Bela - Matthew - 22

22:1  І ў адказ Ісус зноў прамовіў да іх у прытчах, кажучы:

22:2  падобнае Царства Нябеснае на чалавека-цара, які справіў вясельле сыну свайму

22:3  і паслаў рабоў сваіх клікаць запрошаных на вясельле; і не хацелі прыйсьці.

22:4  Зноў паслаў іншых рабоў, сказаўшы: скажэце запрошаным: "вось я прыгатаваў абед мой, цяляты мае і што ўкормлена, заколата, і ўсё гатова; прыходзьце на вясельле".

22:5  Але яны, ня даўшы ўвагі, пайшлі, хто на поле сваё, а хто да гандлю свайго.

22:6  Астатнія ж, схапіўшы рабоў ягоных, зьняважылі і забілі іх.

22:7  І пачуўшы, цар той угневаўся, і, паслаўшы войскі свае, вынішчыў забойцаў тых і горад іхні спаліў.

22:8  Тады кажа ён рабам сваім: вясельле гатова, а запрошаныя ня былі вартыя.

22:9  Дык вось, ідзеце на ростані і ўсіх, каго спаткаеце, клічце на вясельле.

22:10  І рабы тыя, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі, і благіх і добрых; і напоўнілася вясельле бяседнікамі.

22:11  Цар, увайшоўшы паглядзець на бяседнікаў, убачыў там чалавека, апранутага не ў вясельныя строі,

22:12  і кажа яму: дружа! як ты ўвайшоў сюды не ў вясельных строях? А той маўчаў.

22:13  Тады сказаў цар слугам: зьвязаўшы яму рукі і ногі, вазьмеце яго і выкіньце ў цемру вонкавую: там будзе плач і скрыгат зубоў;

22:14  бо шмат пакліканых, ды мала выбраных.

22:15  Тады фарысэі пайшлі і дамаўляліся, як падлавіць Яго на слове.

22:16  І пасылаюць да Яго вучняў сваіх зь ірадыянамі, кажучы: Настаўнік! мы ведаем, што Ты справядлівы, і шляху Божаму праўдзіва вучыш, і не стараешся дагадзіць каму-небудзь, бо не глядзіш на абліччы;

22:17  дык вось скажы нам: як Табе здаецца? ці дазваляецца даваць падатак кесару, ці не?

22:18  Але Ісус, убачыўшы зламыснасьць іхнюю, сказаў: што спакушаеце Мяне, крывадушнікі?

22:19  пакажэце Мне манету, якою плаціцца падатак. Яны прынесьлі Яму дынар.

22:20  І кажа ім: чыя гэта выява і надпіс?

22:21  І кажуць Яму: кесаравы. Тады кажа ім: дык аддавайце кесарава кесару, а Божае Богу.

22:22  Пачуўшы гэта , яны зьдзівіліся і пакінуўшы Яго, пайшлі.

22:23  У той дзень падступіліся да Яго садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрэсеньня, і спыталіся ў Яго:

22:24  Настаўнік! Майсей сказаў: "калі хто памрэ, ня маючы дзяцей, хай возьме брат ягоны жонку ягоную і адродзіць семя брату свайму".

22:25  Было ў нас сем братоў: першы, ажаніўшыся, памёр і, ня маючы дзяцей, пакінуў жонку сваю брату свайму;

22:26  гэтак сама і другі, і трэці, нават да сёмага;

22:27  а пасьля ўсіх памерла і жонка.

22:28  Дык вось, ва ўваскрэсеньні, катораму зь сямі будзе яна за жонку? бо ўсе мелі яе?

22:29  Ісус сказаў ім у адказ: памыляецеся, ня ведаючы Пісаньняў, ні сілы Божай;

22:30  бо ва ўваскрэсеньні ні жэняцца, ні выходзяць замуж, а жывуць, як анёлы Божыя на нябёсах.

22:31  А пра ўваскрэсеньне мёртвых ці ня чыталі вы сказанага вам Богам:

22:32  "Я Бог Абрагама, і Бог Ісаака, і Бог Якава"? Бог ня ёсьць Бог мёртвых, а жывых".

22:33  І пачуўшы, люд зьдзіўляўся з вучэньня Ягонага.

22:34  А фарысэі, пачуўшы, што Ён прывёў садукеяў у маўчаньне, сабраліся разам.

22:35  І спытаўся адзін зь іх, законьнік, спакушаючы Яго і кажучы:

22:36  Настаўнік! якая запаведзь найбольшая ў законе?

22:37  Ісус жа сказаў яму: "палюбі Госпада Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсёю душою тваёю, і ўсім разуменьнем тваім";

22:38  гэта найбольшая і першая запаведзь;

22:39  а другая падобная да яе: "палюбі блізкага твайго, як самога сябе";

22:40  на гэтых дзьвюх запаведзях грунтуецца ўвесь закон і прарокі.

22:41  Калі ж сабраліся фарысэі, спытаўся ў іх Ісус:

22:42  што вы думаеце пра Хрыста? чый Ён сын? Кажуць Яму: Давідаў.

22:43  Кажа ім: як жа Давід, з натхненьня, Госпадам Яго называе, калі кажа:

22:44  "Сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч ад Мяне, пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх"?

22:45  Дык вось, калі Давід называе Яго Госпадам, як жа Ён сын яму?

22:46  І ніхто ня мог адказаць Яму ні слова; і не адважваўся ўжо ніхто з таго дня дапытвацца ў Яго.