BurCBCM - Mark - 6

6:1  ကိုယ်တော်သည် ထိုအရပ်မှ ထွက်ခွာတော်မူ၍ မိမိ၏နေရင်းမြို့သို့ ကြွလာတော်မူ၏။ တပည့်တော်တို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏ နောက်တော်မှလိုက် ပါလာကြ၏။-

6:2  ဥပုသ်နေ့၌ ကိုယ်တော်သည် တရားဇရပ်တွင် သွန်သင်တော်မူ၍ များစွာသောသူတို့သည် ကိုယ်တော်၏သွန်သင် ချက်ကို ကြားကြသောအခါ အလွန်အံ့ဩကြကုန်၏။ သူတို့က သူသည် ဤပညာအလုံးစုံကို အဘယ်ကရသနည်း။ သူရရှိထားသော ဉာဏ်ပညာမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ သူ၏လက်ဖြင့်ပြုသော အံ့ ဖွယ်အမှုများကား အဘယ်သို့နည်း။-

6:3  သူသည် မာရိယာ၏သားဖြစ်၍ ယာကုပ်၊ ဂျိုးဇက်၊ ဂျုဒနှင့် စီမွန်တို့၏အစ်ကို လက်သမားမဟုတ်လော။ သူ၏နှမများသည် လည်း ဤအရပ်တွင် ငါတို့နှင့်အတူရှိကြသည်မဟုတ်လောဟု ဆိုကြ၍ ကိုယ်တော်ကို လက်မခံကြချေ။-

6:4  ထိုအခါ ယေဇူးက ပရောဖက်သည် မိမိမြို့၊ မိမိအိမ်နှင့် မိမိဆွေမျိုးရှိရာ အရပ်မှတစ်ပါး အခြားသောအရပ်၌ ဂုဏ်သရေမဲ့သည် ဟူ၍မရှိဟု သူတို့အားမိန့်တော်မူ၏။-

6:5  ကိုယ်တော်သည်လည်း မကျန်းမာသောသူအနည်းငယ်အပေါ်တွင် မိမိ၏ လက်တော်ကိုတင်၍ ကုသပျောက်ကင်းစေခြင်းမှ တစ်ပါး ထိုအရပ်၌ မည်သည့်တန်ခိုးလက္ခဏာကိုမျှပြတော်မမူ။-

6:6  ကိုယ်တော်သည် ထိုသူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းကင်းမဲ့မှုကို အံ့ဩ တော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် အနီးအနား၌ရှိသော ရွာများတွင် လှည့်လည်၍ သွန်သင်တော်မူလေ၏။

6:7  ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်တစ်ဆယ့် နှစ်ပါးကို အထံတော်သို့ခေါ်၍ သူတို့ကို နှစ်ပါးစီစေလွှတ် လျက်ညစ်ညူး သောနတ်ဆိုးတို့ကို နှင်ထုတ်နိုင်သော အခွင့်အာဏာကိုလည်း သူတို့အား အပ်နှင်းတော်မူ၏။-

6:8  ကိုယ်တော်က လမ်းခရီးအတွက် တောင်ဝှေးမှလွဲ၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ သင်တို့ယူဆောင်မသွားကြနှင့်။ စားစရာ၊ လွယ်အိတ်နှင့် ခါးပိုက်ဆောင်အိတ်အတွင်း၌ ငွေကြေး စသည်တို့ကိုယူဆောင်မသွားကြနှင့်။-

6:9  သို့သော် ဖိနပ်ကို စီးကြလော့။ အင်္ကျီကိုမူကား နှစ်ထပ်မဝတ်ကြနှင့်ဟု သူ တို့အား မိန့်မှာတော်မူ၏။-

6:10  တစ်ဖန် သူတို့အား ကိုယ်တော် မိန့်တော်မူသည်ကား မည်သည့်အရပ်တွင်မဆို အိမ်တစ် အိမ်သို့ သင်တို့ဝင်ကြသောအခါ ထိုအရပ်မှ မထွက်ခွာမီတိုင်အောင်ထိုအိမ်၌ နေကြလော့။-

