Bela - Job - 9

9:1  І адказваў Ёў і сказаў:

9:2  праўда! ведаю, што так; але як апраўдаецца чалавек прад Богам?

9:3  Калі захоча ўступіць у спрэчку зь Ім, дык не адкажа Яму ні на адно з тысячы.

9:4  Мудры сэрцам і магутны сілаю; хто паўставаў супроць Яго і заставаўся ў спакоі?

9:5  Ён перасоўвае горы, і не пазнаюць іх: Ён ператварае іх у гневе Сваім;

9:6  зрушвае зямлю зь месца яе, і слупы яе дрыжаць:

9:7  скажа сонцу, — і ня ўзыдзе, і на зоркі накладвае пячатку.

9:8  Ён адзін распасьцірае нябёсы і ходзіць па вышынях мора;

9:9  стварыў Ас, Кесіль, і Хіма і тайнікі поўдня;

9:10  робіць вялікае, непаддосьледнае і цудоўнае бясконца!

9:11  Вось, Ён пройдзе перад мною, і ня ўбачу Яго; праімчыцца, і не заўважу Яго.

9:12  Возьме, і хто забароніць Яму? хто скажа Яму: што Ты робіш?

9:13  Бог не адверне гневу Свайго; прад Ім упадуць паборцы гардунства.

9:14  Тым больш ці магу я адказваць Яму і шукаць сабе словаў прад Ім?

9:15  Хоць бы я і ў праўдзе быў, але ня буду адказваць, а буду ўмольваць Судзьдзю майго.

9:16  Калі б я паклікаў і Ён адказаў мне, я не паверыў бы, што голас мой пачуў Той,

9:17  Хто ў віхуры пабівае мяне і памнажае бязьвінна раны мае,

9:18  не дае мне перавесьці дух, а перапаўняе мяне гаротамі.

9:19  Калі дзеяць сілаю, дык Ён магутны; калі судом, хто зьвядзе мяне зь Ім?

9:20  Калі я буду апраўдвацца, дык мае ж вусны зьвінавацяць мяне; калі я невінаваты, дык Ён прызнае мяне вінаватым.

9:21  Невінаваты я; не хачу ведаць душы маёй, пагарджаю жыцьцём маім.

9:22  Усё адно; таму я сказаў, што Ён губіць і беззаганнага і вінаватага.

9:23  Калі гэтага пабівае Ён бічом раптам, дык з пыткі нявінных сьмяецца.

9:24  Зямля аддадзена ў рукі бязбожных; твары судзьдзяў яе Ён засланяе. Калі не Ён, тады хто ж?

9:25  Дні мае хутчэйшыя за ганца, — бягуць, ня бачаць дабра,

9:26  імчацца, як лёгкія лодкі, як арол імкне на здабычу.

9:27  Калі сказаць мне: "забуду я скаргі мае, адкладу змрочны выгляд свой і падбадзёруся",

9:28  дык трымчу ад усіх пакутаў маіх, ведаючы, што Ты не абвесьціш мяне невінаватым.

9:29  Калі ж я вінаваты, дык навошта марна пакутую?

9:30  Хоць бы я абмыўся і снежнаю вадою і цалкам ачысьціў рукі мае,

9:31  дык і тады Ты апусьціш мяне ў бруд, і пагардзіць мною вопратка мая.

9:32  Бо Ён не чалавек, як я, каб я мог адказваць Яму і ісьці разам зь Ім на суд!

9:33  Няма паміж імі пасрэдніка, які паклаў бы руку сваю на абодвух нас.

9:34  Хай адхіліць Ён ад мяне жазло Сваё і страх Ягоны хай не жахае мяне,

9:35  і тады я буду гаварыць і не збаюся Яго, бо я не такі самы ў сабе.