Bela - Job - 15

15:1  І адказваў Эліфаз Тэманіцянін і сказаў:

15:2  ці будзе мудры адказваць веданьнем пустым і напаўняць чэрава сваё ветрам палючым,

15:3  апраўдвацца словамі бескарыснымі і моваю, якая ня мае ніякай сілы?

15:4  Але ты адклаў і страх і за міласьць лічыш словы да Бога.

15:5  Бязбожнасьць твая так наладзіла вусны твае, і ты выбраў мову падступных.

15:6  Цябе вінавацяць вусны твае, а ня я, і твой язык гаворыць супроць цябе.

15:7  Хіба ж ты першым чалавекам нарадзіўся і раней за пагоркі створаны?

15:8  Хіба ж раду Божую ты чуў і прыхінуў да сябе мудрасьць?

15:9  Што ведаеш ты, чаго б ня ведалі мы? што разумееш ты, чаго ня было б у нас?

15:10  І сівы і старац ёсьць сярод нас, які днямі перабольшае бацьку твайго.

15:11  Хіба маласьць табе суцяшэньні Божыя? І гэта невядома табе?

15:12  Да чаго парывае цябе сэрца тваё, і дзеля чаго так ганарыста глядзіш?

15:13  Чаго скіроўваеш супроць Бога дух твой і вуснамі тваімі прамаўляеш такія словы?

15:14  Што такое чалавек, каб быў ён чысты, і каб народжаны жанчынай быў праведны?

15:15  Вось, Ён і сьвятым Сваім не давярае, і нябёсы нячыстыя ў вачах у Яго:

15:16  тым болей нячысты і разбэшчаны чалавек, які п’е беззаконьне, як ваду.

15:17  Я буду гаварыць табе, слухай мяне; я раскажу табе, што бачыў,

15:18  што чулі мудрыя і ня ўтоілі чутага ад бацькоў сваіх,

15:19  якім адным аддадзена была зямля, і сярод якіх чужы не хадзіў.

15:20  Бязбожны мучыць сябе праз усе дні свае, і лік гадоў заслонены ад прыгнятальніка:

15:21  гук жахаў у вушах ягоных; сярод міру ідзе на яго згубнік,

15:22  Ён не спадзяецца выратавацца ад цемры: бачыць перад сабою меч.

15:23  Ён бадзяецца за кавалак хлеба ўсюды; ведае, што ўжо гатовы, у руках у яго дзень цемры.

15:24  Палохае яго нэндза і ўціск; адольвае яго, як цар, які падрыхтаваўся да бітвы,

15:25  за тое, што ён працягваў супроць Бога руку сваю і супрацівіўся Ўсеўладнаму,

15:26  памыкаўся супроць яго з ганарыстым каркам, пад тоўстымі шчытамі сваімі;

15:27  бо ён пакрыў аблічча сваё тлушчам сваім і абклаў салам сьцёгны свае.

15:28  І ён селіцца ў гарадах спустошаных, у дамах, у якіх ня жывуць, якія асуджаны на руйнаваньне.

15:29  Не задоўжыцца ён у багацьці і не ацалее маёмасьць ягоная, і не распаўсюдзіцца па зямлі набытак ягоны.

15:30  Не ўцячэ ад цемры; парасткі ягоныя ссушыць полымя і павевам вуснаў сваіх пацягне яго.

15:31  Хай не давярае марнасьці аблудны, бо марнасьць будзе і платай яму.

15:32  Ня ў свой дзень ён сканае, і гольле ягонае ня будзе зелянець.

15:33  Скіне ён, як вінаградная лаза, недасьпелую ягаду сваю і, як масьліна, атрасе цьвет свой.

15:34  Так апусьцее дом бязбожнага, і агонь зжарэ намёты ліхаемства.

15:35  Ён зачаў ліхое і нарадзіў няпраўду, і нутроба ягоная рыхтуе падман.