UyCyr - Genesis - 27

27:1  Исһақ қерип кәтти, көзиму көрмәс болуп қалди. У тунҗа оғли Әсавни чақирип, униңға: — Оғлум, — деди. — Мана мән, — дәп җавап бәрди Әсав.

27:2  Исһақ мундақ деди: — Қара, мән қерип кәттим, өлүмүм жирақ әмәс.

27:3  Сән оқ-яриңни елип, далаға чиқип, о олап келип,

27:4  мән яхши көридиған ләззәтлик тамақ пиширип маңа йегүз. Шуниң билән мән өлүштин илгири саңа ахирқи хәйирлик дуайимни қилай.

27:5  Рибәқа Исһақниң қилған сөзлирини аңлап, Әсавниң оға чиқип кәткән вақтидин пайдилинип,

27:6  Яқупқа мундақ деди: — Мән бая дадаңниң акаң Әсавға:

27:7  «Сән о олап келип, ләззәтлик тамақ пиширип маңа йегүз. Шуниң билән мән өлүштин илгири Пәрвәрдигар алдида саңа хәйирлик дуа қилай», дегәнлигини аңлидим.

27:8  Оғлум, гепимгә қулақ селип, мениң дегинимни қил.

27:9  Қой падисиға берип, семиз оғлақтин иккини елип кәл. Мән уни дадаң яхши көридиған тәмдә пиширай.

27:10  Сән әкирип йегүзсәң, у вапат болуштин бурун саңа хәйирлик дуа қилиду, — деди.

27:11  Лекин Яқуп анисиға: — Сизгә мәлум, Әсавниң пүтүн бәдини түклүк, мениң теним болса түксиз.

27:12  Мабада дадам тенимни тутуп қалса, мениң уни алдиғанлиғимни билип қалиду. У чағда мән униң хәйирлик дуасини елишим бу яқта турсун, әксичә қарғишиға учраймән! — деди.

27:13  Аниси униңға: — Әй оғлум, ләнәт болса маңа болсун! Мениң дегинимни қил, оғлақларни елип кәл, — деди.

27:14  Шуниң билән Яқуп оғлақларни әкелип, анисиға тапшурди. Аниси тамақни дадиси яхши көридиған тәм билән пишарди.

27:15  Андин Әсавниң өйидә сақлиған әң яхши кийимлирини елип чиқип, Яқупқа кийдүрди.

27:16  Униң икки қоли вә бойниниң түксиз җайлирини өшкә жуңи билән йөгәп,

27:17  ләззәтлик тамақ билән яққан нанни униңға тутқузди.

27:18  Яқуп атисиниң йениға кирип: — Ата, — деди. — Оғлум, сән қайси оғлум болисән? — деди атиси.

27:19  Яқуп униңға: — Мән чоң оғлуңиз Әсав, тапшуруғуңизни орунлап болдум. Қопуң, мән олап кәлгән о гөшигә еғиз тегип, андин маңа хәйирлик дуайиңизни қилғайсиз, — дәп җавап қайтурди.

27:20  — Оғлум, неманчә тез олап кәлдиң? — дәп сориди Исһақ. — Пәрвәрдигариңиз болған Худа тәлийимни оңдин кәлтүрүп, маңа ярдәм қилди, — дәп җавап қайтурди Яқуп.

27:21  Исһақ Яқупқа: — Оғлум, йенимға кәл, тутуп көрәй, сән расттин Әсавму, әмәсму? — деди.

27:22  Яқуп йениға барди. Исһақ тутуп көрүп: — Авазиң Яқупниң, қолуң болса, Әсавниңкигә охшайдикән, — деди.

27:23  У униң Яқуп екәнлигини пәриқ етәлмиди, чүнки Яқупниң қоли Әсавниңкигә охшаш түклүк туратти. У Яқупқа дуа қилидиған чағда,

27:24  йәнә бир қетим: — Сән расттин Әсавму? — дәп сориди. — Шундақ, — дәп җавап бәрди Яқуп.

27:25  Исһақ униңға: — Гөшни әкәл, уни йегәндин кейин, саңа дуа қилай, — деди. Яқуп гөшни елип кирди вә униңға шарап тутти.

27:26  Исһақ йәп-ичип болғандин кейин: — Оғлум, алдимға келип, мени сөй, — деди.

27:27  Яқуп алдиға берип сөйди. Исһақ Яқупниң кийгән кийимлириниң пуриғини пуриғандин кейин, сөзигә ишинип, униңға хәйирлик дуасини қилди: «Оғлумниң тенидики хуш пурақ, Дәл Пәрвәрдигарим бәрикәт бәргән топиниң пуриғиға охшайдикән.

