PolUGdanska - Matthew - 27

27:1  A gdy nastał ranek, wszyscy naczelni kapłani i starsi ludu naradzili się przeciwko Jezusowi, aby go zabić.

27:2  Związali go, odprowadzili i wydali namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi.

27:3  Wtedy Judasz, który go wydał, widząc, że został skazany, żałował tego i zwrócił trzydzieści srebrników naczelnym kapłanom i starszym;

27:4  Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną. A oni powiedzieli: Cóż nam do tego? To twoja sprawa.

27:5  Wtedy rzucił te srebrniki w świątyni i oddalił się, a potem poszedł i powiesił się.

27:6  A naczelni kapłani wzięli srebrniki i mówili: Nie wolno ich kłaść do skarbca świątynnego, gdyż jest to zapłata za krew.

27:7  I naradziwszy się, kupili za nie pole garncarza, aby grzebać na nim cudzoziemców.

27:8  Dlatego to pole aż do dziś nazywa się Polem Krwi.

27:9  Wtedy się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza: I wzięli trzydzieści srebrników, zapłatę za oszacowanego, którego oszacowali synowie Izraela;

27:10  I dali je za pole garncarza, jak mi nakazał Pan.

27:11  Jezus stał przed namiestnikiem. I zapytał go namiestnik: Czy ty jesteś królem Żydów? Jezus mu odpowiedział: Ty sam to mówisz.

27:12  A gdy oskarżali go naczelni kapłani i starsi, nic nie odpowiedział.

27:13  Wtedy Piłat zapytał go: Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciwko tobie?

27:14  Lecz mu nie odpowiedział na żadne słowo, tak że namiestnik bardzo się dziwił.

27:15  A na święto namiestnik miał zwyczaj wypuszczać ludowi jednego więźnia, tego, którego chcieli.

27:16  Trzymano zaś w tym czasie osławionego więźnia, zwanego Barabaszem.

27:17  Gdy więc się zebrali, zapytał ich Piłat: Którego chcecie, abym wam wypuścił? Barabasza czy Jezusa, zwanego Chrystusem?

27:18  Wiedział bowiem, że wydali go z zawiści.

27:19  A gdy on siedział na krześle sędziowskim, jego żona posłała wiadomość do niego: Nie miej nic do czynienia z tym sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele wycierpiałam z jego powodu.

27:20  Tymczasem naczelni kapłani i starsi namówili tłumy, aby prosiły o Barabasza, a domagały się stracenia Jezusa.

27:21  Namiestnik zapytał ich: Którego z tych dwóch chcecie, abym wam wypuścił? A oni odpowiedzieli: Barabasza.

27:22  Piłat zapytał ich: Cóż więc mam zrobić z Jezusem, którego nazywają Chrystusem? Odpowiedzieli mu wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany!

27:23  Namiestnik zaś zapytał: Cóż właściwie złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Niech będzie ukrzyżowany!

27:24  Gdy Piłat zobaczył, że nic nie osiąga, ale przeciwnie, zamieszanie staje się większe, wziął wodę i umył ręce przed tłumem, mówiąc: Nie jestem winny krwi tego sprawiedliwego. To wasza sprawa.

27:25  A cały lud odpowiedział: Krew jego na nas i na nasze dzieci.

27:26  Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa, po ubiczowaniu, wydał na ukrzyżowanie.

27:27  Wówczas żołnierze namiestnika zaprowadzili Jezusa na ratusz i zebrali wokół niego cały oddział.

27:28  A rozebrawszy go, ubrali go w szkarłatny płaszcz.

27:29  Upletli koronę z cierni i włożyli mu na głowę, a w prawą rękę dali trzcinę. I padając przed nim na kolana, naśmiewali się z niego, mówiąc: Witaj, królu Żydów!

27:30  A plując na niego, brali tę trzcinę i bili go po głowie.

27:31  Kiedy go wyszydzili, zdjęli z niego płaszcz, ubrali go w jego szaty i odprowadzili na ukrzyżowanie.

27:32  A wychodząc, spotkali człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, aby niósł jego krzyż.

27:33  Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, czyli Miejscem Czaszki;

27:34  Dali mu do picia ocet zmieszany z żółcią. Skosztował, ale nie chciał pić.

27:35  A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty i rzucali losy, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moje ubranie rzucali losy.

27:36  A siedząc, tam go pilnowali.

27:37  I umieścili nad jego głową napis z podaniem jego winy: To jest Jezus, król Żydów.

27:38  Ukrzyżowano też z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.

27:39  A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami;

27:40  I mówiąc: Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj samego siebie. Jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża.

27:41  Podobnie naczelni kapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, naśmiewając się, mówili:

27:42  Innych ratował, a samego siebie uratować nie może. Jeśli jest królem Izraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy mu.

27:43  Ufał Bogu, niech go teraz wybawi, jeśli go sobie upodobał. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym.

27:44  Tak samo urągali mu też bandyci, którzy byli z nim ukrzyżowani.

27:45  A od godziny szóstej aż do dziewiątej ciemność ogarnęła całą ziemię.

27:46  Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachthani? To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?

27:47  Wtedy niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy to, mówili: On woła Eliasza.

27:48  I zaraz jeden z nich podbiegł, wziął gąbkę i napełnił ją octem, a włożywszy na trzcinę, dał mu pić.

27:49  Lecz inni mówili: Przestań, zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz, aby go wybawić.

27:50  Jezus zaś zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.

27:51  A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały.

27:52  Grobowce się otworzyły, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, powstało.

27:53  I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, weszli do miasta świętego i ukazali się wielu.

27:54  Wtedy setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, bardzo się zlękli i powiedzieli: On prawdziwie był Synem Bożym.

27:55  A było tam wiele kobiet, które przypatrywały się z daleka. Szły one za Jezusem od Galilei i usługiwały mu.

27:56  Wśród nich były: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza.

27:57  A gdy nastał wieczór, przyszedł bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa.

27:58  Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat rozkazał, aby mu je wydano.

27:59  A Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno;

27:60  I złożył w swoim nowym grobowcu, który wykuł w skale. Przed wejście do grobowca zatoczył wielki kamień i odszedł.

27:61  A Maria Magdalena i druga Maria siedziały tam naprzeciw grobowca.

27:62  Następnego dnia, pierwszego po dniu przygotowania, naczelni kapłani i faryzeusze zebrali się u Piłata;

27:63  I oznajmili: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel powiedział, gdy jeszcze żył: Po trzech dniach zmartwychwstanę.

27:64  Rozkaż więc zabezpieczyć grobowiec aż do trzeciego dnia, by przypadkiem jego uczniowie nie przyszli w nocy, nie wykradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I ostatni błąd będzie gorszy niż pierwszy.

27:65  Piłat powiedział im: Macie straż. Idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie.

27:66  Poszli więc i zabezpieczyli grobowiec, pieczętując kamień i stawiając straż.