ABPGRK - I Corinthians - 15

15:1  γνωρίζω δε υμίν αδελφοί το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν ο και παρελάβετε εν ω και εστήκατε

15:2  δι΄ ου και σώζεσθε τίνι λόγω ευηγγελισάμην υμίν ει κατέχετε εκτός ει μη εική επιστεύσατε

15:3  παρέδωκα γαρ υμίν εν πρώτοις ο και παρέλαβον ότι χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς

15:4  και ότι ετάφη και ότι εγήγερται τη τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς

15:5  και ότι ώφθη Κηφά είτα τοις δώδεκα

15:6  έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ εξ ων οι πλείους μένουσιν έως άρτι τινές δε και εκοιμήθησαν

15:7  έπειτα ώφθη Ιακώβω είτα τοις αποστόλοις πάσιν

15:8  έσχατον δε πάντων ωσπερί τω εκτρώματι ώφθη καμοί

15:9  εγώ γαρ ειμι ο ελάχιστος των αποστόλων ος ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος διότι εδίωξα την εκκλησίαν του θεού

15:10  χάριτι δε θεού ειμί ο ειμι και η χάρις αυτού η εις εμέ ου κενή εγενήθη αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα ουκ εγώ δε αλλ΄ η χάρις του θεού η συν εμοί

15:11  είτε ούν εγώ είτε εκείνοι ούτω κηρύσσομεν και ούτως επιστεύσατε

15:12  ει δε χριστός κηρύσσεται ότι εκ νεκρών εγήγερται πως λέγουσί τινες εν υμίν ότι ανάστασις νεκρών ουκ έστιν

15:13  ει δε ανάστασις νεκρών ουκ έστιν ουδέ χριστός εγήγερται

15:14  ει δε χριστός ουκ εγήγερται κενόν άρα το κήρυγμα ημών κενή δε και η πίστις υμών

15:15  ευρισκόμεθα δε και ψευδομάρτυρες του θεού ότι εμαρτυρήσαμεν κατά του θεού ότι ήγειρε τον χριστόν ον ουκ ήγειρεν είπερ άρα νεκροί ουκ εγείρονται

15:16  ει γαρ νεκροί ουκ εγείρονται ουδέ χριστός εγήγερται

15:17  ει δε χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών έτι εστέ εν ταις αμαρτίαις υμών

15:18  άρα και οι κοιμηθέντες εν χριστώ απώλοντο

15:19  ει εν τη ζωή ταύτη ηλπικότες εσμέν εν χριστώ μόνον ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν

15:20  νυνί δε χριστός εγήγερται εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο

15:21  επειδή γαρ δι΄ ανθρώπου ο θάνατος και δι΄ ανθρώπου ανάστασις νεκρών

15:22  ώσπερ γαρ εν τω Αδάμ πάντες αποθνήσκουσιν ούτω και εν τω χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται

15:23  έκαστος δε εν τω ιδίω τάγματι απαρχή χριστός έπειτα οι του χριστού εν τη παρουσία αυτού

15:24  είτα το τέλος όταν παραδώ την βασιλείαν τω θεώ και πατρί όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν

15:25  δει γαρ αυτόν βασιλεύειν άχρις ου αν θη πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού

15:26  έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος

15:27  πάντα γαρ υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού όταν δε είπη ότι πάντα υποτέτακται δήλον ότι εκτός του υποτάξαντος αυτώ τα πάντα

15:28  όταν δε υποταγή αυτώ τα πάντα τότε και αυτός ο υιός υποταγήσεται τω υποτάξαντι αυτώ τα πάντα ίνα η ο θεός τα πάντα εν πάσιν

15:29  επεί τι ποιήσουσιν οι βαπτιζόμενοι υπέρ των νεκρών ει όλως νεκροί ουκ εγείρονται τι και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών

