VulgHetzenauer - I Maccabees - 3

3:1  Et surrexit Iudas, qui vocabatur Machabæus filius eius pro eo:

3:2  et adiuvabant eum omnes fratres eius: et universi, qui se coniunxerant patri eius, et præliabantur prælium Israel cum lætitia.

3:3  Et dilatavit gloriam populo suo, et induit se loricam sicut gigas, et succinxit se arma bellica sua in præliis, et protegebat castra gladio suo.

3:4  Similis factus est leoni in operibus suis, et sicut catulus leonis rugiens in venatione.

3:5  Et persecutus est iniquos perscrutans eos: et qui conturbabant populum suum, eos succendit flammis:

3:6  et repulsi sunt inimici eius præ timore eius, et omnes operarii iniquitatis conturbati sunt: et directa est salus in manu eius.

3:7  Et exacerbabat reges multos, et lætificabat Iacob in operibus suis, et in sæculum memoria eius in benedictione.

3:8  Et perambulavit civitates Iuda, et perdidit impios ex eis, et avertit iram ab Israel.

3:9  Et nominatus est usque ad novissimum terræ, et congregavit pereuntes.

3:10  Et congregavit Apollonius Gentes, et a Samaria virtutem multam et magnam ad bellandum contra Israel.

3:11  Et cognovit Iudas, et exiit obviam illi: et percussit, et occidit illum: et ceciderunt vulnerati multi, et reliqui fugerunt.

3:12  et accepit spolia eorum: et gladium Apollonii abstulit Iudas, et erat pugnans in eo omnibus diebus.

3:13  Et audivit Seron princeps exercitus Syriæ, quod congregavit Iudas congregationem fidelium, et ecclesiam secum,

3:14  et ait: Faciam mihi nomen, et glorificabor in regno, et debellabo Iudam, et eos, qui cum ipso sunt, qui spernebant verbum regis.

3:15  Et præparavit se: et ascenderunt cum eo castra impiorum fortes auxiliarii ut facerent vindictam in filios Israel.

3:16  Et appropinquaverunt usque ad Bethoron: et exivit Iudas obviam illi cum paucis.

3:17  Ut autem viderunt exercitum venientem sibi obviam, dixerunt Iudæ: Quomodo poterimus pauci pugnare contra multitudinem tantam, et tam fortem, et nos fatigati sumus ieiunio hodie?

3:18  Et ait Iudas: Facile est concludi multos in manus paucorum: et non est differentia in conspectu Dei cæli liberare in multis, et in paucis:

3:19  quoniam non in multitudine exercitus victoria belli, sed de cælo fortitudo est.

3:20  Ipsi veniunt ad nos in multitudine contumaci, et superbia ut disperdant nos, et uxores nostras, et filios nostros, et ut spolient nos:

3:21  nos vero pugnabimus pro animabus nostris, et legibus nostris:

3:22  et ipse Dominus conteret eos ante faciem nostram: vos autem ne timueritis eos.

3:23  Ut cessavit autem loqui, insiluit in eos subito: et contritus est Seron, et exercitus eius in conspectu ipsius:

3:24  et persecutus est eum in descensu Bethoron usque in campum, et ceciderunt ex eis octingenti viri, reliqui autem fugerunt in terram Philisthiim.

3:25  Et cecidit timor Iudæ, ac fratrum eius, et formido super omnes gentes in circuitu eorum.

3:26  et pervenit ad regem nomen eius, et de præliis Iudæ narrabant omnes gentes.

3:27  Ut audivit autem rex Antiochus sermones istos, iratus est animo: et misit, et congregavit exercitum universi regni sui, castra fortia valde:

3:28  et aperuit ærarium suum, et dedit stipendia exercitui in annum: et mandavit illis ut essent parati ad omnia.

3:29  Et vidit quod defecit pecunia de thesauris suis, et tributa regionis modica propter dissensionem, et plagam, quam fecit in terra, ut tolleret legitima, quæ erant a primis diebus:

3:30  et timuit ne non haberet ut semel et bis, in sumptus et donaria, quæ dederat ante larga manu: et abundaverat super reges, qui ante eum fuerant.

3:31  Et consternatus erat animo valde, et cogitavit ire in Persidem, et accipere tributa regionum, et congregare argentum multum.

