Bela - Job - 36

36:1  І гаварыў далей Эліуй і сказаў:

36:2  пачакай мяне крыху, і я пакажу табе, што я маю яшчэ што сказаць за Бога.

36:3  Пачну мае разважаньні здалёку і аддам справядлівасьць Садзецелю майму,

36:4  бо словы мае сапраўды не мана: перад табою — дасканалы ў пазнаньні.

36:5  Вось, Бог магутны і не пагарджае моцнага сілаю сэрца;

36:6  Ён не падтрымлівае бязбожных і аддае належнае прыгнечаным;

36:7  Ён не адварочвае вачэй Сваіх ад праведнікаў, а з царамі назаўсёды садзіць іх на троне, і яны ўзвышаюцца.

36:8  Калі ж яны закаваныя ў ланцугі і трымаюцца ў аковах гароты,

36:9  дык Ён паказвае ім на дзеі іхнія і на беззаконьні іхнія, бо яны памножыліся,

36:10  і адчыняе ім вуха дзеля настаўленьня на розум і кажа ім, каб яны адхінуліся ад бязбожнасьці.

36:11  Калі паслухаюцца і будуць служыць Яму, дык правядуць дні свае ў дабрадзенстве і гады свае ў радасьці;

36:12  калі ж не паслухаюцца, дык загінуць ад стралы і памруць у неразумстве.

36:13  А крывадушнікі пестуюць у сэрцы гнеў і не заклікаюць Яго, калі Ён замыкае іх у ковы;

36:14  таму і душа іхняя памірае ў маладосьці і жыцьцё іхняе з блуднікамі.

36:15  Ён ратуе беднага ад бяды ягонай і ва ўціску адчыняе вуха яму.

36:16  І цябе вывеў бы Ён зь цясноцьця на прастору, дзе няма сьціску, і тое, што пастаўляецца на стол твой, было б напоўнена тлушчам;

36:17  але ты перапоўнены думкамі бязбожных: меркаваньні іх і асуда — блізкія.

36:18  Хай не пакарае цябе гнеў Божы караю! Вялікі выкуп ня выратуе цябе.

36:19  Ці дасьць Ён якую цану твайму багаццю? Не, — ні золату і ніякаму скарбу.

36:20  Не жадай той ночы, калі народы вынішчаюцца на месцы сваім.

36:21  Сьцеражыся, ня схіляйся да бязбожнасьці, якую ты паставіў над пакутаю.

36:22  Бог высокі магутнасьцю Сваёю, і хто такі, як Ён, настаўнік?

36:23  Хто пакажа Яму шлях Ягоны: хто можа сказаць: Ты робіш несправядліва?

36:24  Памятай пра тое, каб узвышаць дзеі Ягоныя, якія людзі бачаць.

36:25  Усе людзі могуць бачыць іх, чалавек можа бачыць іх здалёк.

36:26  Вось, Бог вялікі, і мы ня можам спазнаць Яго; лік гадоў Ягоных недасьледны.

36:27  Ён забірае кроплі вады; яны ў мностве выліваюцца дажджом:

36:28  з хмараў капаюць і выліваюцца зьлівай на людзей.

36:29  Хто можа таксама спасьцігнуць прыцягненьне воблакаў, трэск намёта Ягонага?

36:30  Вось, Ён распасьцірае над ім сьвятло Сваё і пакрывае дно мора.

36:31  Адтуль Ён судзіць народы, дае багата ежы.

36:32  Ён трымае ў далонях Сваіх маланку і загадвае ёй, каго біць.

36:33  Трэск яе дае знак пра яе; жывёлы таксама адчуваюць, што адбываецца.