15:30  τι και ημείς κινδυνεύομεν πάσαν ώραν

15:31  καθ΄ ημέραν αποθνήσκω νη την υμετέραν καύχησιν ην έχω εν χριστώ Ιησού τω κυρίω ημών

15:32  ει κατά άνθρωπον εθηριομάχησα εν Εφέσω τι μοι το όφελος ει νεκροί ουκ εγείρονται φάγωμεν και πίωμεν αύριον γαρ αποθνήσκομεν

15:33  μη πλανάσθε φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί

15:34  εκνήψατε δικαίως και μη αμαρτάνετε αγνωσίαν γαρ θεού τινές έχουσι προς εντροπήν υμίν λέγω

15:35  αλλ΄ ερεί τις πως εγείρονται οι νεκροί ποίω δε σώματι έρχονται

15:36  άφρον συ ο σπείρεις ου ζωοποιείται εάν μη αποθάνη

15:37  και ο σπείρεις ου το σώμα το γενησόμενον σπείρεις αλλά γυμνόν κόκκον ει τύχοι σίτου η τινος των λοιπών

15:38  ο δε θεός αυτώ δίδωσι σώμα καθώς ηθέλησε και εκάστω των σπερμάτων το ίδιον σώμα

15:39  ου πάσα σαρξ η αυτή σαρξ αλλά άλλη μεν σαρξ ανθρώπων άλλη δε σαρξ κτηνών άλλη δε ιχθύων άλλη δε πετεινών

15:40  και σώματα επουρανία και σώματα επίγεια αλλ΄ ετέρα μεν η των επουρανίων δόξα ετέρα δε η των επιγείων

15:41  άλλη δόξα ηλίου και άλλη δόξα σελήνης και άλλη δόξα αστέρων αστήρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη

15:42  ούτω και η ανάστασις των νεκρών σπείρεται εν φθορά εγείρεται εν αφθαρσία

15:43  σπείρεται εν ατιμία εγείρεται εν δόξη σπείρεται εν ασθενεία εγείρεται εν δυνάμει

15:44  σπείρεται σώμα ψυχικόν εγείρεται σώμα πνευματικόν έστι σώμα ψυχικόν και έστι σώμα πνευματικόν

15:45  ούτω και γέγραπται εγένετο ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν

15:46  αλλ΄ ου πρώτον το πνευματικόν αλλά το ψυχικόν έπειτα το πνευματικόν

15:47  ο πρώτος άνθρωπος εκ γης χοϊκός ο δεύτερος άνθρωπος ο κύριος εξ ουρανού

15:48  οίος ο χοϊκός τοιούτοι και οι χοϊκοί και οίος ο επουρανίος τοιούτοι και οι επουρανίοι

15:49  και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού φορεσόμεν και την εικόνα του επουρανίου

15:50  τούτο δε φημι αδελφοί ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν θεού κληρονομήσαι ου δύνανται ουδέ η φθορά την αφθαρσίαν κληρονομεί

15:51  ιδού μυστήριον υμίν λέγω πάντες μεν ου κοιμηθησόμεθα πάντες δε αλλαγησόμεθα

15:52  εν ατόμω εν ριπή οφθαλμού εν τη εσχάτη σάλπιγγι σαλπίσει γαρ και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι και ημείς αλλαγησόμεθα

15:53  δει γαρ το φθαρτόν τούτου ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσαθαι αθανασίαν

15:54  όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδύσηται αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσηται αθανασίαν τότε γενήσεται ο λόγος ο γεγραμμένος κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος

15:55  που σου θάνατε το κέντρον που σου άδη το νίκος

15:56  το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία η δε δύναμις της αμαρτίας ο νόμος

15:57  τω δε θεώ χάρις τω διδόντι ημίν το νίκος διά του κυρίου ημών Ιησού χριστού

15:58  ώστε αδελφοί μου αγαπητοί εδραίοι γίνεσθε αμετακίνητοι περισσεύοντες εν τω έργω του κυρίου πάντοτε ειδότες ότι ο κόπος υμών ουκ έστι κενός εν κυρίω