Dari - Psalms - 105

105:1  خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید.

105:2  برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید.

105:3  در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد.

105:4  خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید.

105:5  معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را.

105:6  ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب، برگزیدۀ او.

105:7  خداوند، خدای ماست! داوری های او در تمامی جهان است.

105:8  عهد خود را یاد می دارد تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است،

105:9  آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است.

105:10  آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

105:11  او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد.

105:12  هنگامیکه تعداد شان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردند

105:13  و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند،

105:14  او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود.

105:15  او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.»

105:16  پس قحطی را در آن زمین آورد و مایۀ زیست و نان آن ها را از بین برد.

105:17  او مردی را پیشتر از آن ها فرستاد، یعنی یوسف که به عنوان غلام فروخته شد.

105:18  پاهای یوسف را به زنجیر بستند و به گردن وی حلقۀ آهنی انداختند،

105:19  تا وقتیکه پیشگویی اش به وقوع پیوست و کلام خداوند او را از آزمایش گذشتانده و تصدیق فرمود.

105:20  آنگاه پادشاه او را از بند رهایی بخشید و سلطان قوم ها او را از زندان آزاد کرد.

105:21  او را بر خانۀ خود ناظر مقرر کرد و اختیار تمام دارائی خود را به وی سپرد،

105:22  تا به ارادۀ خود بر بزرگان فرعون سروری کند و مشایخ او را حکمت آموزد.

105:23  سپس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.

105:24  خداوند قوم برگزیدۀ خود را بی نهایت بارور و زیاد گردانید و آن ها را قویتر از دشمنان شان ساخت.

105:25  لیکن دل مردم مصر را برگردانید تا بر قوم برگزیدۀ او کینه ورزند و با بندگان او با حیله رفتار نمایند.

105:26  بعد بندۀ خود موسی و هارون را که برگزیده بود، فرستاد.

105:27  آن ها نشانه های شگفت انگیز او را در میان مصریان انجام دادند و معجزات او را در سرزمین حام.

105:28  ظلمت را فرستاد که تاریکی شد و ایشان نتوانستند که به کلام او مخالفت ورزند.

105:29  آب های آن ها را به خون تبدیل کرد و تمام ماهی های شان مُردند.

105:30  بعد بقه ها به آن کشور هجوم آوردند و حتی قصر سلطنتی هم پُر از بقه شد.

105:31  به امر خداوند انواع مگس ها و پشه ها در سراسر آن کشور پیدا شدند.

105:32  به جای باران، ژاله و شعله های آتش را به کشور شان فرستاد.

105:33  تاک ها و انجیرهای شان را زد و درختان آن محل را شکست.

105:34  به فرمان او خیل ملخ و کرمهای بی شمار پیدا شدند

105:35  و همه نباتات و میوه های آنجا را خوردند.

105:36  تمامی نخست زادگان را در زمین ایشان زد، که اولباری های قوّت شان به شمار می رفت.

105:37  آنگاه قوم اسرائیل را که همگی سالم و نیرومند بودند، با نقره و طلا از مصر خارج کرد.

105:38  مصر از بیرون رفتن ایشان شاد بود، زیرا خوف ایشان بر مردم مصر قرار گرفته بود.

105:39  ابری را برای شان مثل سایبان گسترانید و آتشی که در شب روشنایی دهد.

105:40  وقتی از او درخواست کردند، پرندۀ سَلوی «بودنه» را فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیر گردانید.

105:41  صخره را بشگافت و آب جاری شد و در جاهای خشک مثل نهر روان گردید.

105:42  زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بندۀ خویش ابراهیم را.

105:43  او قوم برگزیدۀ خود را با خوشی و سرود شادمانی بیرون آورد

105:44  و سرزمین اقوام دیگر را به آن ها داد و حاصل زحمت آن ها را به قوم برگزیدۀ خود بخشید.

105:45  تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!