6:11  မည်သူမဆို သင်တို့ ကို လက်မခံဘဲ သင်တို့၏စကားကို နားထောင်ရန် ငြင်း ဆန်ကြလျှင် သင်တို့ထွက်ခွာသွားသောအခါ သူတို့အပေါ်၌ သက်သေဖြစ်စေခြင်းငှာ သင်တို့၏ခြေမှမြေမှုန့်ကို ခါပစ်ကြလော့ ဟုမိန့်တော်မူ၏။-

6:12  ထို့ကြောင့် သူတို့သည် ထွက်သွားကြ၍ လူတို့ကို နောင်တတရားရစေခြင်းငှာ ဟောပြောကြ၏။-

6:13  သူတို့သည် များစွာသောနတ်ဆိုးတို့ ကိုနှင်ထုတ်ကြ၍ မကျန်းမာသူများစွာတို့ကိုလည်း ဆီနှင့်လူးလျက် ရောဂါပျောက်ကင်း စေကြလေ၏။

6:14  ယေဇူး၏သတင်းသည် ထင်ရှားကျော်စောလာသဖြင့် ဟေရုဒ်မင်းသည် ဤအကြောင်းကိုကြားလေ၏။ အချို့က ယောဟန် ဘတ္တိဇံသည် သေရာမှပြန်ရှင်လေပြီ၊ ထို့ကြောင့် သူသည် အံ့ဖွယ်တန်ခိုးများကိုပြနိုင်သည် ဟုဆိုကြ၏။-

6:15  အချို့ကမူ သူသည် ပရောဖက်ဧလိယဖြစ်သည်ဟုဆိုကြ၏။ အချို့ကလည်း သူသည် ရှေးကာလက ပရောဖက်များကဲ့သို့ ပရောဖက်တစ်ပါး ဖြစ်သည်ဟုဆိုကြ၏။-

6:16  သို့သော် ထိုအကြောင်းကို ဟေရုဒ်မင်းကြားရလျှင် ငါခေါင်းဖြတ်သတ်ခဲ့သောယောဟန် သေရာမှပြန်ရှင်လေပြီဟု ဆိုလေ၏။

6:17  အကြောင်းမူကား ဟေရုဒ်သည် ညီဖြစ်သူ ဖိလိပု၏ ဇနီး ဟေရုဒ္ဒိယကိုပေါင်းသင်းသဖြင့်သူမအတွက်ကြောင့် ယောဟန်ကို လူလွှတ်ဖမ်းဆီးစေပြီး ထောင်၌ ချုပ်နှောင်ခဲ့၏။-

6:18  အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယောဟန်က မင်းကြီးသည် မိမိညီ၏ဇနီးကိုသိမ်းယူပေါင်းသင်းခြင်းမပြုအပ်ဟု သူ့အား ဆိုခဲ့သော ကြောင့်ဖြစ်၏။-

6:19  ဟေရုဒ္ဒိယသည်လည်း သူ့အပေါ်ရန်ငြိုးထား၍ သတ်ခြင်းငှာ အလိုရှိသော်လည်း မတတ်နိုင်ပေ။-

6:20  အကြောင်းမူကား ယောဟန်သည် ဖြောင့်မတ်၍ သန့်ရှင်းသောသူဖြစ်သည်ကို ဟေရုဒ်သိသဖြင့် သူ့ကိုကြောက်ရွံ့၍ လုံခြုံစွာ ထိန်းသိမ်းထားလေ၏။ ဟေရုဒ်သည် ယောဟန်၏စကားကိုကြားနာရသည့်အခါ တိုင်း စိတ်ရှုပ်ထွေးသော်လည်း သူ့စကားကို လိုလိုလား လားနားထောင်လေ့ရှိ၏။-

6:21  ဟေရုဒ်သည် မိမိ၏မွေးနေ့၌ မှူးမတ်များ၊ စစ်သူကြီးများနှင့် ဂါလေလေးယနယ်မှ ခေါင်းဆောင်များကို ညစာတည် ခင်းကျွေးမွေးသောအခါတွင်မူ ဟေရုဒ္ဒိယအတွက် အခါအခွင့်သင့်လာလေ၏။-

