Obtulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum, et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam inveni in homine isto ex his, in quibus eum accusatis.

23:15  Sed neque Herodes: nam remisi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum est ei.

23:16  Emendatum ergo illum dimittam.

23:17  Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum, unum.

23:18  Exclamavit autem simul universa turba, dicens: Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam,

23:19  qui erat propter seditionem quamdam factam in civitate et homicidium, missus in carcerem.

23:20  Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Iesum.

23:21  At illi succlamabant, dicentes: Crucifige, crucifige eum.

23:22  Ille autem tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit iste? nullam causam mortis invenio in eo: corripiam ergo illum, et dimittam.

23:23  At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur: et invalescebant voces eorum.

23:24  Et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum.

23:25  Dimisit autem illis eum, qui propter homicidium, et seditionem missus fuerat in carcerem, quem petebant, Iesum vero tradidit voluntati eorum.

23:26  Et cum ducerent eum, apprehenderunt Simonem quemdam Cyrenensem venientem de villa: et imposuerunt illi crucem portare post Iesum.

23:27  Sequebatur autem illum multa turba populi, et mulierum: quæ plangebant, et lamentabantur eum.

23:28  Conversus autem ad illas Iesus, dixit: Filiæ Ierusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete, et super filios vestros.

23:29  Quoniam ecce venient dies, in quibus dicent: Beatæ steriles, et ventres, qui non genuerunt, et ubera, quæ non lactaverunt.

23:30  Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos: et collibus: Operite nos.

23:31  Quia si in viridi ligno hæc faciunt, in arido quid fiet?

23:32  Ducebantur autem et alii duo nequam cum eo, ut interficerentur.

23:33  Et postquam venerunt in locum, qui vocatur Calvariæ, ibi crucifixerunt eum: et latrones, unum a dextris, et alterum a sinistris.

23:34  Iesus autem dicebat: Pater, dimitte illis: non enim sciunt quid faciunt. Dividentes vero vestimenta eius, miserunt sortes.

23:35  Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes: Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus.

23:36  Illudebant autem ei et milites accedentes, et acetum offerentes ei,

23:37  et dicentes: Si tu es rex Iudæorum, salvum te fac.

23:38  Erat autem et superscriptio scripta super eum litteris Græcis, et Latinis, et Hebraicis: Hic est rex Iudæorum.

23:39  Unus autem de his, qui pendebant, latronibus, blasphemabat eum, dicens: Si tu es Christus, salvum fac temetipsum, et nos.

23:40  Respondens autem alter increpabat eum, dicens: Neque tu times Deum, quod in eadem damnatione es.

23:41  Et nos quidem iuste, nam digna factis recipimus: hic vero nihil mali gessit.

23:42  Et dicebat ad Iesum: Domine, memento mei, cum veneris in regnum tuum.

23:43  Et dixit illi Iesus: Amen dico tibi: Hodie mecum eris in Paradiso.

23:44  Erat autem fere hora sexta, et tenebræ factæ sunt in universam terram usque ad horam nonam.

23:45  Et obscuratus est sol: et velum templi scissum est medium.

23:46  Et clamans voce magna Iesus ait: Pater in manus tuas commendo spiritum meum. Et hæc dicens, expiravit.

23:47  Videns autem Centurio quod factum fuerat, glorificavit Deum, dicens: Vere hic homo iustus erat.

23:48  Et omnis turba eorum, qui simul aderant ad spectaculum istud, et videbant quæ fiebant, percutientes pectora sua revertebantur.

23:49  Stabant autem omnes noti eius a longe: et mulieres, quæ secutæ eum erant a Galilæa, hæc videntes.

23:50  Et ecce vir nomine Ioseph, qui erat decurio, vir bonus, et iustus:

23:51  hic non consenserat consilio, et actibus eorum, ab Arimathæa civitate Iudææ, qui expectabat et ipse regnum Dei.

23:52  Hic accessit ad Pilatum, et petiit corpus Iesu:

23:53  et depositum involvit sindone, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat.

23:54  Et dies erat Parasceves, et Sabbatum illucescebat.

23:55  Subsecutæ autem mulieres, quæ cum eo venerant de Galilæa, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus eius.

23:56  Et revertentes paraverunt aromata, et unguenta: et Sabbato quidem siluerunt secundum mandatum.