TurHADI - John - 11

11:1  Beytanya köyünde Lazar adında bir adam yaşardı. Lazar hastaydı. Onun Meryem ve Marta adında iki kız kardeşi vardı.

11:2  Meryem, Rab’bin ayaklarına hoş kokulu yağ döken ve sonra da saçlarıyla kurulayan kadındı.

11:3  Meryem ve Marta İsa’ya, “Efendimiz, sevgili dostun Lazar hastalandı” diye haber yolladılar.

11:4  İsa bu haberi alınca, “Bu hastalık ölümle sonuçlanmayacak. Allah’a izzet getirecek ve Allah’ın semavî Oğlu’nun övülmesine hizmet edecek” dedi.

11:5  İsa Marta’yı, kız kardeşi Meryem’i ve Lazar’ı severdi.

11:6  Lazar’ın hasta olduğunu duyunca hemen Beytanya’ya gitmedi, bulunduğu yerde iki gün daha kaldı.

11:7  Sonra şakirtlerine, “Haydi, Yahudiye’ye geri dönelim” dedi.

11:8  Şakirtleri, “Hocam, Yahudiye halkı seni daha yeni taşlamaya kalktı. Şimdi oraya geri mi döneceksin?” diye sordular.

11:9  İsa şöyle cevap verdi: “Günün on iki saati aydınlık değil mi? Bir kimse gündüz vakti yürürse tökezleyip düşmez. Çünkü dünyanın ışığı sayesinde önünü görür.

11:10  Ama gece yürüyen, ışıktan mahrum olduğu için tökezler.”

11:11  Sonra, “Dostumuz Lazar uyudu, fakat onu uyandırmaya gideceğim” dedi.

11:12  Şakirtleri, “Efendimiz, uyuyorsa iyileşecektir” dediler.

11:13  İsa aslında Lazar’ın öldüğünü kastediyordu. Fakat şakirtleri Lazar’ın uyuduğunu sanmışlardı.

11:14  Bunun üzerine İsa açıkça, “Lazar öldü” dedi.

11:15  “Öldüğünde yanında olmadığıma seviniyorum. Sizin için de seviniyorum, çünkü bu vesileyle bana iman edeceksiniz. Şimdi Lazar’ın yanına gidelim.”

11:16  ‘İkiz’ adıyla anılan Tomas diğer şakirtlere, “Haydi biz de gidelim ve O’nunla birlikte ölelim!” dedi.

11:17  İsa Beytanya’ya vardı. O varmadan dört gün önce Lazar mezara konmuştu.

11:18  Beytanya Kudüs’ten sadece üç kilometre uzaklıktaydı.

11:19  Birçok Yahudi, kardeşlerini kaybeden Meryem ile Marta’yı teselli etmeye gelmişti.

11:20  Marta İsa’nın geldiğini duydu; O’nu karşılamaya çıktı. Meryem ise evde kaldı.

11:21  Marta İsa’ya, “Efendimiz, eğer burada olsaydın kardeşim ölmezdi.

11:22  Ama şimdi bile, Allah’tan ne dilersen yerine getireceğini biliyorum” dedi.

11:23  İsa, “Kardeşin dirilecek” dedi.

11:24  Marta, “Evet, Kıyamet gününde dirileceğini biliyorum” dedi.

11:25  İsa, “Diriliş ve hayat Ben’im. Bana iman eden, ölse de yaşayacaktır.

11:26  Bu dünyada yaşarken bana iman eden asla ölmez. Buna iman ediyor musun?” dedi.

11:27  Marta İsa’ya, “Evet Efendim! Beklediğimiz Allah’ın semavî Oğlu Mesih olduğuna iman ediyorum” cevabını verdi.

11:28  Marta bunu söyledikten sonra kardeşi Meryem’in yanına döndü. Onu bir kenara çekti, “Hoca burada ve seni çağırıyor” dedi.

11:29  Meryem bunu duyunca hemen yerinden kalktı, İsa’yı karşılamaya gitti.

11:30  İsa henüz şehre girmemişti. Marta’nın kendisini karşıladığı yerde duruyordu.

11:31  Meryem ile Marta’yı teselli etmek için evde bulunan Yahudiler Meryem’in kalkıp apar topar dışarı çıktığını gördüler. Ağlamak için mezara gideceğini sanarak onu takip ettiler.