6:22  ဤတွင် ဟေရုဒ္ဒိယ၏သမီးသည် ဝင်ရောက်၍ အကဖြင့် ဖျော်ဖြေ သောအခါ ဟေရုဒ်မင်းနှင့် သူ၏ဧည့်သည်များ၏စိတ်ကို ကြည်နူးစေသဖြင့် ဘုရင်က သူငယ်မအား သင်အလိုရှိ ရာကိုတောင်းလော့၊ ငါသည် သင့်အား ထိုအရာကို ပေးသနားမည်ဟု ဆိုလေ၏။-

6:23  ထို့နောက် သူက သင်တောင်းလျှင် ငါ၏နိုင်ငံတစ်ဝက်ကိုပင် သင့်အား ငါပေးမည်ဟု ကျိန် ဆိုလေ၏။-

6:24  ထိုအခါ သူငယ်မသည် ထွက်သွား၍ မိမိ၏ မိခင်ဖြစ်သူအား မည်သည့်အရာကို ကျွန်မတောင်းခံရ မည်နည်းဟုမေးလျှင် သူမက ယောဟန်ဘတ္တိဇံ၏ဦးခေါင်း ကိုတောင်းလော့ဟုဆို၏။-

6:25  သူငယ်မသည်လည်း ချက်ချင်းပင် ဘုရင်၏ရှေ့တော်သို့ဝင်၍ ယောဟန်ဘတ္တိဇံ၏ ဦးခေါင်းကို လင်ပန်းတွင်ထည့်၍ ယခုပင် ကျွန်မအား ပေး စေလိုပါသည်ဟု တောင်းလျှောက်လေ၏။-

6:26  ထိုအခါ မင်း ကြီးသည် လွန်စွာဝမ်းနည်းသော်လည်း မိမိကျိန်ဆိုထား သောစကားနှင့် မိမိ၏ဧည့်သည်တော်များကြောင့် သူမ အား ပေးထားသော မိမိ၏ကတိကိုမဖျက်လိုချေ။-

6:27  သို့ဖြစ် ၍ ဘုရင်သည် ကိုယ်ရံတော်တပ်သားတစ်ဦးကို ချက်ချင်း စေလွှတ်၍ ယောဟန်၏ဦးခေါင်းကိုယူလာရန် အမိန့်ပေး လေ၏။ ထိုသူသည်လည်းသွား၍ ယောဟန်၏ဦးခေါင်းကို အကျဉ်းထောင်ထဲ၌ ဖြတ်လေ၏။-

6:28  ထို့နောက် သူ၏ဦးခေါင်းကို လင်ပန်းတွင်ထည့်၍ ယူလာပြီး သူငယ်မအားပေး၏။ သူငယ်မသည်လည်း ၎င်းကို သူမ၏မိခင် အား ပေးလေ၏။-

6:29  ယောဟန်၏တပည့်များသည် ဤသတင်း ကို ကြားသောအခါ လာကြ၍ သူ၏အလောင်းကိုယူပြီး လျှင် သခင်္ျိုင်းတွင်းတစ်ခု၌ သဂြိုဟ်ကြလေ၏။

6:30  တပည့်တော်တို့သည် ယေဇူးထံသို့ ပြန်လာကြ၍ မိမိတို့ပြုလုပ်ခဲ့သမျှနှင့် သွန်သင်ခဲ့သမျှတို့ကို ကိုယ်တော်အား လျှောက် ထားကြ၏။-

6:31  ကိုယ်တော်ကလည်း လူသူ ကင်းဝေးရာအရပ်သို့ အခြားသူများမပါဘဲ သွားကြ၍ ခေတ္တအနားယူကြလော့ဟု သူတို့အား မိန့်တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား သူတို့ထံ ဝင်ထွက်နေကြသောသူတို့မှာ များပြားလှသောကြောင့် တပည့်တော်တို့သည် အစာစား ရန်ပင် အချိန်မရကြချေ။-

6:32  ထို့ကြောင့် သူတို့သည် လူသူ ကင်းဝေးရာအရပ်သို့ လှေဖြင့် မိမိတို့ချည်းသာ ထွက်ခွာသွားကြ၏။-