3:32  Et reliquit Lysiam hominem nobilem de genere regali, super negotia regia, a flumine Euphrate usque ad flumen Ægypti:

3:33  et ut nutriret Antiochum filium suum, donec rediret.

3:34  Et tradidit ei medium exercitum, et elephantos: et mandavit ei de omnibus, quæ volebat, et de inhabitantibus Iudæam, et Ierusalem:

3:35  et ut mitteret ad eos exercitum ad conterendam, et extirpandam virtutem Israel, et reliquias Ierusalem, et auferendam memoriam eorum de loco:

3:36  et ut constitueret habitatores filios alienigenas in omnibus finibus eorum, et sorte distribueret terram eorum.

3:37  Et rex assumpsit partem exercitus residui, et exivit ab Antiochia civitate regni sui anno centesimo et quadragesimo septimo: et transfretavit Euphraten flumen, et perambulabat superiores regiones.

3:38  Et elegit Lysias Ptolemæum filium Dorymini, et Nicanorem, et Gorgiam, viros potentes ex amicis regis:

3:39  et misit cum eis quadraginta millia virorum, et septem millia equitum ut venirent in terram Iuda, et disperderent eam secundum verbum regis.

3:40  Et processerunt cum universa virtute sua, et venerunt, et applicuerunt Emmaum in terra campestri.

3:41  Et audierunt mercatores regionum nomen eorum: et acceperunt argentum, et aurum multum valde, et pueros: et venerunt in castra ut acciperent filios Israel in servos, et additi sunt ad eos exercitus Syriæ, et terræ alienigenarum.

3:42  Et vidit Iudas, et fratres eius, quia multiplicata sunt mala, et exercitus applicabant ad fines eorum: et cognoverunt verba regis, quæ mandavit populo facere in interitum, et consummationem:

3:43  et dixerunt unusquisque ad proximum suum: Erigamus deiectionem populi nostri, et pugnemus pro populo nostro, et sanctis nostris.

3:44  Et congregatus est conventus ut essent parati in prælium: et ut orarent, et peterent misericordiam, et miserationes.

3:45  Et Ierusalem non habitabatur, sed erat sicut desertum: non erat qui ingrederetur et egrederetur de natis eius: et sanctum conculcabatur: et filii alienigenarum erant in arce, ibi erat habitatio Gentium: et ablata est voluptas a Iacob, et defecit ibi tibia, et cithara.

3:46  Et congregati sunt, et venerunt in Maspha contra Ierusalem: quia locus orationis erat in Maspha ante in Israel.

3:47  Et ieiunaverunt illa die, et induerunt se ciliciis, et cinerem imposuerunt capiti suo: et disciderunt vestimenta sua:

3:48  et expanderunt libros legis, de quibus scrutabantur Gentes similitudinem simulacrorum suorum:

3:49  et attulerunt ornamenta sacerdotalia, et primitias, et decimas: et suscitaverunt Nazaræos, qui impleverant dies:

3:50  et clamaverunt voce magna in cælum, dicentes: Quid faciemus istis, et quo eos ducemus?

3:51  et sancta tua conculcata sunt, et contaminata sunt, et sacerdotes tui facti sunt in luctum, et in humilitatem.

3:52  et ecce Nationes convenerunt adversum nos ut nos disperdant: tu scis quæ cogitant in nos.

3:53  Quomodo poterimus subsistere ante faciem eorum, nisi tu Deus adiuves nos?

3:54  Et tubis exclamaverunt voce magna.

3:55  Et post hæc constituit Iudas duces populi, tribunos, et centuriones, et pentacontarchos, et decuriones.

3:56  Et dixit his, qui ædificabant domos, et sponsabant uxores, et plantabant vineas, et formidolosis, ut redirent unusquisque in domum suam secundum legem.

3:57  Et moverunt castra, et collocaverunt ad Austrum Emmaum.

3:58  Et ait Iudas: Accingimini, et estote filii potentes, et estote parati in mane, ut pugnetis adversus Nationes has, quæ convenerunt adversus nos disperdere nos, et sancta nostra:

3:59  quoniam melius est nos mori in bello, quam videre mala gentis nostræ, et sanctorum.

3:60  Sicut autem fuerit voluntas in cælo, sic fiat.