11:32  Meryem İsa’nın yanına vardı. O’nu görünce ayaklarına kapandı, “Efendimiz, eğer burada olsaydın kardeşim ölmezdi” dedi.

11:33  Meryem’le arkasından gelen Yahudiler ağlıyordu; İsa’nın içini hüzün kapladı, yüreği sızladı.

11:34  “Onu nereye koydunuz?” diye sordu. İsa’ya, “Efendimiz, gel gör” dediler.

11:35  İsa ağladı.

11:36  Bunu gören Yahudiler, “Bakın, Lazar’ı ne kadar çok seviyormuş!” dediler.

11:37  İçlerinden bazıları ise şöyle dedi: “Bu adam körün gözlerini açtı; Lazar’ın ölmesine de engel olamaz mıydı?”

11:38  İsa büyük üzüntü içinde mezara vardı. Lazar’ın yatırıldığı mezar bir mağaraydı. Ağzı büyük bir taşla kapatılmıştı.

11:39  İsa, “Taşı çekin!” dedi. Lazar’ın kız kardeşi Marta, “Efendimiz, kardeşim öleli dört gün oldu. Artık kokmuştur” dedi.

11:40  İsa Marta’ya şöyle dedi: “Sana, ‘İman edersen Allah’ın kudretini göreceksin’ demedim mi?”

11:41  Mağaranın ağzını kapatan taşı yana yuvarladılar. İsa başını göğe kaldırdı ve dua etti: “Semavî Baba, beni işittiğin için sana şükrediyorum.

11:42  Beni her zaman işittiğini biliyorum. Fakat bunu, etrafımda duran kalabalık beni senin gönderdiğine iman etsin diye söylüyorum.”

11:43  Bundan sonra yüksek sesle, “Lazar, dışarı çık!” diye bağırdı.

11:44  Ölmüş olan Lazar, mezardan dışarı çıktı. Elleri ve ayakları keten bezlerle sarılıydı. Yüzü bir peşkirle örtülüydü. İsa yanındakilere, “Onu çözün, bırakın gitsin” dedi.

11:45  Meryem’e gelen ve İsa’nın yaptıklarını gören birçok Yahudi, İsa’ya iman etti.

11:46  Ama içlerinden bazıları Ferisilere gidip İsa’nın yaptıklarını anlattı.

11:47  Bunun üzerine başrahipler ve Ferisiler Yahudi Yüksek Meclisi’ni topladılar. “Ne yapacağız? Bu adam birçok alâmet yapıyor.

11:48  Eğer böyle devam etmesine izin verirsek herkes O’na iman edecek. Romalılar da gelip mabedimizi ve halkımızı yok edecek” dediler.

11:49  O sene başrahip olan ve toplantıda bulunan Kayafa, “Sizler hiçbir şey bilmiyorsunuz!” dedi.

11:50  “Bütün halk yok olacağına, halk uğruna tek bir adamın yok olması daha iyidir. Bunu anlamıyor musunuz?”

11:51  Kayafa bunu kendiliğinden söylemedi. O sene başrahipti, İsa’nın Yahudi halkı uğruna öleceğine dair kehanette bulunuyordu.

11:52  İsa sadece Yahudi halkı için değil, Allah’ın dört bir yana dağılmış bütün evlâtları için ölecekti. Böylece Allah onları bir araya getirip tek bir halk yapacaktı.

11:53  Yahudi önderler o günden sonra İsa’yı öldürmeyi tasarladılar.

11:54  Bu sebeple İsa Yahudiler arasında alenen dolaşamaz oldu. Çöle yakın Efrayim şehrine gitti. Şakirtleriyle birlikte orada kaldı.

11:55  Yahudilerin Fısıh Bayramı yaklaşıyordu. Taşrada yaşayan birçok kişi, bayramdan önce gerekli hazırlıkları yapmak ve arınmak için Kudüs’e gitti.

11:56  Orada İsa’yı aramaya başladılar. Mabette birbirlerine, “Ne dersiniz? Sizce bayramı kutlamaya gelecek mi?” diye sordular.

11:57  Başrahiplerle Ferisiler İsa’yı yakalamak için nerede olduğunu bilenlerin haber vermesini emretmişlerdi.