PolUGdanska - II Samuel - 22

22:1  Dawid wypowiedział Panu słowa tej pieśni w dniu, gdy Pan go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;

22:2  Powiedział: Pan jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.

22:3  Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.

22:4  Wzywałem Pana, który jest godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.

22:5  Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.

22:6  Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci.

22:7  W moim utrapieniu wzywałem Pana i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło do jego uszu.

22:8  Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.

22:9  Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust buchnął ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.

22:10  Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod jego stopami.

22:11  Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.

22:12  Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.

22:13  Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.

22:14  Zagrzmiał Pan z nieba, Najwyższy wydał swój głos.

22:15  Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.

22:16  I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia Pana, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.

22:17  Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.

22:18  Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.

22:19  Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz Pan był moją podporą.

22:20  Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.

22:21  Nagrodził mnie Pan według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.

22:22  Strzegłem bowiem dróg Pana i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.

22:23  Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.

22:24  Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.

22:25  Dlatego oddał mi Pan według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.

22:26  Ty z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.

22:27  Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.

22:28  Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy są na wyniosłych, by ich poniżać.

22:29  Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o Panie; Pan rozjaśni moje ciemności.

22:30  Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.

22:31  Droga Boga jest doskonała, słowo Pana w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.

22:32  Bo któż jest Bogiem oprócz Pana? Któż skałą oprócz naszego Boga?

22:33  Bóg jest moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.

22:34  Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.

22:35  Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.

22:36  Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.

22:37  Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.

22:38  Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.

22:39  I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.

22:40  Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.

22:41  Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.

22:42  Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; spoglądali na Pana, lecz ich nie wysłuchał.

22:43  Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.

22:44  Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.

22:45  Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.

22:46  Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.

22:47  Pan żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.

22:48  Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;

22:49  Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.

22:50  Dlatego będę cię, Panie, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.

22:51  On jest wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.