6:33  သူတို့ထွက်ခွာသွားကြသည်ကို လူအများ မြင်ကြလျှင် သူတို့ဖြစ်မှန်းသိကြသဖြင့် မြို့ရွာရှိသမျှတို့မှ လူတို့သည် ခြေကျင်ဖြင့် အလျင်အမြန်လိုက်ကြရာ ထို နေရာသို့ သူတို့ထက်ဦးစွာရောက်နှင့်ကြလေ၏။-

6:34  ကိုယ် တော်သည် ကမ်းပေါ်သို့တက်သောအခါ များစွာသောလူ အစုအဝေးကိုမြင်သဖြင့် သူတို့အပေါ်၌ ကရုဏာသက် တော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား သူတို့သည် သိုးထိန်းမရှိ သောသိုးများကဲ့သို့ဖြစ်နေကြသောကြောင့်တည်း။ ကိုယ်တော်သည် လည်း သူတို့အား များစွာသောအကြောင်း အရာများကို စတင်သွန်သင်တော်မူ၏။-

6:35  ညနေစောင်း သောအခါ တပည့်တော်တို့သည် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ် ၍ ဤအရပ်သည် လူသူကင်းဝေးသောအရပ်ဖြစ်ပါ၏၊ အချိန်လည်း နှောင်းပါပြီ၊-

6:36  လူတို့သည် အနီးအနားရှိ ကျေး ရွာများသို့သွားကြ၍ မိမိတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် စားစရာ တစ်စုံတစ်ခုဝယ်ယူနိုင်ရန် သူတို့ကို စေလွှတ်တော်မူပါ ဟုလျှောက်ကြ၏။-

6:37  သို့သော် ကိုယ်တော်က ထိုသူတို့ အားစားစရာတစ်စုံတစ်ခုကို သင်တို့ပေးကြလော့ဟု သူတို့အား မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါ သူတို့က တပည့်တော်တို့သည်သွား၍ ဒေနာရီနှစ်ရာဖိုးရှိသောပေါင်မုန့်ကိုဝယ်ပြီး ဤသူတို့စားရန် ပေးရပါမည်လောဟု မေးလျှောက်ကြ ၏။-

6:38  ကိုယ်တော်ကလည်း သင်တို့၌ ပေါင်မုန့်မည်မျှရှိ သနည်း။ သွား၍ကြည့်ကြလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သူ တို့သည် သွား၍ ကြည့်ကြပြီးမှ ပေါင်မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ရှိပါသည်ဟုလျှောက်ကြလေ၏။-

6:39  ထိုအခါ ကိုယ်တော်က လူအားလုံးကို မြက်ခင်းစိမ်းပေါ်တွင် အစုလိုက် ထိုင်ခိုင်းစေရန် တပည့်တော်တို့အား အမိန့်ပေး တော်မူ၏။-

6:40  ထိုသူတို့သည်လည်း အစုလိုက် တစ်ရာစီ၊ ငါးဆယ် စီထိုင်ကြလေ၏။-

6:41  ကိုယ်တော်သည် ပေါင်မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင် ကိုယူ၍ ကောင်းကင်သို့မျှော်ကြည့်လျက် ကောင်းချီးပေးတော်မူ၏။ ထို့နောက် ပေါင်မုန့်များကိုဖဲ့၍ တပည့်တော်တို့အား ပေးလျက် လူတို့ရှေ့၌ တည်ခင်းစေတော်မူ၏။ ထိုနည်းတူ ကိုယ်တော်သည် ငါးနှစ်ကောင် ကိုလည်း သူတို့အားလုံးအား ခွဲဝေပေးတော်မူ၏။-

6:42  လူအပေါင်းတို့သည်လည်း စား၍ ၀ကြလေ၏။-

6:43  ထို့နောက် တပည့်တော်တို့သည် ကြွင်းကျန်သောအကျိုးအပဲ့များကို ကောက်သိမ်းကြရာ တစ်ဆယ့်နှစ်တောင်းအပြည့်ရ ကြ၏။-

