NorSMB - Job - 36

36:1  Og Elihu heldt fram og sagde:

36:2  «Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;

36:3  eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.

36:4  For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.

36:5  Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.

36:6  Han let ’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.

36:7  Han snur ’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.

36:8  Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,

36:9  so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -

36:10  til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.

36:11  Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;

36:12  um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.

36:13  Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed ’kje, um dei bundne vert;

36:14  i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.

36:15  Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.

36:16  Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.

36:17  Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.

36:18  Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!

36:19  Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?

36:20  Du må ’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!

36:21  Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.

36:22  Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?

36:23  Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»

36:24  Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!

36:25  Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.

36:26  Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,

36:27  for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.

36:28  Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.

36:29  Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?

36:30  Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.

36:31  Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.

36:32  Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.

36:33  Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.