27:28  Худа асмандин саңа хасийәтлик ямғур яғдуруп, Топаңни һосуллуқ қилғай. У саңа мол ашлиқ-түлүк, Есил шарапларни тәғдим қилғай.

27:29  Башқа әлләрму хизмитиңдә болғай. Хәлиқләр саңа тизлинип һөрмәт билдүргәй. Қериндашлириңға һаким болғайсән. Анаңниң әвлатлири саңа егилгәй. Саңа ләнәт ейтқанларға ләнәт яққай. Саңа бәхит тилигәнләр бәхит тапқай».

27:30  Яқуп Исһақниң дуасини елип чиқип турушиғила, акиси Әсав один қайтип кәлди.

27:31  Әсавму гөшни ләззәтлик пиширип, атисиниң алдиға елип кирип: — Ата, қопуң, мән олап кәлгән о гөшигә еғиз тегип, маңа хәйир­лик дуайиңизни қилиң, — деди.

27:32  — Сән ким болисән? — дәп сориди Исһақ. — Чоң оғлуңиз Әсав болимән, — дәп җавап бәрди Әсав.

27:33  Исһақниң пүтүн әзасини титрәк басти вә униңдин сориди: — Ундақта, һазир маңа о гөшини елип кәлгән ким? Сән келиштин бурун мән уни йәп, униңға хәйирлик дуа қилған едим. Бу бәхит мәңгү униңға мәнсүп болуп кәтти.

27:34  Бу гәпни аңлиған Әсав интайин ечинип, үн селип жиғлап туруп: — Ата, маңиму хәйирлик дуа қилғайсиз! — дәп ялвурди.

27:35  — Иниң кирип мени алдап, сениң бәхтиңни еливапту, — деди Исһақ.

27:36  Әсав: — Бу униң мени иккинчи қетим алдиши. Униң Яқуп дәп атилиши һәҗәплинәрлик әмәс екән! У мениң тунҗа оғуллуқ мирас һоқуқумни тартивалған еди. Әнди маңа мәнсүп болған хәйирлик дуаниму тартивапту. Ата, мән үчүн хәйирлик дуайиңиз қалмидиму? — деди.

27:37  Исһақ мундақ җавап бәрди: — Мән уни саңа ғоҗайин қиливәттим, униң пүтүн қериндаш­лирини униң хизмитидә болидиған қиливәттим. Мән йәнә униңға ашлиқ-түлүк, есил шарапларни беғишлидим. Әй оғлум, әнди мән саңа йәнә немини беримән?

27:38  Әсав атисиға йәнә ялвуруп: — Ата, сизниң пәқәт бирла хәйирлик дуайиңиз барму? Маңиму хәйирлик дуа қилғайсиз! — дәп үн селип жиғлап кәтти.

27:39  Андин Исһақ мундақ деди: «Һосуллуқ топидин үлүшүң йоқтур. Хасийәтлик ямғур саңа яғмайду.

27:40  Сән қиличқа тайинип яшайсән, Иниңниң хизмитидә болисән! Лекин сән униңға қарши чиққиниңда, Униң боюнтуруғидин қутулисән».

27:41  Әсав Яқупқа қарита көңлигә өчмәнлик пүкти. Чүнки атиси хәйирлик дуайини Яқупқа қилған еди. У ичидә: «Атам аләмдин өтүшкә аз қалди. Өлүмини узитиветипла, Яқупни өлтүрүветимән!» дәп ойлиди.

27:42  Рибәқа башқилардин Әсавниң планини аңлап қелип, Яқупни чақиртип: — Гепимгә қулақ сал! Акаң Әсав сени өлтүрүп, дәрдини чиқармақ­чи.

27:43  Әй оғлум, сән мениң дегинимни қил: дәрһал Һаран райониға, акам Лабанниң йениға қечип кәт.

27:44  Акаң Әсавниң аччиғи янғичә, шу йәрдә тур.

27:45  У сениң қилғанлириңни унтуп қалғанда, мән адәм әвәтип сени қайтуруп келимән. Немә үчүн бир күнниң ичидә һәр иккиңлардин айрилип қалғидәкмән, — деди.

27:46  Рибәқа Исһаққа: — Мән Әсавниң имансиз хитлардин алған әшу икки аялидин тоюп кәттим. Әгәр Яқупму хитлардин қиз алса, униңдин өлгиним яхши, — деди.