6:44  ပေါင်မုန့်ကိုစားကြသောသူတို့မှာ ယောက်ျားဦး ရေ ငါးထောင်ခန့်ရှိသတည်း။

6:45  ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် လူအစုအဝေးတို့ကို ပြန်လွှတ်တော်မူစဉ် မိမိ၏တပည့်တော်တို့ကို ချက်ချင်းပင် လှေပေါ် သို့တက်စေ၍ တစ်ဖက်ကမ်းရှိ ဘက်ဇိုင်းဒါမြို့သို့ မိမိရှေ့မှ ဦးစွာသွားစေတော်မူ၏။-

6:46  လူအစုအဝေးတို့အား ပြန်လွှတ်ပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် ဆုတောင်းခြင်းငှာ တောင်ပေါ်သို့တက်ကြွတော်မူ၏။

6:47  ညအချိန်ရောက်သော် တပည့်တော်တို့၏လှေမှာ အိုင်အလယ်၌ ရောက်ရှိနေပြီး ကိုယ်တော်မူကား ကုန်း ပေါ်တွင် တစ်ပါးတည်းရှိ နေတော်မူ၏။-

6:48  လေဆန်ဖြစ်နေ သောကြောင့် တပည့်တော်တို့သည် ခက်ခဲစွာ လှော်ခတ်နေကြရသည်ကို ကိုယ်တော်မြင်တော်မူ၏။ မိုးသောက်ယံအချိန်၌ ကိုယ်တော်သည် ရေပြင်ပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းလျက် သူတို့ရှိရာသို့ ကြွလာတော်မူပြီးမှ သူတို့ကို ကျော်ဖြတ်သွားမည်ပြု၏။-

6:49  သူတို့မူကား ရေပြင်ပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းနေသောကိုယ်တော့်ကိုမြင်ကြလျှင် တစ္ဆေ ဟုထင်မှတ်၍ အော်ဟစ်ကြလေ၏။-

6:50  အကြောင်းမူကား သူတို့အားလုံးသည် ကိုယ်တော်ကိုမြင်ကြ၍ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်ကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်က သူတို့အား သတ္တိရှိကြလော့၊ ငါဖြစ်၏၊ မကြောက်ကြနှင့်ဟု ချက်ချင်းပင် မိန့်တော်မူ၏။-

6:51  ထို့နောက် ကိုယ်တော် သည် သူတို့ရှိရာလှေပေါ်သို့တက်တော်မူသောအခါ လေ သည် ငြိမ်သက်သွားလေ၏။ သူတို့သည် အလွန်အမင်း အံ့အားသင့်ကြကုန်၏။-

6:52  အကြောင်းမူကား ပေါင်မုန့်၏အံ့ ဖွယ်ဖြစ်ရပ်ကိုပင် နားမလည်နိုင်လောက်အောင် သူတို့ ၏စိတ်နှလုံးသည် ခိုင်မာကြသော ကြောင့်ပေတည်း။

6:53  သူတို့သည် တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ကူးလာကြပြီးလျှင် ဂျေနားဇရက်သို့ရောက်၍ ကမ်းတွင်ဆိုက်ကပ်ကြ၏။-

6:54  ထို့နောက် သူတို့သည် လှေထဲမှထွက်လာကြသောအခါ လူတို့သည် ကိုယ်တော်ဖြစ်သည်ကို ချက်ချင်းသိကြသဖြင့်၊-

6:55  ပတ်ဝန်းကျင်ဒေသအနှံ့ အပြေးအလွှားသွားကာ လူမမာများကို ၎င်းတို့၏အိပ်ရာနှင့်တကွ ကိုယ်တော်ရှိသည်ဟု ကြားရ သောအရပ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာကြလေ ၏။-

6:56  ကိုယ်တော်ကြွဝင်တော်မူသောမြို့ရွာဒေသတိုင်းတွင်လည်း သူတို့သည် ဈေးလယ်၌ လူနာများကိုချထား ကြပြီး ဝတ်ရုံတော် ၏အနားစအမြိတ်ကိုမျှသာတို့ထိရပါမည့်အကြောင်း တောင်းပန်ကြ၏။ တို့ထိသမျှသောသူတို့သည်လည်း ဝေဒနာပျောက် ကင်းကြလေ၏။